''moeten''

  • azalaia

    Waarom word ik altijd inwendig recalcitrant als iemand mij beveelt iets te moeten doen in de trant van: ‘jij moet dit nog even doen vandaag’.

    Als klein kind, zolang ik mij herinner, kwam ik in opstand tegen dat woord moeten in gebiedendenwijs.

    Ik dacht dan wie ben jìj eigenlijk. Mijn hele leven doe ik altijd normaal de dingen die gedaan moeten worden om alles op rolletjes te doen verlopen, of ik dit nou wel of niet leuk vind/vond, maar zodra iemand mij gebied iets te doen en dan dat woord gebruikt………….. dan doe ik het juist niet.

    Ik ben een stier, heeft dit er iets mee te maken?

    Ik hou van autonoom voor mijzelf, ik heb niemand nodig om mij te besturen, miij te regelen. En dit is wat ze doen in de politiek, een klein elitair groepje maakt de dienst uit voor de grote massa en waar je ook op stemt, het is allemaal helemaal niks.

    Wij, de gewone intelligente man, heeft niets meer zelf uit te maken en als ik dit dan persoonlijk meemaak, dan steiger ik.

    Waarom kom ik op dezze topic vandaag:

    Ik liet mijn honden uit lang de grachten van Amsterdam, en ze moeten natuurlijk allebei poepen. Ik heb altijd ruim voldoende plastic zakjes bij me om het op te ruimen om dat in de eerste de beste afvalbak te gooien.

    Kwam ik een grote vent tegen die met zijn handen in zijn zij ging staan en mij heel uitdagend ging bekijken.

    Toen ik dat in de gaten kreeg zei hij op barse toon:

    “Jij moet die hondenstront wel opruimen hè!” met de nadruk op moet.

    Laika zat inderdaad te poepen op dat moment.

    Ik zei niks en bleef net zo lang staan bij die boom met mijn honden wel 15 minuten tot die vent was verdwenen.

    Uit rancune liet ik de boel liggen, terwijl mijn jaszak uitpuilde van de zakjes.

    Niemand moet mij dit gaan zeggen, anders gaat bij mij de knop om.

    Groeten van azalaia.

  • Hyperactief

    Het is de toon die de muziek maakt azalaia, heeft niets met een sterrebeeld te maken, ook bij mij gaat de schakelaar dan om. Maar voor hetzelfde geld was het iemand van de gemeente, en dan had het laten liggen nog een vies poepje aan bekeuring opgeleverd. Groetjes v Hyperactief

  • ron

    “Jij moet die hondenstront wel opruimen hè!”

    Wat er voor mij uit spreekt als iemand dit zo zegt tegen mij is de aanname die de adner kennelijk heeft over mij.

    Dit getuigd namelijk van een gebrek aan vertrouwen naar jou als persoon en hierin zit onrecht.

    Aangezien deze persoon niet kan weten of jij het van plan bent terwijl zijn opmerking suggereert dat je het nodig zou hebben dat hij het je sommeert.

    Er spreekt totaal geen vertrouwen uit zo'n opmerking, logisch dus dat je stijgert van binnen.

    Ga eens na of je vaak met dergelijke (bij deze zin zul je ws. ongeveer hetzelfde ervaren?), wat overheersende types te maken hebt gehad.

    Ben je vaak in hokjes gedieuwd (of heb je dat vaak zo ervaren?).

    Ik ken overigens dit gevoel vrij goed en kom uit een zeer calvinistische omgeving (zelfs voor Nederlandse begrippen nog extreem, aangezien calvinisme dieper in mensen zit dan ze zelf zullen erkennen…..)

    Ik heb geleerd en ervaren dat mensen een unieke waarde (ook al is ieders waarde gelijk) heeft. Ieder mens is ook autonoom bedoeld alhoewel ook gelijktijdig afhankelijk van anderen (hoe tegenstrijdig dit ook klinkt).

    Elk hebben we een eigen persoonlijke verantwoordelijkheid maar daarnaast hebben we ook verantwoordelijkheid voor en over elkaar gekregen.

    Dit is op zich niet vervelend of belemmerend al wordt het wel vaak zo ervaren.

    Het moeten komt voort uit angst.

    Mensen vertrouwen elkaar bepaalde zaken niet toe en gaan door te overheersen proberen de ander te controleren waardoor men de ander geen vertrouwen geeft.

    Gun de ander het recht op fouten maken.

    Geef de ander het voordeel van de twijfel.

    Geef de adner vertrouwen.

    Zo wil je toch zelf ook behandeld worden?

    Veel mensen laten zich beperken in hun vrijheid vanuit hun allergie voor dwang.

    Zo gauw ze ergens zich gedwongen voelen naar rechts te gaan dan zullen ze automatisch naar links gaan en andersom.

    Mensen reageren vaak vanuit allergie.

    De vrijheid om te kiezen is hierdoor vaak in gevaar al lijkt het dat je die vrijheid kracht bij zet door het tegenovergestelde te kiezen dan de grootste groep of het hoogste gezag doet.

    Meer vrijheid zou je hebben als je ondanks de dwang die je ervaart zelf beslist.

    Dan kom je evt. uit op hetzelfde als waartoe men je dwingt maar dan heb je wel vanuit eigen overtuiging/afweging gekozen.

    Interresant onderwerp waarmee ik veel te maken heb (gehad).

    Met mijn zeer autoritaire vader en dito (4 oudere) broers heb ik heel wat te maken gehad met dwang.

    Daarbij groeide ik op in een omgeviing waarin van mij verwacht en verlangt werd te gaan geloven in God.

    Dit was dus lang een blokkade voor mij om God te gaan vertrouwen.

    inmiddels weet ik dat liefde niet dwingt (en God dus ook niet want Hij is liefde!)

    Ik kan me je gevoelens en de daaruitvoortkomende houding naar zo iemand als met die hondepoep levendig voorstellen.

    Vervelende is dat legio mensen zich bedienen van onrechtmatig gedieuw en gemanipuleer.

    Het dwingt je dus ermee te leren omgaan….en komt veel onrecht uit voort.

    Tegelijk is het prachtig hierin een weg te vinden.

    Ook om de ander te vergeven die je dwingt.

    Dat is veruit het moeilijkste (onder) vind ik.

    Hoop dat je er iets aan hebt/ je erin herkend?

  • Alkien

    Alleen als iemand mij iets normaal vraagt, kan ik het overwegen.

    Op het moment dat men zegt dat het “moet” dan hoeft het voor mij niet meer.

    Ik ben altijd voor rede vatbaar, maar zeg het dan wel op een manier die acceptabel is, en dat heet in mijn ogen “vragen”.

    Groet,

    Alkien.

  • Hyperactief

    Daarbij groeide ik op in een omgeviing waarin van mij verwacht en verlangt werd te gaan geloven in God. Aldus: ron.

    In dat opzicht zijn ze wel geslaagd ron, dus jij bent eigenlijk een Brain Washing dwanggelovige.;) Groetjes v Hyperactief:D

  • azalaia

    Helemaal precies juist Alkien.

    Ik ben ook voor rede vatbaar, voor overleg, maar dit gedrag naar mij toe tollereer ik niet. Die norse man had ook kunnen wachten om te zien of ik het zou opruimen of niet, maar hij ging er al van uit dat ik dit dus niet zou doen, zoals zoveel mensen dit niet doen. Ik doe het wel behalve als ik in een park ben, de honden loslopen en ze in de bosjes gaan poepen.

    Doordat ik het nu niet meer opruimde, zat IK eigenlijk fout, en niet die man met z'n veroordelend commetaar vooraf. En dat heb ik dus weer…. :D:D:D.

    Groeten van azalaia.

    Alkien schreef:

    >

    > Alleen als iemand mij iets normaal vraagt, kan ik het

    > overwegen.

    > Op het moment dat men zegt dat het “moet” dan hoeft het voor

    > mij niet meer.

    > Ik ben altijd voor rede vatbaar, maar zeg het dan wel op een

    > manier die acceptabel is, en dat heet in mijn ogen “vragen”.

    >

    > Groet,

    > Alkien.

  • Fred

    Je hebt er wel wat van gemaakt, Ron. :)

    Ik heb er ook een PL…..HEKEL aan als er een hond voor me deur zit te schijten. :)

    Tegelijkertijd begrijp ik dat Azalaia de toon in deze niet kon waarderen.

    Het had anders overgekomen als de man (iemand die waarschijnlijk slechte ervaringen heeft op het gebied van hondenontlasting) :):) een mogelijkheid had open gelaten.

    Als hij b.v. had gezegd “u gaat dat hopelijk toch wel opruimen”.

    Het geen gehoor geven aan het “moeten” zie ik daarom meer als gevolg van een ietswat uit de hand gelopen situatie, dan als opstandigheid tegen regels of autoriteiten.

    I

    De mens ten opzichte van autoriteit is heel ander onderwerp.

    Sommigen (zoals jij) zetten zich er tegen af omdat ze er in hun jeugd teveel mee zijn geconfronteerd. Anderen (zoals ik) omdat ze er geheel niet mee geconfronteerd zijn en het daardoor later moeilijk kunnen accepteren.

  • ron

    Haha, fout!

    Ik ben pas gaan geloven toen ik God leerde kennen zoals Hij is: God is niet bang en ten volle overtuigd van zijn goedheid; Hij dwingt niet!

    God is liefde en aan Hem geef ik mij dus gerust over in vrijheid.

    Ik kan zeggen dat dat de beste keus was die ik (kon) maken!

    Daarbij is niks dwangmatigs, dat raak ik juist kwijt! (angst voor afwijzing, verslaving, moeite met autoriteit waardoor ik blokkeerde enz.)

  • Hyperactief

    Was ook maar een geintje ron, ik kon het ff niet laten, vandaar de icoontjes de knipoog en het lachpoppetje. Groetjes v Hyperactief:)

  • Pieter

    Ik denk dat het een natuurlijke reflex is om recalcitrant te worden van bevelen van anderen. Dus ik vind je reactie zeer begrijpelijk!

    Je moet overigens zowiezo over een redelijke dosis mensenkennis en tact beschikken als je, net als deze man deed, je medemensen gaat aanspreken op (mogelijk) a-sociaal gedrag of iets dergelijks. Want anders is de kans groot dat het effect averechts is.