In noorwegen is iederjaar een massale lemmingenzelfmoord. De diertjes rennen dan in gigantische groepen de afgrond in. Dit natuurverschijnsel kun je bewonderen door je bij een gids aan te sluiten en een wandeling met broodjes erbij te boeken. Heeft iemand een idee wat de reden hiervan zijn kan en onder welke omstandigheden is zoiets bij de mens mogelijk? Veel plezier bij het peinzen.
Lemmingen doen niet aan collectieve zelfmoord. Eigenlijk komt zelfmoord in de natuur niet voor, alleen bij mensapen zijn er gevallen van bekend.
Dat een heleboel mensen desondanks het verhaal van de lemmingen die zich in zee storten geloven, is te danken aan Walt Disney die hier een mooie film over heeft gemaakt..Voor de opnamen van White Wilderness (1958) werden door ingehuurde eskimo's gevangen lemmingen en masse naar Canada gebracht. Op een enorme draaitafel met sneeuw werden ze tot rondrennen gemaand, voor de knap gesuggereerde beelden van massale verplaatsing. Daarna werden ze met emmers tegelijk vanaf kliffen in het water gestort. onder naargeestige klaroentonen verdronken ze, en dobberden het zeegat uit.
Hee, dat is snel..
Maar waarom maakt wd dan een film over iets dat niet waar is? En waarom komt zelfmoord onder mensen voor en niet onder dieren? Hoe kan een grote groep mensen toch tot zelfmoord aangezet worden, bv j.jones sekte in zuidamerika? Waarom lijkt een recente cocacola reclame op cruciale scene's uit deze 1958 film? Rennende mensen komen op klif kort voor de afgrond tot stilstand om even snel een flesje coke te nuttigen? Waarom zie ik deze trend in moderne reclames van nintendo en adidas (bv) terug?
En weet je misschien ook of er bij bij dieren iets van een soort deathwish en destructief gedrag bekend is zoals dat bij mensen voorkomt? Aldus: Fred.
Hoi Fred, voor zover ik weet, is destructief gedrag gelijkend aan dat van de mens, alleen bij Chimpansees mogelijk, voor de rest moorden dieren niet uit wraak of om schade toe te brengen, maar heeft het in de roofdieren wereld meestal een nut, eten of gegeten worden.
Groetjes v Hyperactief:)
Hyperactief schreef:
>
> En weet je misschien ook of er bij bij dieren iets van een
> soort deathwish en destructief gedrag bekend is zoals dat bij
> mensen voorkomt? Aldus: Fred.
>
> Hoi Fred, voor zover ik weet, is destructief gedrag
> gelijkend aan dat van de mens, alleen bij Chimpansees
> mogelijk, voor de rest moorden dieren niet uit wraak of om
> schade toe te brengen, maar heeft het in de roofdieren wereld
> meestal een nut, eten of gegeten worden. Groetjes v
> Hyperactief:)
Bij het plaatsen van het woord deathwish zat ik nou niet direct te denken aan een gefrustreerde Gorilla die als Charles Bronson andere dieren uitmoord.
Ik dacht meer aan een Oerang Oetang met een shot heroine in zijn arm. 
Maar goed, ff serieus, ik bedoelde dus of er dieren zijn die het leven (om wat voor reden dan ook) misschien niet zien zitten en op een andere (dierlijke) manier destructief zijn? Of misschien om andere reden destructief zijn?
Ja, vraag ik me ook af. Misschien zijn er data bekend van zelfmoord onder dieren in de dierentuin. Ik heb wel een keer een hele grote gewonde albatros gezien die zich op een snelweg voor een truck gestrort heeft. Maar gezonde dieren? Lichamelijk gezond maar misschien geestelijk gefrustreerd? Waarschijnlijk zijn dierlijke instinctenzo sterk dat er geen destructief gedrag kan doordringen. Kan me niet voorstellen dat er nog geen proefjes mee gedaan zijn. Het is toch zeer leerzaam te weten wat opgesloten aapjes doen als ze scheermesjes in het medicijnkastje vinden? Het schijnt trouwens dat amazone papagaaien in de zoo haldol krijgen omdat ze anders hun eigen veren uitplukken en er niemand meer naar de diertjes komt kijken.
Annelies, dit doet me weer denken aan de oude hond van mijn ouders, een dwergpinschertje van 14 jaar met een hart probleem. Ik had dit hondje voor 2 weken omdat mijn ouders 2 weken met vacantie waren. Ik merkte al dat Reza ondanks zijn medicijnen niet zo tierig meer was. Op een avond wandelde ik met Reza en mijn eigen hond in een parkje toe er een grote rottweiler aan kwam. Ik kende die hond niet. Er waren nog veel meer honden met hun baasjes en alle honden liepen los, ook Reza.
Op een gegeven koment zag ik mijn kleine Reza naar die Rottweiler toelopen en ik dacht nog iets van jeetje, als dat maar goed gaat. Ik dacht dus aan een actie van die rottweiler naar Reza toe.
Tot mijn grote verbazing en van meer mensen stak Reza zijn nek uit richting rottweiler, die een klein beetje in dn halsslagader (bleek even later) van Reza gaf waarop Reza kronkelend met zijn lijfje op de grond viel om even later te sterven. Het was in 1 minuut gebeurd.
Reza heeft zijn nek aangeboden aan die enorme grote hond en die hond heeft dat uitstekend begrepen, alleen op dat moment begreep niemand hier iets van.
Die Rottweiler had een hondje doodgebeten, zo leek het, en was ook zo, maar wel volgens een natuurwet, een hele duidelijke natuurwet.
Reza wilde niet meer verder en gaf dat aan, aan een hond waarvan hij wist dat het dan snel zou gaan. Is dat eigenlijk niet veel mooier dan 2 spuiten halen bij een dierenarts? Dit ging pijnloos en zeer efficiënt en ik had er vrede mee, na een uurtje of zo, toen ik besefte hoe het was gegaan.
Groeten van azalaia.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's