reactie na overlijden partner

  • anonie

    Heey heey,

    ik ben nog jong, maar voor me gevoel word ik de laatste tijd een beetje omringt door mensen waarvan ouders overleiden.

    Zo is van mijn beste vriendin haar vader overleden ongeveer 1,5 maand geleden. Omdat haar familie al niet altijd even goed in elkaar zat had ze al lichte trekjes van automutielatie overgenomen van me (ik heb het niet erg gehad, 1x in t half jaar deed ik eens wat, mag geen naam hebben het was meer n aandachtskreet) maar in ieder geval, sinds het overlijden van haar vader is dit alleen nog maar erger geworden. het laatste wat ik hoorde is dat ze zelfs bij der polsen had zitten klooien met allerlei scherpe troep. Nou maak ik mezelf niet zo snel druk, omdat ik dat toch ook heb gehad, maar ik twijfel dus of ik me er niet meer zorgen over zou moeten maken?

    Verder heeft mijn vriend ook nog geen 3 maanden geleden zijn moeder verloren. Hij is erg gesloten, en lijkt er goed onder te blijven, al weet ik dat ik dat niet moet onderschatten. Over zijn stiefvader maak ik me meer zorgen. Nadat het kleine broertje van me vriend (5 jaar) een vraag stelde over zijn moeder is hij na het naar bed brengen van de kleine, zo uit z'n dak gegaan dat hij zichzelf een gebroken arm heeft geslagen. Mijn vriend zegt dat zijn stiefvader wel veel killer en alles is geworden, maar dat hij die dag gewoon een heftige dag al achter de rug had. Naar mijn idee is het toch niet helemaal normaal, maar hier geld dat ik er in principe helemaal niks aan kan doen. Hij schijnt er wel gewoon over te kunnen praten en alles, en hij ontwijkt de gebeurtenis ook niet ook.

    Is er misschien iemand die wat raad voor me heeft..?? over of die dingen nou inderdaad zo abnomraal zijn als ik denk..??

  • Mary

    Hallo anonie

    het lijkt mij dat je je terecht zorgen maakt. Je weet zelf dat het niet goed met je gaat als je jezelf snijdt. De pijn van binnen is dan te erg om te kunnen dragen. Alleen kan jij niet veel meer doen dan naar haar luisteren. Maar ook misschien tegen haar zeggen dat ze hulp kan zoeken, iemand om mee te praten.

    De stiefvader van je vriend is een ander verhaal. In die situatie kan je al helemaal weinig doen. De man heeft het moeilijk, hij heeft veel verdriet en misschien niemand om mee te praten. Daarnaast wel de zorg voor de kinderen van zijn vrouw. En wat ik lees in ieder geval een jong kind van vijf. De man is misschien wanhopig, dat weten we niet. En hoe we hem kunnen helpen? Zijn er geen familieleden die hem kunnen helpen? Moeilijk hoor.

    Ik denk dat je vooral je vriend kunt steunen, meer kan je niet van jezelf verwachten. Sterkte.

  • Annelies E

    Rouwen is een proces wat pijn doet

    Steun bieden is het enige wat je kunt doen