Liefde: maken we het ons te moeilijk?

Victor

07-08-2006 20:03

Sinds twee weken is het uit tussen mij en mijn vriendin. Er zijn wat dingen gebeurd dat niet goed bleek te gaan. Er waren irritaties. Sinds het uit is hebben we al meerdere malen gesproken met elkaar. Over wat er fout ging en gaat en hoe dat op te lossen. Over bepaalde zaken zijn er meningsverschillen. Zij doet soms teveel haar eigen weg, ik kom soms ongeintresseerd over onbewust. Hier hebben we er dus meerdere keren over gepraat. Ik wil daar best rekening mee houden. Als zij dat dan ook maar doet! Ik moet haar soms meer afremmen zegt ze. Dat is misschien waar, want soms ben ik veel te lief. Ik wil daar rekening mee houden. Dat zijn eigenlijk de knelpunten. Maar bij elk gesprek worden er dingen bijgehaald en dat bevorderd niet. Daardoor is het weer huilen enz.
Na het praten zijn we weer aan het knuffelen en zoenen en soms blijven we bij elkaar slapen. De andere dag ontbijten we, praten we wat enz. en dan voelt het net of we een stelletje zijn.
De gevoelens tussen ons zijn er, we willen allebei opnieuw beginnen, maar zij wil nog bedenktijd. Dat snap ik best.
Maar wat kunnen we nu het beste doen? Alle discussies vergeten en gewoon opnieuw beginnen (we maken het ons te moeilijk)en als er dan een irritatie ontstaat even uitpraten?
Of allebei ons eigen leven leiden? Als gewone vrienden verder gaan?
Wat denken jullie dat het beste is?
Want op deze manier maken we het ons erg moeilijk.
Ik wil gewoon duidelijkheid.
Victor
David68

07-08-2006 20:23

Wat ik heb geleerd is dat je je niet teveel moet aanpassen aan elkaar en niet teveel in mekaar opgaan want dan raak je je zelf kwijt zoals ik. Ik ben sinds 3 dagen vrijgezel
suc6
private shrink

07-08-2006 23:26

Je kunt niet met elkaar en niet zonder elkaar leven. Ik weet er alles van en heb daarom geen advies om het op te lossen.
azalaia

08-08-2006 01:04

Als je niet mÃƒÂ¨t elkaar en niet zonder elkaar kan leven, dan is eenlat-relatie misschien een oplossing. Je woont niet bij elkaar, hebt ieder je eigen huis tuin en keuken…….maar als de behoefte bestaat om bijelkaar te komen, de weekenden met elkaar door te brengen, dan is dat meer spontaan en zie je veel meer de leuke dingen van elkaar, want je wilt elkaars weekend niet verpesten met kregelige opmerkingen heen en weer.
En heb je een tijdje geen behoefte aan elkaar, dan moet dat ook kunnen.
Openheid en praten is belangrijk. Zeg hoe je over de ander denkt, wat je anders wilt en of je denkt dat iets haalbaar is.
Mensen voelen zich vrije vogels, ze willen vrij vliegen in de lucht, maar soms ook een stukje met iemand mee vliegen, en dan gaan ze na een tijdje ieder weer hun eigen weg.
Dat is het individu in elk mens dat dan de kop op steekt.
Een tijdje weer alleen zijn is heel goed, even rust in jezelf, in je geest, even niks moeten met een ander en een andere niet met jou.
Dat is ook genieten op een bepaalde manier en dan kruipt later weer een gevoel om weer met iemand iets te willen delen….. zo gaan die dingen.
Groeten van azalaia.
private shrink

08-08-2006 11:21

Theoretisch advies.A.
Niets latten.
Passie is het…………….
Je wilt voortdurend bij elkaar zijn, ……..het knettert,…….het blijft heftig en dat hou je niet vol.
annemarie

08-08-2006 19:14

Las een week pauze in zodat ieders hier goed over na kan denken en eventuele gevoelens kan opschrijven.
Na een week weer contact en dan zien of jullie zonder elkaar kunnen!
wana

09-08-2006 09:39

probeer niet in verwijten te vervallen.
het ‘jij doet nooit..en jij doet altijd..ja maar jÃƒÂj…’
formuleer wat je nou eigenlijk wilt van elkaar,wat je nodig hebt maar besef ook dat jij bijv. er wel rekening mee kan houden om haar af en toe af te remmen maar als je moe bent,druk of de boel laat ‘versloffen’ je gewoon weer jezelf bent en dat dus vergeet.
mijn voorwaarde werd op een gegeven moment dat het gezellig met mekaar moet zijn en eerlijk dus geen spelletjes en valse steken e.d.
ik wilde niet meer dat heen en weer geslinger en ben me op andere dingen gaan focussen.
ÃƒÂ©ÃƒÂ©nmaal naar mn zin in mn eentje nam ik geen genoegen met minder,nu vijf jaar bij elkaar,een recordrelatie voor ons allebei.
we zijn eerlijk en zeggen waar we van balen maar nemen ook eigen verantwoordelijkheid.
bijv. als ie mij afremd luister ik ook want hij doet dat bewust.
maar als ie het niet doet verwijt ik dat hem niet maar fluit ik mezelf terug,ben oud en wijs genoeg om mezelf te sturen met soms een beetje hulp van mn partner maar ga dat niet volledig bij hem leggen.
hopelijk komt dit een beetje begrijpelijk over.realiseer je,dit gaat niet over,je het je partner met haar volledig pakketje eigenschappen, irritaties blijven maar hoe je er mee omgaat houd je bij elkaar of niet.

Liefde: maken we het ons te moeilijk?

Victor

David68

private shrink

azalaia

private shrink

annemarie

wana