Lastige situatie

  • Lorrie

    Jullie hebben misschien dit wel gehoord en gelezen:

    Bron: twee vandaag:

    >>In 2004 overleden volgens een intern onderzoek van het ziekenhuis na operatie tenminste zeven hartpatienten. Het ziekenhuis geeft nu openheid van zaken. De patiënten overleefden spoedoperaties niet omdat het artsenteam de werking van bloedverdunnende middelen niet goed hebben gecontroleerd.

    Over enkele weken komt de inspectie voor de gezondheidszorg met de resultaten van het tweede onderzoek naar de gang van zaken in het Nijmeegse Radboud.<<

    Mijn moeder is 1 van die 7 sterfgevallen en we zijn nu uitgenodigd voor een gesprek.

    Ik heb een heel dubbel gevoel. Van de ene vind ik dat ik me er bij neer moet leggen, waar mensen werken worden immers fouten gemaakt en mijn moeder komt hoe dan ook nooit meer terug. Toch vind ik het heel dubbel, alles komt weer naar boven en ik heb dus ook 101 vragen op dit moment, is mijn moeder wel gestorven aan hetgeen ze ons hebben verteld en zo zijn er nog 100 vragen dus.

    Hoe zouden jullie hiermee omgaan ? Van de ene kant wil ik alles gaan onderzoeken en de onderste feit naar boven halen koste wat het kost, maar van de andere kant weet ik dat ik daar mensen (familie) alleen maar pijn mee doe en mijn moeder er dus niet door terugkomt.

    Lorrie

  • Jerre Maas

    Dit is inderdaad een heel lastige en moeilijke situatie. Misschien zou het zelfs ‘fijner’ zijn geweest op het moment dat je dit niet zou weten.

    Ik kan niks anders doen dan je heel veel sterkte en succes toewensen. Het is en blijft toch een proces waarin je zelf keuzes zal moeten maken, en ik denk dat niemand hier je een advies kan geven zonder dat ze zelf in een soortgelijke situatie hebben gezeten.

    Jerre.

  • Douce

    Goede raad is duur luidt het spreekwoord.

    Dus geen raad van mij, wel een overdenking.

    Alles onderzoeken om eventueel voor jezelf (mogelijke erfelijk risico/psychische belasting) en je kinderen oorzaken te ontdekken.

    Wil je deze mensen, die dus ook moeten leren van hetgeen ze doen, “pakken” zonder je moeder terug te krijgen??

    Ik geef dus geen waardeoordeel en geen op te volgen raad, maar denk er eens over na, meestal zitten de antwoorden in de door ons gestelde vragen in ons eigen “ik” verborgen. Daar zit je kracht meid en niet in mijn visie. Laat je niet beïnvloeden, maar kies zelf. Dat voorkomt in de toekomst ook nog eens dat je, mogelijk, naar anderen gaat wijze vanwege hun z.g. wijze raad.

    Sterkte en succes met je beslissing.

    Gr. Douce

  • Lorrie

    Dank jullie wel, het is heel lastig.

    Ik wil mensen niet onderuit halen, pakken ze beetnemen dat niet, maar de gevoelens zijn zo dubbel. Ben wel mn moeder kwijt en het wil niet meteen zeggen dat dat 100% door dat medicijn komt, dat moet nog blijken uit het gesprek dat volgt.

    Maar weet je wat het ook is wat ik moeiljik vind.

    2 Vandaag heeft er even aandacht aan besteed, het waait wel weer over. Het ziekenhuis komt open en eerlijk naar buiten, ze hebben ervan geleerd en ze hopen hiermee het vertrouwen van de hartpatienten terug te winnen, maar ik ben wel ondertussen mijn moeder kwijt en dan zijn er nog 6 families die dus iemand op deze manier zijn verloren !!

    Eigenlijk vind ik het niet niets dit, maar op de 1 of andere manier komt het over (niet door jullie opmerkingen hoor, maar algemeen) van, we zullen ons leven beteren en we hebben ervan geleerd en dat is dat.

  • Hyperactief

    Hoi Lorrie, wat een rot situatie voor jullie met helaas een dramatisch afloop als gevolg. Wat is juist in deze en wat is niet juist, dat verschilt van mens tot mens, zoals jezelf al zegt kun je helaas in dit soort gevallen met dramatische afloop nooit de klok terugdraaien. Wat wel kan, maar dat is afhankelijk van wat jezelf wilt en aankunt, is als een soort eerbetoon de onderste steen proberen boven te krijgen, of het A echt een fout c.q. nalatigheid is van het ziekenhuis of B het gebruikte middel al als dubieus bekend stond.

    In beide genoemde gevallen mag het dan dezelfde dramatische afloop hebben, maar mocht het laatste het geval zijn, dan kunnen jullie misschien toekomstige slachtoffers voorkomen. Ook voorkom je daarmee dat je op een later tijdstip mocht het aan het middel liggen geconfronteerd wordt met nieuwe sterfgevallen waar je dan niet de nare bijsmaak aan over houdt van had ik toen maar actie ondernomen.

    Wat je ook kiest, besef dat het vaak lange wegen zijn, en dat mocht het aan het middel liggen dit niet per definitie de schuld van het ziekenhuis hoeft te zijn, want ook de farmaceuten kunnen informatie achtergehouden hebben die hun bekend was, dit komt helaas meer voor dan mensen beseffen. Maar om dat uit te sluiten zal je eerst het gebruikte middel binnenste buiten moeten keren. Ik wens je heel veel sterkte in jou keus. Groetjes v Hyperactief

  • Annelies E

    Het is heel droevig dat zoiets gebeurd

    Ik kom ook in het Radboud voor onderzoeken

    Ik vind het een zeer prettig ziekenhuis

    in hoeverre een ziekenhuis prettig is

    En hun openheid in de pers vind ik goed

    Daar kunnen ze in Boxmeer nog wat van leren

    Daar is het een onfrisse bedoening rondom een aantal chirurgen

    Daar zijn door grove fouten ook mensen dood gegaan

    Of kwaal werd erger

    Die zijn ook weg gemoeten daar zo

    Maar een moeder wil niemand verliezen

    En zeker niet op deze manier

    Ik wens je sterkte

  • poppe

    nu ik jouw verhaal lees en de reacties, zit ik te bedenken wat ik zou doen in jouw schoenen. Ik zou alle alle alle vragen die ik heb opschrijven, en dan een paar dagen weg leggen. In de tussentijd verzinnen met welk doel ik dat gesprek in wil gaan. wil ik rust in mezelf, wil ik weten waar mijn moeder nu eigenlijk aan gestorven is, wil ik weten…, of wil ik wraak en de onderste steen boven.Pas als ik dat weet, de vragen doorlezen met mijn doel in het achterhoofd, en dan zul je zien dat lang niet alle vragen meer belangrijk zijn, en die wel belangrijk zijn neem ik mee in het gesprek………..

    maar goed, dat ben ik

  • Lorrie

    Dank jullie wel voor jullie reacties, kan ik zeker wel wat mee.

    Tja, die vragen ga ik inderdaad opshrijven en vervolgens inderdaad wegleggen, goed idee. Wraak nemen wil ik in ieder geval niet en daar gaat het mij ook niet om.

    Ik wil gewoon kunnen afsluiten, de dood van mijn moeder een plekje kunnen geven, iets wat ik tot nu toe dus niet heb gekund omdat er iets knaagde in mij en nu blijkt dus dat dat niet voor niets was.

    Hoe dan ook heb ik eerst volgende week een verhuizing voor de boeg en daarna dat gesprek en dan beginnen met mn nieuwe baan. Het leven gaat dus daarnaast gewoon door en dat moet ook wel !

  • Birmaantje

    Pff, Lorrie, dat is inderdaad een situatie waar van ik goed begrijp dat je dubbele gevoelens hebt.

    Raad en advies kan ik je niet geven, maar wens je in ieder geval heel veel sterkte!

    Gr.

    Birmaantje

  • Hyperactief

    Hoi Annelies E, ik “durf” tegenwoordig geen uitspraken meer te doen over de betrouwbaarheid van personen in het algemeen. Overal in elke branche kom je rotte appels tegen, waarmee ik overigens niet wil zeggen dat de artsen en/ of het ziekenhuis aldaar in deze fout is, ik laat het wijselijk in het midden, en sluit niets uit. Groetjes v Hyperactief