Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Sanne
Gisterenavond keek ik naar het programma Schatjes, helaas had ik de eerste paar minuten gemist. Misschien heb ik geen recht van spreken, ik heb zelf absoluut geen verstand van kinderen.
Het viel mij op dat de ouders het kind helemaal niet knuffelde of aanhaalde, op het laatst zag je dat het kind zelf op de schoot van de vader kroop. Misschien bleef dat buiten beeld, maar ik schrok ervan hoe de ouders met het kind om gingen. Ik moest denken aan de term IJkastouders uit de jaren 70. De vader deed eerder nooit iets leuks met het kind, en ging met tegenzin met zijn zoontje voetballen. Later ging dat gelukkig wat beter.
Blijkbaar was het gebrek aan warmte niet zo'n groot probleem, want de psychologe van het programma probeerde de ouders om te laten gaan met de buien van het kind. En je zag dat het inderdaad stukken beter, ging naarmate het programma vorderde.
Ik had zo'n medelijden met dat jongetje, hij had zo'n lief gezichtje, maar hij deed niet lief, maar het kon er bij mij niet in, dat dit jongetje zo geboren was.
Het bleek dat het kind ADHD had, hij stond op de wachtlijst voor verdere hulp.
Misschien als de ouders hem ook wat meer knuffels gaan geven, dat hij van het ADHD etiket afkomt.
Ik zal wel een hoop woede op de hals halen van ouders met een ADHD kind en misschien ook wel van deskundigen, maar ik herhaal nog een keer, ik ben slechts leek. Maar dat een kind liefde nodig heeft, zal iedereen wel kunnen beamen, denk ik zo. En ik geef alleen maar mijn mening. Ik ben benieuwd wat anderen vonden van de aflevering van Schatjes.
