Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Lezer
A
het is ijdele hoop om de moeder te willen veranderen.
Lukt niet, wil ze niet en kleintje verdoet haar leven met wachten en worstelen .
Kleintje kan maar beter een grote meid worden.
Daar liggen haar kansen, daar is de verandering mogelijk.
Lezer,
Je hebt gelijk. Ik vind het echter niet vreemd dat ik als kind goedkeuring blijf vragen want dat is de rol waar ikzelf voor kies en wat ik zoek bij mijn moeder. Ik begrijp dat als ze mij de rol van partner aanmeet en ik daarin meega dat dat ook mijn eigen keus is maar goed ik ben nog niet zover dat ik mezelf helemaal daarin kan veranderen. Dat is iets wat ik moet gaan doen, snap dat de oplossing bij mezelf ligt, ik kan haar niet meer veranderen….Inzicht is één ding, verandering is weer wat anders maar goed ben ermee bezig…
Dat zijn wel zinnige vragen Linnie, misschien krijgen we er antwoord op…
Wat ik zelf nog bedacht is, als mijn moeder tegen mij zou zeggen dat “als ik het niet goed had gemaakt, zij ook geen stappen om het goed te maken had ondernomen”, dan was het gesprek voor mij nog niet afgelopen geweest.
Ik had dan van haar willen horen waarom niet.
Okee ik wacht even af of er nog responce komt van kleintje, misschien is het gewoon iemand die eens over haar moeder wil klagen?
ps Ellen je moet niet denken dat ik me zielig voel hoor (dit ivm je opmerking, er zijn zoveel lastige ouders en kinderen). Aldus kleintje.
Ik had hierboven geschreven dat “je misschien alleen over je moeder wilde klagen” omdat ik dacht dat je niet op mijn berichtje wilde reageren maar nu zie ik dat je alles in één behandeld hebt dus neem ik die opmerking terug.
Ik bedoelde niet dat je je zielig voelt hoor, al zou ik het niet raar vinden als je je af en toe zo voelde na dat verhaal.
Ik had zelf ook een erg moeilijke moeder en herken heel veel in het verhaal, zoals de leugenverhalen die ze dan verteld en toen ik dat had afgehandeld (ze stierf vrij jong door overmatig drank en medicijngebruik) - kreeg ik als klap op de vuurpijl nog eens een heel moeilijke dochter. Het is natuurlijk ook niet gek dat ik me afvraag waar ik dat dan aan te danken heb! Eerlijk gezegd voel ik me er soms wel zielig over hoor, eerst moest ik net als jij aldoor de eerste zijn en vervolgens verbrak ze definitief al het contact. Nou zo gek had ik het met mijn moeder nooit gemaakt.
Maar ik heb dus wel regelmatig tijdelijk wat afstand van haar genomen, want een dronken moeder die allemaal negatieve opmerkingen over me tegen mij en anderen maakte is niet om uit te houden.
Groetjes van Ellen
Kleintje,in jou verhaal herken ik een heleboel van mij zelf.Ook ik leef in zo,n situatie maar dank zij jou en Bertus weet ik nu dat het een naam heeft.Vooral de moeilijk heden die ik zelf heb sluiten naadloos aan op het gedrag van mijn moeder.Ga hier zeker met de huisarts over praten.En Kleintje we zijn sterker als dat we denken hoor!
