Het is weer zover..
mijn vriend kan enorm slecht tegen conflicten.
Hij komt uit een gezin waar altijd de lieve vrede werd bewaard en nooit geruzied werd.
ik vind ze meestal verhelderend, het gezin waar ik uitkom ook,en maak ook altijd duidelijk dat ik nog steeds van m hou en dat de wereld niet vergaat als er eens fiks geruzied wordt.
ook al is het mijn fout,was ik onredelijk dan komt ie na vijf tellen zijn excuus aanbieden,hij kan er eenvoudigweg niet tegen.
privé komen we hier al aardig uit.
helaas raakt hij van conflicten op zijn werk nog meer van slag.de -voorheen verkoper- baas van hem praat veel,beloofd veel en heeft een nogal vreemde defenitie van zowel werkgever als werknemer.
Deze ziet bijvoorbeeld bedrijfsaanschaffen van apparatuur als ‘kadootjes’voor zn werknemers en komt hiermee ipv een loonsverhoging!
Mijn partner laat het te lang op zijn beloop,zijn baas weinig voor rede vatbaar dus probeert ie het vaak niet eens..'het helpt toch niet'
nou wil ik hem steunen en sturen maar uiteindelijk moet hij er werken en ik niet.
ik verbijt mijzelf regelmatig en snak soms naar een hartig woordje met meneer de baas.
maar dat kan natuurlijk niet.
hoe krijg ik mijn partner zover dat hij beter tegen conflicten kan en er niet zo kapot van is (zelfs fysiek!)iedere keer?
Hij is bijzonder passief en onderneemt ook niet graag iets nieuws,ondanks dat hij daar niet op zijn plek zit.
solliciteren, discussiëren en initiatief nemen zijn allemaal dingen die voor hem werkelijk een ware uitputtingsslag zijn!
Als hij geen ‘plaatje’ van iets kan maken hoe of wat iets is,is het voor hem een ware opgave.
mijn vraag is wat dit toch is en hoe ik als partner hem steun. ik vertik het om hem dingen uit handen te nemen en zou wensen dat hem dit allemaal wat makkelijker af zou gaan.Voor hem, maar net zo zeer voor mij en onze toekomst.