Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Fred
Ik denk dat ik toch ook maar een hond neem. 
Hallo Marijke
Ik heb het tegenovergestelde. Als iemand aan mij vraagt hoe gaat het met je zeg ik goed en met jou? Vervolgens luister ik (voor mijn gevoel) altijd uren naar hoe het met iedereen gaat en luistert er niemand naar mij. Als ik al eens iets vertel over mezelf merk ik dat mensen heel snel weer over zichzelf beginnen. Ik moet duidelijk leren om iets meer over mezelf te vertellen. Dat is heel moeilijk. Wat ik fijn zou vinden is als iemand aan me vraagt hoe gaat het en dan ook echt naar het antwoord luistert of doorvraagt. Dus niet alleen over zichzelf praat. Ik vind de vraag van Linda heel erg goed, waarom ben je niet geinteresseerd in anderen?
En waarom denk je dat de ander dan wel in jouw verhaal geinteresseerd is? Ik ben echt benieuwd naar het antwoord.
Hallo Ineke,
Je schrijft o.m. Als ik al eens iets vertel over mezelf merk ik dat mensen heel snel weer over zichzelf beginnen.
Ik denk dat het is omdat mensen in jouw verhaal iets van zichzelf herkennen en dan dus over zichzelf beginnen.
Eigenlijk zou je er dan het beste weer op in kunnen haken met jouw verhaal.
Of herken jij dan niets meer in hun verhaal?
Het is natuurlijk niet nodig om te wachten tot de ander op adem moet komen van haar eigen verhaal tot jij weer wat mag zeggen. Die ander is natuurlijk geen lezing aan het houden, dus breek gewoon in… maak een geluid of een gebaar en zeg ik vind eigenlijk…
Zelf heb ik moeten leren een anders verhaal of te grote interesse in mij (hoe ik sexueel ben, waar ik woon enz.) af te breken .
Het is een kwestie van assertiviteit, je zou ook eens kunnen proberen om als ze vragen hoe het met je gaat iets over je zelf te vertellen. Misschien denkt die persoon die jou heeft horen reageren “goed en met jou?” dat je niks over je zelf te vertellen hebt en alleen maar wat over de ander wil horen. Misschien denken ze zelfs wel dat je daar nog wat van kan leren aangezien je leven nogal leeg is of dat je niets van je zelf durft te laten zien.
Je zult nu misschien verontwaardigd denken “maar dat is helemaal niet zo!”
Dat hoeft ook helemaal niet zo te zijn, alleen het gaat om de indruk die je wekt.
Groetjes Ellen
Die ander is natuurlijk geen lezing aan het houden, dus breek gewoon in… maak een geluid of een gebaar en zeg ik vind eigenlijk…
Jij hebt gelijk Ellen, het is inderdaad geen lezing, dat vind ik wel een hele sterke opmerking die ik zal onthouden als ik weer in deze situatie terecht kom. Ik vind het namelijk vervelend om in te breken in het verhaal van de ander, die heeft iets belangrijks te vertellen denk ik dan, ik wil dan niet storen of in de rede vallen maar je hebt gelijk, het is geen lezing en ik ben misschien net zo belangrijk. Dat is waarschijnlijk wel een kwestie van assertiviteit, mijn minder sterke (zwakke) punt.
Bedank, Ineke.
