aardig.....

  • azalaia

    Waarom willen mensen vaak aardig gevonden worden, wat is dat toch dat sommige mensen zich minderwaardig gaan voelen of niet goed genoeg als ze niet aarfdig worden gevonden. Ze doen er dan ook alles aan om wèl aardig gevonden te worden.

    Is aardig gevonden worden een teken van erkenning, van blijk geven dat iemand het goed doet…….????

    Ikzelf heb hier geen last van. Ik doe niet méér dan mezelf zijn en als men mij niet aardig vind maar IK mijzelf wel aardig vind, dan is dan voor mij genoeg. Dan ben ik tevreden en heb ik geen erkenning van anderen nodig.

    Mijn 2 honden dragen mij op handen, zij zijn zo lief voor mij, mijn zwarte boer'n fox en mijn afrikaanse basènji uit Togo. Als ik in hun ogen kijk en zij in de mijne, dan voel ik een emotie die ik niet snel meer ervaar bij mensen. Hun blik is onvoorwaardelijk….

    Groeten van azalaia.

  • Hyperactief

    Hoi azalaia, ik kan er niet over oordelen, daar ik ook mezelf ben. Vinden mensen mij aardig dan is dat mooi meegenomen waar ik niets mee kan, maar ik zou me nooit in bochten kunnen of willen wringen om aardig gevonden te worden. In de zaken waar wij tegen strijden betekend veel onaardigheid tegenover ons juist meer succes… Groetjes v Hyperactief

  • sunny

    Ik denk dat mensen die aardig gevonden willen worden onbewust nog steeds naar de waardering van hun ouders hunkeren en die dat of nooit hebben gekregen of te weinig hebben gekregen van hun ouders.

    Het is een oud ingesleten patroon dat stamt uit hun kindertijd.

  • Alkien

    Ik sluit me helemaal bij jou aan. Ik had het niet beter kunnen verwoorden. ;)

    Groetjes,

    Alkien.

  • Hyperactief

    Hoi sunny, hoe verklaar jij dan dat kinderen van betrokken liefdevolle ouders ook dit gedrag kunnen vertonen en kinderen van niet liefdevolle ouders niet ??? Ik denk dat het meer te maken heeft met erbij willen horen, en dat goed en slecht niet ter zake doet. Kijk maar op de werkvloer hoe mensen zich in enorme bochten kunnen wringen bij een etter van een leidinggevende om maar vooral hogerop te kunnen komen. Groetjes v Hyperactief

  • ries

    Een verklaring heb ik er niet voor maar zei het bij me zelf vaak wel als een groot probleem

    Ook Ik kan me verschrikkelijk druk maken als iemand me niet mag, of als ik het idee heb dat ik een opmerking heb gemaakt wat iemand zou kunnen kwetsen, ik heb dan ook vaak een behoorlijke tijd nodig mijn mening te kunnen geven in een discussie (kan je vertellen dat is niet handig)

    Ik ben niet iemand die gelijk het verleden de schuld geeft maar toch denk ik wel dat daar het probleem ligt.. een moeder die zelf nog kind was en daardoor heel wat dingen mee gemaakt

    toch zou ik daar van af willen komen de vraag is alleen hoe?!

    Gr ries

  • sunny

    Beste hyper, dat ga ik niet verklaren omdat dat in mijn optiek niet zo is.

    Er zijn gezinnen waarbij het er aan de buitenkant heel aardig uit ziet maar waar onderhuids van alles gebeurt en dat kunnen ook nog best aardige mensen zijn die erg betrokken zijn bij hun kinderen.

    Een kind pikt ook kleinere onbewuste signalen van de ouders op, ongedult, fronsen, zuchten ed.

    En dat gebeurt dan 18 tot 20 jaar lang.

    Verder zijn er betrokken ouders die, goedbedoelt, hun kinderen op een negatieve manier tot prestaties willen aanzetten. bv. door onredelijk en buiten proporties te straffen als er slechte cijfers worden gehaalt, negeren, uitschelden, door nooit waardering te laten blijken, verwaarlozen, ed.

    Dit is duidelijker voor de omgeving.

    Je hoeft het verleden niet de schuld te geven want ouders/opvoeders doen het, neem ik aan, zo goed mogelijk.

    Het verhaal van Ries onderstreept al wat ik bedoel.

    Hoe kom je er van af??

    Je bent al een stap verder als je weet waar het vandaan komt en als je, je eigen gedrag herkent in je relaties.

    Probeer verder duidelijk te krijgen wat je zelf wilt en ga daar voor.

    Volg desnoods een assertiviteits cursus of iets dergelijks.

  • azalaia

    Hoi ries, als jij iets zegt wat een ander kwetst, dan hoeft dit nog niet te betekenen dat je kwetsende woorden hebt gebruikt. Het gekwetst zijn of niet ligt vaak bij de ander, de één kan nu eenmaal veel meer hebben dan de ander.

    Bij sommige mensen kun je heel ver gaan en de ander is gelijk op zijn p.i.k. getrapt of haar tenen haha :D En soms kunnen mensen ook echt bewust kwetsend zijn.

    Als mensen een kwetsende opmerking maken tegen mij, dan bevestigt dat mijn idee over hem/haar dat die persoon uit een onvermogen/domheid niets béter weet te zeggen, m.a.w. hun kwetsende woorden vertellen meer over hun gedrag dan over mij.

    Voel je meer vrij om te zijn die je bent en als de ander dan een keer lange tenen had, nou, dan kun je daar altijd nog over praten.

    Groeten van azalaia.

  • Fred

    azalaia schreef:

    >

    > Waarom willen mensen vaak aardig gevonden worden,

    Volgens het boek basispsychologie heeft niet iedereen de behoefte om aardig te worden gevonden. Ik heb het boek nu ff niet bijdehand maar ik heb gelezen dat er ook mensen zijn die b.v. gevreest willen worden en zo nog een paar eigenschappen.

    wat is dat

    > toch dat sommige mensen zich minderwaardig gaan voelen of

    > niet goed genoeg als ze niet aarfdig worden gevonden. Ze doen

    > er dan ook alles aan om wèl aardig gevonden te worden.

    > Is aardig gevonden worden een teken van erkenning, van blijk

    > geven dat iemand het goed doet…….????

    Er lijkt me niks mee mee om te werkstelligen om aardig gevonden te worden.

    M.i. beter dan je best doen om een klerelijer te zijn. :)

    Zolang iemand maar begrijpt dat je niet door de hele wereld aardig gevonden kan worden. Er zullen altijd mensen zijn die je niet aardig vinden.

    > Ikzelf heb hier geen last van. Ik doe niet méér dan mezelf

    > zijn en als men mij niet aardig vind maar IK mijzelf wel

    > aardig vind, dan is dan voor mij genoeg. Dan ben ik tevreden

    > en heb ik geen erkenning van anderen nodig.

    Dit lijkt mij de juiste houding.

    > Mijn 2 honden dragen mij op handen, zij zijn zo lief voor

    > mij, mijn zwarte boer'n fox en mijn afrikaanse basènji uit

    > Togo. Als ik in hun ogen kijk en zij in de mijne, dan voel ik

    > een emotie die ik niet snel meer ervaar bij mensen. Hun blik

    > is onvoorwaardelijk….

    > Groeten van azalaia.

    Groeten Fred :):)