vroeger vond ik het een crime als mn moeder naar school ging om iets uit te zoeken…
zo voelt t een beetje,zowel voor mij als voor mn partner.
ik moet wel in de peiling houden dat het zÃÂjn werk is en een volwassen vent.
als vriendin-van heeft niemand,behalve ikzelf er wat aan als ik mijn woordje ga doen.
ik hoef er immers niet elke dag heen en heb er weinig -alleen via mijn vriend en dus partijdig- mee te maken.
het is geen zacht ei maar is te overreden door zijn communicatieve, assertieve baas,
hij zelf gaat uit van juiste informatie en redelijkheid en moet daar altijd eerst overnadenken.
Gelukkig heb ik familie uit kunnen nodigen,ondernemers met wel elf man in dienst.
Nu van een ander juiste rechten en informatie ingewonnen en is het een soort bevestiging voor hem dat hij in zn recht staat,baas onredelijk is en wat de juiste volgende stappen zijn voor hem.
Als werknemer heb je erg veel rechten en dat gaat ie langzaamaan beseffen.
Zonder hem is er geen zaak en hij wordt onderbetaald naar zijn kunnen.