psychologie.startpagina.nl

Wat kan ik doen

  • Anonymous avatar

    liekske76

    Ik weet niet precies hoe ik het moet uitleggen, vindt het zelf nog erg ingewikkeld en weet ook niet of ik het kan vertellen aan mijn therapeut.Bang dat ik mss dan daadwerkenlijk voor gek wordt versleten en de verkeerde behandeling zou gaan krijgen. Mss ben ik ook wel bang dat alles een grote waanidee is die ik mezelf heb aangepraat.

    Ik heb het gevoel dat ik mezelf, wie ik dus werkelijk ben of kan zijn gevangen houd. Soms lijkt het wel ben ik vrij en het bevalt mij dan wel. Het is iemand die veel meer kan en veel meer mogelijkheden heeft. Dan lijkt of alles makkelijk gaat en dat ik alles kan begrijpen, mijn geheugen als een spons alle informatie in zich opneemt die op hem afkomt. Die dagen zijn er, maar grote deel van de tijd ben ik diegene die zwaar en hard moet knokken om me te concentreren, niet moe te zijn, dingen goed in mij op te nemen en hard werken voor mijn hbo studie.

    Het is deprimerend als je weet dat er ook een deel van mij aanwezig is die het veel gemakkelijker zou kunnen hebben als die eenmaal echt vrij is.

    Het geeft mij het gevoel dat ik dan niet meer te stoppen zou zijn.

    Ik weet niet wat ik hier mee aan moet en wat ik ermee kan doen maar wil zo graag vrij zijn en eindelijk diegene zijn die ik behoorde te zijn.

  • Anonymous avatar

    Lorrie

    Hoi Lieske,

    Gek ben je niet hoor meid en er zullen weinig mensen zijn die je voor gek zullen verschaffen, de mensen die dat wel doen, weten gewoon niet hoe ze moeten reageren.

    Ik vind het moeilijk om inhoudelijk op je stukje in te gaan, daar het erg moeilijk is wat je beschrijft. Dat het een groot probleem is, dat begrijp ik.

    Heel cliché mss, maar de basis ligt wel bij jezelf. Misschien kun je voor jezelf nagaan wanneer die andere jij elke keer verdwijnt, is het naar aanleiding van iets of naar aanleiding van een reactie van een ander of iets anders?

    Zoveel vragen die alleen jij kunt beantwoorden en die je voor jezelf eens na zou moeten gaan.

    Sterkte in elk geval !

  • Anonymous avatar

    azalaia

    Hallo liekske,

    Ik denk dat je gevangen zit in je geest, er is iets in je geest dat jou beperkingen oplegt.

    Je hebt dit in de gaten, maar je kan er niks tegen doen.

    Hier komt ook bij dat je je nu onzeker gaat voelen en daarom gaat alle informatie als door een vergiet er weer uit, je houdt niks vast.

    Probeer maar niks vast te houden, hoe krampachtiger je er mee bezig bent, hoe beroerder het wordt.

    Probeer voor het moment je problemen los te laten, gewoon loslaten figuurlijk.

    Concentreer je op andere dingen, niet teveel meer op jezelf.

    Je zou aan yoga kunnen gaan doen, op een andere manier kunnen gaan mediteren, zodat je geest weer vrij komt, vrij van alle ballast die jouw functioneren in de weg staan.

    Ga op afrikaanse senegelese djembé dans, dan ben je echt met je lichaam bezig en het is nog gezond ook voor je conditie.

    Met meditatie zoals Transcendente Meditatie leer je hoe je je geest vrij kan maken en je weer vrij kan voelen.

    Dit is mijn reactie, en ik hoop dat je hier iets aan hebt.

    Groeten van azalaia.

  • Anonymous avatar

    Annelies E

    yoga

    Dat kan misschien helpen

    Nog een prikker geeft dat advies

  • Anonymous avatar

    AmarantH

    Veel mensen hebben het gevoel dat een deel van henzelf gevangen is, of juist de touwtjes in handen heeft, terwijl de eigenlijke “Ik” dan de controle niet heeft. Je hoort mensen dat ook zeggen, niet alleen: “een deel van mij…” maar ook in zinnen als: “het is net alsof iets in mij me tegenhoudt”. Sommige mensen kunnen die delen ook horen, soms met de eigen stem, maar ook met de stem van een opvoeder, of iemand anders. En een aantal mensen heeft voor die delen ook namen bedacht: “Dan komt in een keer de stoere Liekske naar voren, en die durft dat wel” of “en dan moet de kleine Liekske weer huilen, en dat vind ik zo vervelend…”.

    Iedereen heeft van die deelpersoonlijkheden. En soms kunnen ze erg behulpzaam zijn (zoals die stoere, die kan wel eens een rotsituatie veel beter aankunnen), maar vaak lopen ze ook een beetje in de weg. Het zijn overblijfselen van situaties van vroeger, waar je als kind nog niet zo goed raad mee wist. Ze zijn ontstaan om je te helpen, en dat doen ze nog steeds, alleen past de manier waarop niet meer zo goed bij de volwassen Liekske die je nu bent, of toch aan het worden bent.

    Uiteindelijk is het het beste als de volwassen Liekske van hier en nu het heft in handen heeft, en het lijkt erop dat die veel energieker en in contact met de werkelijkheid is dan het deel van je dat zo moet kan zijn, en die zo hard moet knokken.

    Nu ja: omdat het eigenlijk zo heel gewoon is wat je beschrijft is er ook geen enkele reden het er niet met je therapeut over te hebben. Die zal heel goed begrijpen waar je het over hebt, en je ook kunnen helpen.

  • Anonymous avatar

    maria

    ik herken veel in wat je schrijft.

    bij mij is het geen wat me tegenhoud “mezelf te zijn” ikzelf!

    ikzelf ben degene die de reactie van een ander belangrijker vind dan dat ik mezelf ben.

    dat daar oorzaken aan ten grondslag liggen die deze onzekerheid veroorzaakt hebben, daar ben ik mij terdege bewust van.

    ik ben daarvoor ook in therapie.

    maar ik denk dat je altijd wel een rem op jezelf zet omwille van de buitenwereld.