Hallo,
Ik hoop dat jullie me met onderstaand probleem kunnen helpen door te zeggen waar ik moet aankloppen voor hulp.
Ik ben namelijk bij de huisarts geweest en heb een verwijsbrief gekregen voor Ensis (psychosociale zorg) en heb mij daar inmiddels ook aangemeld maar de wachtlijst is daar ontzettend lang, ook is nog niet bekend of ik met mijn probleem daar op de juiste plaats ben…dat moet blijken uit de intakegesprekken maar dat duurt nog zeker een aantal weken.
Ik ben inmiddels zo ver dat ik mijn probleem onder ogen zie, de stap gezet om hulp daarvoor te zoeken maar dan wil ik niet nog eens 6 tot 8 weken op een wachtlijst staan. Vandaar dat ik zelf wat wil zoeken waar ik zo snel mogelijk terecht kan maar heb geen idee wat voor soort hulpverlener ik moet zoeken voor mijn probleem.
Oke, komt mijn verhaal (in het kort)….
Ik zit al tijden niet lekker in mijn vel, voel me vaak ontzettend ongelukkig (depressief?) terwijl ik helemaal geen reden heb om ongelukkig te zijn, heb lieve ouders die nog bij elkaar zijn, heb een lieve vriend, word tante enz enz. Werken is de laatste maanden een drama, ik moet mezelf er echt heen slepen en heel de dag een masker ophouden (vriendelijk zijn, heb een baliefunctie) waardoor ik na een dag werken compleet gesloopt ben en totaal geen fut meer heb voor andere dingen, laat staan een sociaal leven.
Zelf denk ik dat het depressieve gevoel de oorzaak is van een eetstoornis (binge eating disorder) waar ik al zowat mijn hele leven mee kamp alleen niet van het bestaan afwist (tot ik van het weekend na de zoveelste vreetbui eens ben gaan googlen op het woord eetverslaving).
Er ging een wereld voor me open! Werkelijk alles was zo herkenbaar!
Een ontzettende opluchting dat er een naam voor bestond en dat ik niet de enige was. En dat je hulp kan zoeken hierbij!
Ik heb (voor het eerst) afgelopen weekend het hele gebeuren eruit gegooid, bij mijn ouders en bij mijn vriend. Nu ik gelezen had dat wat ik heb ook daadwerkelijk “iets” is durfde ik wel.
Die stap was dus gezet, de 2e stap is dat ik er absoluut hulp bij wil om ervan af te komen of op zijn minst te achterhalen waarom ik dit gedrag vertoon.
Want daar ben ik eigenlijk nog het meest benieuwd naar…heb ik deze eetstoornis omdat ik depressief ben…of ben ik depressief door die eetstoornis? Of is er misschien nog wel veel meer aan de hand??
Ik hoop op een reactie!
Alvast bedankt.
Groetjes Remy