inlevingsvermogen

  • liek

    Ik ben een beetje bij mij zelf nagegaan over het probleem dat ik geen of weinig inlevingsvermogen heb.

    Ik denk namelijk dat ik het wel bezit maar het afsluit. Ik kan nog momenten herinneren dat wat een ander denkt, voelt zo sterk op mij afkwam dat het mij schrik aanjoeg. Mss dat ik het liever dan niet meer ziet, daarnaast heeft het mij ook meerdere malen pijn gedaan omdat het zo heftig was wat op mij aankwam.

    Daarnaast moet ik ook bijvoegen dat ik telepatische ervaringen heb gehad waarvan ik behoorlijk van geschrokken was toen. Het kan ook zijn dat ik daardoor geblokkeerd ben geraakt.

    Ik weet het niet behalve dat inlevingsvermogen is dat je kan zien wat iemand voelt of hoe hij denkt. En dat ik mij wel kan herinneren dat ik dat kan maar dat het teveel pijn had gedaan toen.

    Heb ik nu wel inlevingsvermogen en blokkeer ik het, of heb ik het niet??????

    Hoe kom ik er achter of ik het heb geblokkeerd?

  • Alkien

    Hoi Liek,

    Ik denk dat je het wel hebt hoor, maar dat je jezelf er juist TEveel in verdiept.

    Daar ga je denk ik mee de mist in in deze.

    Inlevingsvermogen is goed dat je het hebt, maar je moet proberen op het moment dat jij je ergens in inleeft ook weer proberen het los te laten.

    Het zijn momentopnames van een ander, naar alle waarschijnlijkheid een vreemde of iemand die je niet echt na staat. Als je jezelf daar TEveel in verdiept breekt het je op.

    Inleven is goed, maar nadien moet je het weer opzij zetten.

    En mocht je denken dat je het niet kunt, laat het dan voor wat het is en denk er niet te veel over na. Daarmee blijf je in dat cirkeltje hangen.

    Natuurlijk zijn er mensen die alle vorm van inlevingsvermogen missen, maar als ik jou zo hoor is dat bij jou absoluut niet het geval.

    Kijk wat in jou macht ligt, en dan voel je zelf tot hoever je kunt.

    Groet,

    Alkien.

  • jerry

    waariuit zou blijken dat je het niet hebt. kan je toelichten in wat voor situaties je het blokkeerd of niet zou hebben. wat doe je dan ?

  • jerry

    ik las je vorrige post net pas ik begrijp waar het vandaan komt. Hoewel iker nog gen goed beeld van heb. In het lijstje kritiek punten van je werk staan pittige punten. Konde ze deze ook toelichten? ben je het er zelf mee eens?

    Ik geloof niet dat j het niet hebt. dit lijkt mij iets zeer zeldzaams. er zal dus waarschijnlijk iets anders aande hand zijn of dat een blokkade is weet ik natuurlijk niet.

    Hoor je deze kritiek punten ook in je persoonljk omgeving? Je geeft zelf al redenen aan waarom je niet goed hebt gefunktioneerd in je werk. Als je erg met je zelf bezig bent is het moeilijk om je in te leven in anderen. dit wil niet zeggen dat je het niet kan maar dat je eerst moet zorgen dat het met je zelf beter gaat.

  • ron

    Voordat je het vermogen hebt om je in een ander in te leven moet je eerst het vermogen hebben (herwinnen misschien?) om te leven!

    Veel (alle?) mensen verliezen onderweg naar volwassenheid in meer of mindere mate het vermogen te voelen.

    Als baby zijn we zeer ontvankelijk, gaandeweg leren we pijn te vermijden bv. door te leren niet te voelen.

    Overleving heet dat dan…..

    Voordat het gevoel van een ander kan resoneren met dat van jouzelf moet je eerst openstaan voor je eigen gevoelens.

    Wil jij pijn ervaren?

    Dat is allereerst een bewuste keuze die je daarna nog vaker opnieuw zult moeten maken.

    Je inleven in iemand gedachtengang is vaak eenvoudiger alhoewel die onlosmakelijk verbonden zijn met iemands gevoel.

    Ik ontdek zelf de laatste tijd hoezeer ik geneigd ben iets bespreekbaar te maken wat in mijn gevoel leeft door een meet verstandelijke kijk op de dingen ter discussie te stellen.

    Als ik mijzelf daarop betrap ontdek ik direkt welk gevoel ik eigenlijk wil delen.

    Dat dan ook doen en daarmee de ander vragen hierin mee te voelen maakt dat er ruimte komt voor dat gevoel.

    Dit stelt mij op mijn beurt weer in staat een ander erkenning te bieden (dit is het gevolg van inleven).

    Duidelijk?????

    Groetjes Ron (leuk onderwerp!!)

  • De Bie

    Iedereen heeft het, maar de vraag ernaar is niet zo groot meer en dus gebruik je het niet of minder. Het gevolg is dan dat je het verliest, zo gaat het met de mens anno nu. We hebben het ook zo gemakkelijk gemaakt voor onszelf, nederland is klaar. Je leven is dus stukken makkelijker als je je inlevingsvermogen opzij zet. Sommige mensen gaat dit gemakkelijk af anderen krijgen dan juist extra problemen. Probeer maar hoe het met jou zieltje werkt. Als het niet lukt kun je dokter ook om risperdal vragen, dat doen tegenwoordig wel meer van onze soort, tegen menselijke oprispingen werkt dit zeer goed. Als je dat dan gehad hebt, kom je hopelijk ook door de molen die je door moet gaan om het spiritueel te winnen van slechte raad, domme mensen en nietsnutten. Dan begint de tocht naar het herwinnen van het geloof in je eigen inlevingsvermogen. Bespaar jezelf alsjeblieft deze omweg en vloei in het nu. Sterkte.

  • twigget

    Is het voor de zuiverheid van de diskussie niet beter buiten inlevingsvermogen

    ook inlevingskunde en inlevingswil te gebruiken?Het vermogen betekent de mogelijkheid het te kunnen,kunde is het kunnen beheersen cq.geleerd en getraind hebben en de wil is de wens tot inleven of spreekt dat laatste vanzelf.?

  • De Bie

    Als iemand van zichzelf zegt dat het geen IV bezit. Dan is dit de reflectie van een verwijt. Liek vond het natuurlijk niet leuk dit te horen. Iemand die een ander zegt dat het geen IV bezit toont nou niet bepaald IK. Gelukkig was er nog wel een spoortje IW te bekennen. Formula IK=IW*IV

  • Hyperactief

    Over inlevingsvermogen valt nog wel meer te zeggen De Bie, want waar leg je de defenitie van inlevingsvermogen, los van het feit of iemand het wel niet of in mindere mate heeft zal een ieder dat weer anders intrepeteren, het is een punt van jezelf op glad ijs begeven daar uitspraken over te doen. Groetjes v Hyperactief

  • Saskia

    Hoi Liek,

    Uit wat je beschrijft lijkt het me wel dat je inlevingsvermogen hebt, maar geblokkeerd. Inleven is iets wat je moet leren hanteren en mee om moet leren gaan. Wanneer ga je invullen voor de ander (eigen conclusies trekken) wanneer ga je zo mee in de ander dat je het contact met jezelf kwijt raakt ( dat lijkt op wat jij beschrijft, klopt dat) Aangezien jij uit waarschijnlijk angst alles geblokkeerd hebt ben je hooguit niet aan het ontwikkelen toe gekomen, en dat is in te halen hoor!!!

    Oefenen eerst kleine dingetjes probeer aan te gaan voelen wannneer je inleeft en wanneer je jezelf verliest. Inleven is prima maar blijf ook bij jezelf.

    Groet Saskia