Hallo allemaal,
Ik vraag me af of jullie me misschien advies kunnen geven.Het gaat om een hele goede vriendin van me, haar zoon van 16 zit helemaal niet lekker in zijn vel.
Op een gegeven moment is hij min of meer ‘doorgedraaid’ (weet er even geen beter woord voor, sorry ) waarna hij haar heeft verteld dat hij al sinds zijn kindertijd geesten ziet die hem vertellen wat hij moet doen.
Mijn vriendin heeft toen meteen hulp gezocht en haar zoon gaat nu naar de dagopvang van een psychiatrische instelling.Maar hij krijgt daar nog geen therapie omdat er wachtlijsten zijn…zucht…
Maargoed, hij kan niet naar school omdat hij zegt dat het hem nu allemaal te veel is, en omdat het toch belangrijk is dat hij een ritme houdt en niet tot 12 uur in bed blijft liggen, gaat hij dus daarheen.
Probleem nu is, dat mijn vriendin de indruk heeft dat hij zijn ‘psychische klachten’ misbruikt.Als hij bijvoorbeeld iets in huis moet doen, heeft hij er ‘plotseling’ erg veel last van.
Mijn vriendin vind dit dus heel erg moeilijk om mee om te gaan en ik kan haar eigenlijk ook geen advies geven, omdat ik er geen ervaring mee heb.
Tja, ik kan wel zeggen dat het (ook) typisch puber-gedrag is, maar tegelijkertijd, stel hij is wel altijd eerlijk?Dan zou het wel heel erg zijn als ze hem niet geloven natuurlijk….
Het verhaal is natuurlijk eigenlijk een stuk langer, maargoed, dan wordt het waarschijnlijk nogal onsamenhangend, dus ik heb het even samengevat.
Heeft iemand tips of ervaringen hiermee?
Alvast bedankt!
Groetjes, Ikke