Ik ken een meisje van 20, knap om te zien, goede opleiding genoten, goede baan in de hotel branch, zeer gedreven in haar baan, eigen koop appartement, mooi ingericht in een leuke buurt, leuke vriend die veel om haar geeft en die ze al 5 jaar kent.
Wat is dan haar probleem zul je je afvragen….
Zij heeft helemaal geen vrienden en vriendinnen behoudens een paar collega's.
Niemand die haar opbelt, iets met haar wil afspreken, niemand dus.
Dat ligt denk ik aan haar want ergens wil ze ook geen vrienden/innen hebben omdat ze de meeste mensen een te hoog blablabla gehalte vindt hebben.
Of dit terecht is is vers 2.
Haar viend heeft wel veel vrienden, gaat hier leuk mee om, hij wordt vaak gebeld, uitgenodigd en de meeste vrienden zijn voor 99% mannen.
Vrouwen is al helemaal ondenkbaar….
Hij is heel sociaal en gaat leuk en betrouwbaar met mensen om
Zodra hij wordt opgebeld en hi jmaakt een afspraak met iemand, dan vliegt zijn vriendin figuurlijk tegen de wand van woede.
Zij wordt dan boos, gaat rare dingen zeggen over die vriend dat nergens op slaat, en zij wil eigenlijk niet dat hij met vrienden omgaat cq dat hij vrienden heeft.
Zij heeft ze ook niet, dus mag hij ze eigenlijk ook niet hebben.
Nu durft hij haar bijna niet meer te vertellen als hij een afspraak heeft met iemand om de stad in te lopen omdat zij dan kwaad wordt en ruzie gaat maken.
Elke keer als hij benaderd wordt door mensen houdt hij haar onbewust een spiegel voor van: ik heb vrienden zie je wel…. jij niet…..!
Zo vat zij dit op, zo voelt zij dit en ervaart zij dit als een pijnlijke confrontatie met haarzelf, haar gebrek, en dat heet zelfreflectie.
Door hem ziet zij haar tekortkoming in het niet hebben van vrienden, dat ze toch wel erg mist maar op de één of andere manier niet krijgt, laat staan behoudt.
Zij wil het liefst hem helemaal voor zichzelf opeisen om maar niet
te hoeven voelen dat zij geen vrienden heeft, dus eigenlijk geen probleem meer hiervan heeft.
Dit kan dus niet en dit probleem met haar moet worden opgelost.
Ik denk dat zij heel goed weet waar ze mee bezig is maar niet anders kan, net als rokers: ze weten dat het gif is dat ze innemen, maar kunnen er toch niet mee stoppen.
Wat kan zij doen, behalve eigen vrienden zoeken, om te leren omgaan dat ze geen vrienden heeft maar ook leert dat ze haar vriend vrij moet laten in het omgaan en uitzoeken van zijn eigen vrienden.
Op elke vriend van hem heeft ze heel veel kritiek, niks deugt er aan en dat zal hij weten ook.
Dit gedrag van haar maakt hem ziek in zijn hoofd want het speelt al jaren zo.
Hij wil haar niet kwijt maar zich ook niet laten manipuleren.
Hij voelt zich enorm belemmerd want dit gedrag sijpelt elke minuut in hun relatie door.
Hij moet zijn telefoon uitzetten als hij bij haar is bijvoorbeeld en dat kan en doet hij natuurlijk niet.
Wie weet hier een oplossing voor of is er een methode dat haar laat inzien hoe ze eigenlijk is en doet en hoe fout ze bezig is met haar vriend.
Zij wil hem ook niet kwijt maar dat gaat een keer gebeuren als ze niet kan veranderen.
Met een andere man zal zij zich net zo gedragen, er is iets in haar dat moet veranderen.
Graag jullie mening en ideeën.
Groeten van azalaia.