opzij gaan...

  • azalaia

    Wat is dit toch dat als ik een man of een groepje mannen moet passeren in tegenovergestelde richting en het trotoir is niet zo breed, dat IK vaak de neiging heb om opzij te gaan om die man of mannen te laten passeren.

    Ik heb dat veel minder met vrouwen gek genoeg, en dat komt denk ik doordat vrouwen mij ook laten passeren.

    Ook als er een fietser op de stoep fietst ga ik ook al opzij om die fietser op de stoep notabene te laten passeren. Wie herkent dit?

    Wie weet waar dit gedrag vandaan komt en hoe dit kan worden veranderd.

    Groeten van azalaia.

  • Annelies E

    Dit doe ik ook

    Maar wel mopperend

    Maar dat heb ik ook met die auto,s op de stoep parkeren

    Ik erger mij daaraan

    Maar doe er niets mee

  • Natas

    Hey,

    Ja ik ben ook altijd degene die voor alles en iedereen aan de kant ga.

    Soms als ik in een chago bui ben doe ik t niet om gewoon dwars te zijn..hihi

    Groetjes,

    Natas

  • ron

    Ik heb er geen enkele moeite mee om opzij te gaan. Mijn eigenwaarde/mannelijkheid hangt niet samen met het al of niet opzij moeten voor anderen…Ik zie het als een eer de ander hoger te (kunnen) plaatsen danm mijzelf.

    Dat veel mensen totaal geen respect/oog hebben voor hun medemensen blijkt wel vaak uit dit soort (kleine) dingen. Waar mensen op zichzelf ipv op de ander gericht zijn kun je eigenlijk ook niks anders verwachten he!?

    Onzekerheid over je eigenwaarde kun je op vele manieren bewust worden, zelfs bij het lopen over straat. Er is geen enkele manier waarop wij anderen op straat verantwoordelijk kunnen stellen over onze minderwaardigheidsgevoelens, ook niet als we vrouw zijn tov mannen.

    Mannen hopen hun mannelijkheid aan zichzelf te bewijzen door ronduit onbeschoft gedrag tov andere mannen/vrouwen.

    Dit werkt tegen hen.

    Vrouwen hopen hun vrouwelijkheid weer terug te krijgen door hun onzekerheid bespreekbaar te maken.

    Mannen zouden hen moeten horen en zich eens verdiepen in het missen van bevestiging in hun mannelijkheid (een groot maatschappelijk probleem).

    Weinig mannen zijn in staat hun zoons te bevestigen in hun mannelijkheid waardoor ook deze op hun beurt op zoek blijven naar die bevestiging.

    Vrouwen missen de bevestiging van mannen van hun waarde.

    Ik geloof dat al deze dingen meespelen in je verhaal (ben net een enorm gaaf boek erover aan het lezen, toevallig?)

  • Yasmin01

    ik ben altijd degene die opzij gaat. Dit komt omdat ik alles altijd “snel” doe. Ik kijk ook veel vooruit, ik zie de ander (het opstakel) eerder dan andersom, daarom wijk ik uit. Ook erger ik me eraan als mensen voor me lopen of in mijn weg, daarom wijk ik altijd uit. Het heeft in mijn geval niets te maken met beleefdheid maar eerder om ergenis te voorkomen.

  • wana

    volgens mij is het wat je uitstraalt en waar je je prettig bij voelt.

    ik ga maar weinig opzij maar ben ook met mezelf en waar ik naar toe wil bezig en niet met de mensen om mij heen of waar zij lopen.

    ik knal wel es tegen een schouder aan en meestal is dat geen vrouwelijke schouder.