Spreken jullie weleens mensen aan op straat dat je denkt dat is zo'n typ
die je eigenlijk niet kent persoonlijk maar waar je wel over hoort of ziet.
Hebben jullie een behoefte om zo iemand aante spreken gewoon om te kijken of je ( vooroordelen ) gedachtes werkelijk zo kunnen zijn of dat ze enkel op een illusie
gebaseerd zijn.
Waar maak je zo'n indruk uit op de ogen of meer de verzorging van zo'n persoon ?
En als je nou niets vraagt waarom dan eigenlijk niet, je eigen onvakkundigheid,
reactie, het niet intresseren voor vreemde, of omdat je toch geen vriend of vriendin hoeft te worden het een beetje doelloos vinden.
Denken jullie niet dat het veel aangenamer zal zijn als je iedereen op straat aankan spreken en dat de teneur is dat je een gezellig ( hangt natuurlijk van je instelling af, wat je terug krijgt ) of dat je word aangesproken op wie je bent ?
Zal waarschijnlijk gewoon aan de cultuur liggen. Maar ik denk wanneer iedereen zo zou zijn de stress een stuk lager ligt dat je ook een kwartier later op je werk kan komen maar je ebt gewoon nog in de morgen een praatje met iemand kunnen maken die je anders nooit zou spreken ik denk dat dat ook zo zijn voordeel op de werkvloer zal hebben. Niet meer zo eenlijnig en je dagen kunnen elke dag anders zijn mits je je natuurlijk opensteld voor mensen.