mijn moeder is heel moeilijk!!

kleintje

06-09-2006 16:08

hoi allemaal,
Ook ik wil graag even mijn verhaal kwijt. Ik heb problemen met mijn relatie met mijn moeder. Mijn hele leven krijg ik al verwijten van dingen die ik niet gedaan heb en bovendien accepteert ze de ene keer wel een bepaalde situatie en de andere keer niet. Ik voel me heel vaak machteloos want ik kan hoog of laag springen maar ze gelooft me gewoon niet en creert eigen waarheden. Ik heb een heel “braaf” leven en vind mezelf eerlijk, trouw en opgewekt, ik kan dan ook slecht tegen deze oneerlijke verwijten. Ik ben gelukkig alweer lang het huis uit en heb een lieve vriend maar toch weet ze veel situaties te beinvloeden, zo verpest ze iedere kerst wel weer wat door boos te worden over niets en verwijten te maken die nergens op slaan. Ze vindt zichzelf erg zielig (is al gescheiden sinds ik 1 was en altijd alleen gebleven, heeft geen vrienden) en neemt continu een slachtofferrol aan. Ik kan boos worden of rustig blijven, nooit doe ik het goed. Laatst hebben we een tijdje niet met elkaar gesproken na een heftige ruzie en was ik toch weer degene die haar heeft gebeld (ik weet dat ik dat niet moet doen maar het blijft toch je moeder) en toen zei zij dat als ik niet had gebeld zij geen contact met mij zou hebben gezocht. Dit heeft me zo gekwetst en dit blijft toch continu in mijn hoofd zitten. Ik heb het idee dat ik de moeder ben in onze relatie en zij het kind. Ik neem naast deze rol ook andere rollen voor haar aan, zoals beste vriendin en partner. Ik kan hier echt niet meer tegen! Ik loop echt op mijn tenen en ik wil hier constructief iets aan doen maar ik wil het contact met mijn moeder niet verbreken……
veel liefs kleintje
Annelies E

06-09-2006 19:20

Ik ben zelf moeder
Zo te horen claimt ze jou
En dat is in mijn ogen geen echte liefde
Mijn kinderen zijn volwassen
de kunst van het liefhebben is loslaten
maar misschien is jouw moeder daar niet toe in staat
Kan ze niet beter
En net wat jij zegt
het blijft jouw moeder
maar op een gegeven ogenblik moet je verder
Jouw nick name zegt het al
kleintje
maar klein ben jij niet meer
Maar zo blijf je klein
Als je elkaar niet loslaat
aten vallen bedoel ik niet begrijp mij goed
maar probeer meer je eigen leven te leven
Ellen XL

06-09-2006 22:58

Hoi! Als ik dat zo lees, denk ik dat je erg met je moeder bezig bent.
Hoe vaak zie of spreek je haar, dagelijks, wekelijks of maandelijks?
Ik krijg de indruk erg vaak.
Probeer je eigen leven op te bouwen je bent niet verplicht constant om je moeder heen te hangen, je bent tenslotte geen 12 meer neem ik aan kleintje?
Ze heeft je al laten weten geen contact met je op te willen nemen als jij niet (weer?) als eerste was komen goedmaken.
Dat lijkt me een duidelijk verhaal; aangezien het helemaal van jou moet komen bepaal jij wanneer het komt
Is ze vervelend met de kerst? Nou dan ga je er toch niet heen, zij ook niet bij jou.
Zeg haar gewoon rechtuit dat je er geen zin in hebt!
Ga iets leuks doen met je vriend, naar zijn ouders b.v.
Je hoeft het contact niet helemaal te verbreken natuurlijk maar ik zou het gewoon houden op af en toe een kaartje, telefoontje of bezoekje.
Stuur met de kerst maar een leuk kerstkaartje of sms-je.
Wie weet ben je dan duidelijk voor haar.
Succes, ik ga niet zeggen sterkte want er zijn zo veel lastige moeders en lastige dochters…
Groetjes Ellen
Linnie

06-09-2006 23:51

Valt er ook geen goed gesprek, en dan bedoel ik echt een goed gesprek, met haar aan te gaan waarin je precies vertelt wat je dwarszit? Of schrijf het op en geef/stuur het haar. Ik krijg juist het idee dat ze niet weet wat er echt in je omgaat, of het niet wil zien. Moeders zijn beschermend, heb je nog broers of zussen of ben je enige? En hoe is dat contact? Als je de enige thuis bent dan heeft ze ook alleen jou qua gezin wat je niet moet onderschatten en overigens niet zegt dat het klopt dat ze jou claimt.
azalaia

07-09-2006 00:27

Hallo kleintje, weet je wat ik denk…. dat het niks met jou te maken heeft maar met haarzelf. Jouw moeder zit erg in de knoop met haar gevoelsleven, gevoelswereld.
Ik denk dat jouw moeder zich niet compleet mens voelt, en ook niet goed meer weet hoe ze met mensen in het algemeen moet omgaan. Een gebrek aan socialisatie.
Jouw moeder zou uitdagingen moeten hebben in haar leven, nieuwe en leuke dingen met aardige en geduldige mensen zodat je moeder weer het gevoel krijgt midden in het leven te staan, zelfvertrouwen krijgt en met een andere blik naar jou gaat kijken.
Nu focust ze zich nu op jou en niks is dan ook goed omdat het in HAAR leven niet goed loopt, zij zit niet goed in haar vel.
Ze projecteert dit op jou en dat heeft ze niet in de gaten.
Zij moet echt gehoplen worden om weer een goed en sympathiek mens te worden zodat jij ook je respect voor haar weer terugkrijgt.
Dit is mijn eerste gevoel na 1x lezen van je verhaal.
Hopenlijk herken je hier iets uit.
Groeten van azalaia.
Bert

07-09-2006 04:28

Hallo Grote,
herken je iets in wat er staat op:
http://home.versatel.nl/berhen/narc.htm ?
kleintje

07-09-2006 09:44

Hoi allemaal,
heel fijn al die reacties!Ik moet zeggen dat ik in al jullie reacties iets herken. Om nog iets meer over de situatie te vertellen, Linnie, ik ben enig kind, mijn vader is wel opnieuw getrouwd en heeft nog 4 kinderen maar geen ‘echte’ broers en zussen (al zie ik mijn half broers en zussen wel als echt hoor maar goed zij kennen mijn moeder niet en zijn natuurlijk anders opgevoed). Ik moet zeggen dat ik echt al alles geprobeerd heb bij mijn moeder, al meerdere malen rustig en goed met haar geprobeerd te praten maar ze verdraait echt alles, legt mij woorden in de mond. Mijn moeder heeft vroeger ook wel eens gedreigd met zelfmoord als ik weg zou gaan en ze heeft ook een aantal keren een soort ‘panic-attack’ gehad. Toen ik jong was was ik hier natuurlijk erg van onder de indruk maar nu begrijp ik dat dit ook een vorm van manipulatie is geweest. Nu probeert ze me nog te manipuleren door als we ruzie hebben me niet te gaan bellen, wat ik persoonlijk erg kinderachtig vindt. Ze weet ook dat ik haar dan toch weer zal bellen, omdat ik het toch altijd weer goed wil hebben. (ik spreek mijn moeder trouwens wekelijks, Ellen, maar ben inderdaad erg veel met haar bezig op het moment). Ze vindt zelf dat ze het heel goed gedaan heeft met mijn opvoeding en ik denk ook dat het moeilijk is om een kind alleen op te voeden maar goed er zijn betere voorbeelden. Ze heeft vorig jaar wel een tijdje bij een psycholoog gelopen ivm haar werk en toen heeft hij aangegeven dat hij wilde dat ze langer zou blijven maar zij zag daar het nut niet van in dus ja. Ik begin me wel steeds meer te beseffen dat ik haar niet kan veranderen hoe graag ik ook wil, ik kan alleen mezelf veranderen. Ik moet zeggen dat ik me ook kan vinden in azalaia, ik denk ook dat het veel met mijn moeder zelf te maken heeft, ze leeft nog heel erg in het verleden toen ze nog getrouwd was en ze heeft de scheiding nooit kunnen verwerken. Ze heeft dan ook niemand anders om haar ei bij kwijt te kunnen maar ze krijgt dus ook geen feedback van iemand dat bepaald gedrag dus niet kan. Bert, ik moet zeggen dat ik mezelf wel herken in hoe de kinderen van ODN ouders zijn. Ik verontschuldig me voortdurend en voel me inderdaad verantwoordelijk voor oa het gedrag van mijn moeder. Ik pas me continu aan en kan goed ‘zorgen’. Bovendien herken ik mijn moeder ook in een aantal punten, dus ik ga dit nog eens verder goed lezen en uitzoeken. Allemaal heel erg bedankt ik heb er erg veel aan en het zet me weer verder aan het denken!
liefs kleintje
ps Ellen je moet niet denken dat ik me zielig voel hoor (dit ivm je opmerking, er zijn zoveel lastige ouders en kinderen). Ik ben me wel degelijk bewust van dat er mensen zijn met veel ergere situaties en ik moet zeggen dat ik vind dat ik ‘goed’ uit mijn situatie gekomen ben en ik ben een erg positief ingesteld mens. Ik wilde alleen een x mijn verhaal kwijt en was benieuwd naar de reacties en inzichten van anderen.
Linnie

07-09-2006 10:32

Hoe groot is de rest van je familie? Je legt alles bij jou neer, je bent immers enig kind en je moeder is gescheiden. Ik zie dezelfde situatie in mijn familie waar mijn tante is overleden, mijn andere nichtjes uit huis zijn en een nichtje nog daar woont. Die heeft precies hetzelfde. Is er iemand ander in de familie waar je terecht kunt die evt. met haar zou kunnen praten? Je moeder is behoorlijk eigenwijs. Als de psych vraagt of ze langer blijft en ze wil niet geeft dat wel aan dat ze liever alles alleen oplost. Ze zal moeten inzien dat dat niet altijd kan. En dat moet iemand haar eens goed duidelijk maken.
Jij moet jezelf blijven en proberen sterk te blijven door je eigen mening voorop te houden. Je moeder kan en mag jou niet veranderen. En probeer de negatieve dingen die zegt om te buigen naar goede dingen. Het zal niet meevallen maar het gaat hier vooral om jou.
kleintje

07-09-2006 11:27

Mijn familie is niet groot, mijn moeder heeft geen contact meer met haar zus en haar broer spreekt ze heel sporadisch. Haar gebrek aan contacten versterkt dan ook deze situatie. Ze heeft eigenlijk 1 vriendin, waar ze naar mij toe continu op afgeeft en die ze zelden ziet. Ik heb hier inderdaad al vaker over nagedacht maar zou eigenlijk niemand weten die tot haar zou kunnen doordringen.
Bedankt voor je goede raad en ik heb gelukkig zelf wel heel veel vrienden en familie (van mijn vriend en vaders kant) waar ik bij terecht kan maar goed dat lost de situatie niet op helaas. Ik moet inderdaad mezelf blijven maar zal toch mijn houding naar mijn moeder toe moeten veranderen, ik zal wat egoistischer moeten worden naar haar toe en meer voor mijn eigen geluk moeten kiezen ipv continu rekening met haar houden, ik zal grenzen moeten stellen….
Lezer

07-09-2006 11:27

Je hoeft niet met haar te breken.
Het is wel noodzakelijk om je positie te bepalen.
Je beslist zelf vriend,partner, moeder te spelen.
Wat niet helemaal klopt want ,je blijft ook nog steeds als een kind om goedkeuring vragen.
Je moeder is wie ze is, daar is niets meer aan te veranderen. Dat wil ze helemaal niet en dat is zeer begrijpelijk, want dan gaat ze al jouw aandacht missen.
Alles wat jij doet in de relatie met haar is jouw verantwoordelijkheid.
Niemand verplicht je dat zo te doen.
Je hoopt daarmee te krijgen waar je naar verlangt.
Dat zit er niet in en het sloopt jou.
Hoogste tijd om inzicht te krijgen in deze verstrikte relatie , die te ontwarren en jouw leven in eigen hand te nemen.
Ze zal alles doen om dat te saboteren dus misschien kan je er wat hulp nij zoeken.
http://www.prikpagina.nl/read.php?f=233&i=40130&t=40130#reply_40130

mijn moeder is heel moeilijk!!

kleintje

Annelies E

Ellen XL

Linnie

azalaia

Bert

kleintje

Linnie

kleintje

Lezer