http://www.prikpagina.nl/read.php?f=590&i=54012&t=54012#reply_54012
Wilt u dit prikstukje lezen op de autisme.pagina, het gaat over iemand die veel bezig is met nummers letters vormen en symbolen..
Ik wil heel graag weten waar dit vandaan komt en of het eventueel verband houdt met een stoornis.. heeft er iemand soortgelijke ervaringen hiermee?
Groetjes Jans
Hallo Jans,
De stukjes die zijn geschreven op de autisme pagina heb ik even gelezen.
Ik heb hier zelf ervaring mee, al een hele lange tijd.
Ik heb het dan alleen met nummers….van kentekenplaten, huisnummers, telefoonnummers, geboortedatums, teletekst tijdsaanduiding en ga zo maar door.
Om het nog een beetje ingewikkelder te maken heb ik iets met het cijfer 9.
Alles wat een 9 vormt maakt het voor mij positief. Dus….18, 27, 36 en ga zo maar door.
Waarom? Geen idee! Mij is wijs gemaakt door een net afgestudeerde psychologe dat ik een dwangmatigheids stoornis zou hebben. Kan……
Soms kan ik er om lachen en soms kan het lastig zijn.
Grappig, ik dacht altijd dat ik de enige was met deze tik.
En betreft de stukjes op de autisme pagina, ik ben echt geen psychopaat zoals sommige voorzichtig omschreven.
Ik zal eerder mezelf hiermee tot last zijn dan een ander!
Groet Stiertje
Grappig het is exact wat ik bedoel!! met de nrs.. 9 en 5 al komt hij op 14 uit dat is het nog eens 1+4=5 dus dan is het weer goed.. ook met nummerborden.. cijfers en getallen die een naam vormen en dan met elk nr bord dat hij tegen komt zegt deze man: dit is dat en dat nummer en cijfer dat.. de meest vage dingen komen er uit.. het is ziet zomaar grappig maar het gaat verder dan dwang er zit echt een geruststelling achter “de tekens” dat het goed gaat. Verder is het en aardige man niks mis mee maar dit is een best wel eigenaardige tic.. ach ja het zal, dat geloof ik wel onschuldig zijn en zeker geen psychoperson.. maar hoe ontstaat zoiets heb je dat je hele leven al gehad..? (ik dacht meteen aan autisme vandaar het bericht op het prikbord daar) heb je misschien ook angsten? of kortdurende tussen slaap en wakker zijn hallucinaties? Ben je ook een dwangmatige verzamelaar? Heeft hier nog meer iemand “last” van (ik vind het eigenlijk heel boeiend en interessant!)
Groetjes Jans.
Heb jij iets met Zeeland?
Dwangmatig bezig zijn met getallen bied een vorm van veiligheid, het patroon biedt veiligheid, niet de getallen dus. Het zou uit een vorm van onzekerheid kunnen ontstaan.
Ik kon die link niet aanklikken, heb er niets over kunnen lezen.
Groeten van azalaia.
Groeten van azalaia.
Bij mij is de diagnose gegeneraliseerde angststoornis vast gesteld. Hiervoor ben ik hulp gaan zoeken bij een psycholoog (gestalt therapie) Bang voor de mensenmassa, onweer, vliegen enz, maar waar het op neerkomt ben ik achter gekomen is dat ik bang ben voor de dood. Ook door de therapie ben ik er nu achter waar dat vandaan komt. Dat was wel even heavy om daar geconfronteerd mee te worden.
Dat dwangmatige herken ik van mezelf. Beide zijn begonnen rond mijn 19e. Ineens kreeg ik last van paniekaanvallen die ik niet kon verklaren, durfde ik niet meer te vliegen (en ik wil nog zo graag veel landen zien) Begon ik druktes te vermijden, dat trek ik nog steeds niet.
Doordat beide mijn leven begon te beheersen en mijn wereld steeds kleiner werd, ben ik hulp gaan zoeken.
Mijn omgeving had weinig begrip en gooide het op aanstellerij.
Nu is dat gelukkig anders.
Dat met die getallen heb ik nog steeds. Voor mij is het ook iets goeds….zolang er een cijfer 9 in voorkomt natuurlijk.
Maar waar dat nou precies door komt weet ik niet. Ik zie het als een soort houvast. Er gebeurt iets vervelends, je hoopt dat het een goede afloopt heeft en begint te rommelen met die cijfers, zo iets, moeilijk om uit te leggen.
Aan de andere is het ook iets wat bij mij hoort, ik sta er mee op en ga ermee slapen, maf hé!
Groet Stiertje
Hallo,
Goed dat je geconfronteerd bent en nu grip hebt op je angsten/leven.. mag ik iets persoonlijks vragen, kwam/ of kan het komen door een trauma of moeilijke jeugd, of zou het zo kunnen zijn dat je gewoon aanleg ervoor hebt (een bepaald ziektebeeld?)
In het begin dacht ik ook dat het een klein beetje aanstellerij was, nu weet ik wel beter!! Het is best moeilijk als je dit hebt (niet zozeer de symptomen, de nummers etc..) maar eerder alles wat daar aanvast zit of daar achter ligt, het zijn toch angsten en gevoelens die je niet ziet en onderdrukt.. het is iets dat je in de gaten moet houden voor het uit de hand gaat lopen.
Bedankt voor de geweldige info tot nu toe, ik heb al wat bijgeleerd.. maar ervaringen en meningen etc.. welkom he..!!
Gr Jans
Hallo,
Het heeft alles te maken met een moeilijke jeugd.
Als jong meisje heb ik nooit angsten gehad waar ik nu als volwassene mee te kampen heb. Naar mate je ouder wordt, wordt je je uiteraard ook bewuster van de dingen die eventueel kunnen gebeuren.
Ik moest voor mezelf het woord ‘dood’ een betekenis geven;
Ik kwam uit op niet gewenst zijn.
Om een persoonlijk antwoord te geven op jouw persoonlijke vraag;
als baby ben ik tijdelijk afgestaan aan een ander gezin. Mijn (tweeling) zusje mocht wel bij mijn ouders blijven. Hoe lang ik in dat gezin heb gewoond weet ik niet, in ieder geval meer dan anderhalf jaar. Nadat ik terug werd gehaald waren er andere problemen in ons gezin (alcholisme, mishandeling en alles wat daarbij komt kijken) als 13 jarig meisje heb ik toen de benen genomen. Nee, mijn jeugd was nou niet echt van je het. Overigens ben ik momenteel zelf werkzaam in de jeugdhulpverlening. Soms wel confronterend.
Fijn dat je er wat van geleerd heb en hopelijk is bovenstaande voldoende info waar je naar op zoek was.
Groet Stiertje
Elke angst van iedereen is uiteindelijk gebasseerd op de angst voor de dood, voor dat grote niets, dat grote onbekende en vooral de manier waarop we zullen sterven met pijn of benauwdheid.
Sommige mensen zoeken die angst juist op, b.v. autocoureurs, de acteurs van Jackass. Zij willen juist bewijzen dat ze voor niets en niemand bang zijn.
Anti helden zijn dit volgens mij.
Als je de dood een goeie plaats kan geven in je leven, zal er een stuk angst en zorg hierover afnemen en kun je meer genieten van het leven. De dood komt toch wel vroeg of laat, dus het heeft niet zoveel zin om je hiermee bezig te houden.
Zet angst om in het gaan genieten, juist omdat het leven maar tijdelijk is.
Wie niet kan genieten, leeft het leven niet en zal sterven zonder echt geleefd te hebben. En dan heeft het leven weinig zin gehad.
Groeten van azalaia
( hang geloof ik aan het verkeerde draadje)
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's