waar moet ik beginnen

bezorgd

11-10-2006 10:19

ik weet niet eens waar ik moet beginnen..
om een lang verhaal wat korter te maken..
ik ben ongepland zwanger en mijn vriend en ik hebben bijna 3 jaar verkering..
in het begin van mijn zwangerschap heeft mijn vriend mij verteld dat dit niet het moment was voor een kind en dat hij neit wist of ie er klaar voor was..
aangezien ik oud en wijs genoeg ben en abortie echt geen optie is heb ik de zwangerschap door laten gaan..
in de periode daarna is mijn vriend wel veel veranderd en soms heeft ie vadergevoelens en soms ook absoluut niet..
Maar nu het einde nadert wordt het allemaal wel erg zwaar , ik moet nog 6 daagjes dus de kleine kondigt zich zo aan..
mijn vriend zit enorm in de knoop , er spelen veel dingen mee , is ie er wel klaar voor , zijn familie ( das een heel ander verhaal maar wel een groot deel van zijn problemen)
hij zit echt helemaal in de goot , wil niet meer praten , raakt me nooit meer aan , praat met bijna niemand..
ik maak me zo vreselijke zorgen om hem.. ik wil zo graag dat alles goed komt en heb hem ook gezegd wat je keuze ook zal zijn straks of je voor die kleine en mij kiest of niet ik zal altijd achter je keuze staan..
ik zal hem ook nooit weg houden van de kleine nooit..
maar er moet wel een keer een keuze gemaakt worden straks , want de onzekerheid breekt me echt op..
hij zegt dat ie zich nog nooit zo ellendig heeft gevoelt als de laatste paar maanden en dat doet me enorm pijn.. ik blijdf proberen om met hem te praten , maar hij zegt dat ik alles al weet wat er in hem omgaat..
hij wil wel wachten tot de kleine er is en kijken wat dat doet met zijn gevoelens dus het is niet dat ie er voor weg loopt!
ik weet gewoon niet meer hoe ik hem moet helpen!!
dit is een lang verhaal maar niet uitgebreid genoeg en miscshien niet te begrijpen omdat niet alles erin staat..
maar miscshien heeft iemand toch een idee wat ik kan doen??
alvast bedankt!
ron

11-10-2006 10:45

ik blijf proberen om met hem te praten , maar hij zegt dat ik alles al weet wat er in hem omgaat..
Hoi b.
Oei wat een zware situatie waarin jullie zitten!
Het bovenstaande heb ik eruit gelicht.
Waar hem de kneep zit is denk ik wat jij beschrijft als ‘hij zegt dat ik alles al weet…’
Dat weten is verstandelijk, je weet wat er in hem speelt.
Ik heb uit ervaring geleerd dat niet het weten een verbinding legt/maakt tussen twee mensen maar het meevoelen…
Steeds woorden herhalen is zinloos, gevoelens (leren) delen en daar erkening voor krijgen ruimt op!
Je vriend zit met grote angsten als ik dat zo lees.
Angst voor verantwoordelijkheid?
Angst om zich te binden?
Angst om vader te zijn straks?
Angst voor een onduidelijke toekomst op allerlei gebied?
Verdriet om verlies van het oude leventje (waarin veel dingen vaststonden, of leken te staan)
Boosheid over dat iets je uit de hand loopt, je de situatie niet meester bent?
Deze gevoelens hebben erkenning nodig en zijn allemaal begrijpelijke reakties voor een man in een dergelijke situatie.
In deze periode staat zijn wereld op zn kop.
Daarbij kun jij alleen maar begrip tonen.
Neem niet te veel beslissingen op dit moment want de kans is groot dat je dat doet op basis van deze gevoelens ipv op basis van gezonde overwegingen.
Ik ben vader van twee kinderen, misschien wil hij eens mailen?
Vriendelijke groet, ron
Annelies E

11-10-2006 10:57

Zoek hulp
want dit is niet zomaar iets
en een kind verdient een veilig nest
Mijn advies is
Hulp zoeken
Hier komen jullie niet uit alleen
azalaia

11-10-2006 13:20

Hallo bezorgd,
Mijn avies is:
concentreer je voorlopig op jezelf en je bijna pasgeboren kindje, dat kost al energie genoeg.
Laat alles problemen omtrent je vriend voorlopig helemaal los, hij komt nu even NIET op de eerste plaats, dat ben JIJ en je KINDJE.
Als zij/hij eenmaal is geboren dan heb je genoeg andere dingen aan je hoofd dan de problemen die je vriend met zichzelf heeft.
Laat dat nu rusten, ga voor de bevalling, ga er voor en verwelkom jullie kind, wees dankbaar en blij en hopenlijk ziet hij jouw blijheid en koestering en dat kindje en wie weet verandert er heel veel bij hem.
Forceer geen oplossing, zo werkt het niet, maar denk nu aan jezelf en de baby.
Ok???
Een hele goeie bevalling gewenst en laat het nog eens weten.
Groeten van azalaia.
azalaia

11-10-2006 13:29

Nog even dit: dat jij ongepland zwanger bent geworden lijkt maar zo, ik geloof dat alles een reden heeft, niets gebeurt zomaar zonder enige bedoeling ook al snap je de bedoeling niet meteen…., anders was je ook niet zwanger ‘'ongepland’' geworden.
Misschien is dat ook wel een reden waar je vriend mee worstelt, hij snapt een aantal dingen niet, geeft ook helemaal niet, maar als hij iets niet snapt en het is er toch, dan kan stoppen met proberen het te begrijpen maar het te accepteren gewoon zoals het is.
Het leven heb je niet altijd in je eigen handen, soms gebeurt er iets waar je niet op had gerekend, goed of slecht….
Ik hoop dat je hiet iets mee kan.
Groeten van azalaia.
Lezer

11-10-2006 14:02

Je kunt hem nu niet helpen en je moet hem nu niet helpen.
Alles wat nu telt is de gezondheid van moeder en kind.
Laat hem. Als hij het niet op kan brengen er te zijn voor jou dan is dat een probleem ,maar dat heb je toch al met hem.
Wel een kind maken en dan jengelen ?
Richt nu al de aandacht op wat er komen gaat en geef je liefde aan het kind en aan de moeder van het kind.
Veel geluk.
bezorgd

11-10-2006 16:31

Voor nu bedankt voor jullie reactie!
Misschien laat ik hem die wel even lezen vanavond!!
Ik ga ff goed nadenken over alles ( wat ik al een hele tijd doe)
Ik laat nog wat horen hier..
bedankt..
azalaia

11-10-2006 17:45

Niet teveel nadenken hoor, laat alles lekker los.
Jij en je Kindje…… daar draait alles nu om.
Groeten van azalaia.
Angie

11-10-2006 19:57

Ik zat niet zo heel lang geleden in bijna dezelfde situatie als jou. Ik kan je aanraden om op dit moment je verstand op nul te zetten en zoveel mogelijk aan jezelf te denken. Je hebt alle kracht nodig voor je bevalling.
Zodra je kindje er is dan is alles anders, ook kan het zijn dat je vriend dan opeens bijdraait.
Maar zodra je kindje er is zal je zoveel liefde voelen dat gevoel is onbeschrijvelijk het is het sterkste gevoel wat er bestaat. Na een tijdje zal de leeuw in je wakker worden en die geeft je ongekende krachten, om je kind te beschermen zal je persÃƒÂ© juiste keuzes willen maken en doordat je de kracht ervoor hebt zal je ze ook nemen.
azalaia

13-10-2006 14:15

ik kwam jouw topic weer eens tegen en je stelt jezelf de vraag:
“waar moet ik beginnen…..”
Het antwoord is toch zo simpel als duidelijk: BIJ JEZELF natuurlijk.
Maar dat weet je inmiddels al wel.
Groeten van azalaia.

waar moet ik beginnen

bezorgd

ron

Annelies E

azalaia

azalaia

Lezer

bezorgd

azalaia

Angie

azalaia