pathologisch liegen en narcisme

• 

  Leo Alblas

  19-03-2007 12:19

  Kunnen pathologisch liegen en narcisme samengaan?

  Waarom? Narcisten zijn manipulatief(zo ook een pathologische leugenaar) en hebben geen probleem met liegen(zo ook een pathologische leugenaar).Ze zijn hun hele leven gericht op zichzelf en behoeften en een van die behoeften is het krijgen van bewondering. Kinderen worden niet geliefd, maar ze zijn slechts een middel om die bewondering te krijgen. Werkt het niet mee,dan krijgt ze het zwaar,evenals de partner. Er is geen inlevingsgevoel bij een narcist(zo ook een pathologisch leugenaar) en zien kinderen en partner niet als individu met een eigen persoonlijkheid,maar als onderdee lvan zichzelf. Een slachtoffer staat alleen en wordt door anderen niet begrepen,want alles lijkt heel normaal thuis.

  Mijn voorbeeld: Toen M A jong was en naar de lagere school ging, werd ze lange tijd als kleuter beschouwd, werd NB tot haar 12e achterop de fiets naar school gebracht toen ze jong was. Lange tijd werd ze apart gekleed en zo viel ze buiten de boot en stond vaak alleen op school. Na de lagere school moest en zou ze naar het VWO gaan en daarna studeren. Wel, het werd anders, eerst HAVO, toen VWO en daarna universiteit.Toen het HAVO diploma was gehaald,had niet het kind,maar de moeder het diploma gehaald en zo werd bewondering afgedwongen aan de omgeving. Gelukkig ging ze op kamers en werd ineens zelfstandig. Als ze thuis kwam,werd niet gevraagd hoe het ging,geen inlevingsvermogen,maar watzijn de resultaten,om deze maar aan de omgeving te kunnen uitdragen. Toen de ouders uit elkaar gingen,werdhet kind gedwongen haar achternaam te veranderen,hetgeen ze weigerdeen daarmee kreeg ze het zwaar; ze wordt kort gehouden, er wordt tegen haar gezegd dat ze geen gevoel heeft.En ja als ze met anderen praat,wordt ze niet begrepen,opmerkingen als:kijk eens wat je moeder niet allemaal voor je doet,om maar aan de omgeving te laten zien wat allemaal niet gedaan wordt,zonder aan het kind en haar behoeften zelf te denken.

  .

  .

  Rapporteren
• 

  julia

  19-03-2007 13:39

  Hoi Leo,

  the story of my life…..

  als kind van….niet als ouder

  Rapporteren
• 

  Ellen XL

  20-03-2007 13:32

  Hoi Leo,

  Je schrijft o.a.: “Ze zijn hun hele leven gericht op zichzelf en behoeften en een van die behoeften is het krijgen van bewondering. Kinderen worden niet geliefd, maar ze zijn slechts een middel om die bewondering te krijgen”. En verder schrijf je: Een slachtoffer staat alleen en wordt door anderen niet begrepen,want alles lijkt heel normaal thuis.

  Dit herken ik als kind van… Echter dit heeft niks met pathologisch liegen te maken, ik zie het meer als een karaktertrek. (ze logen b.v. niet over mijn opleiding)

  Als kind heb ik het hier heel moeilijk mee gehad. Bovendien had mijn broer blijkbaar de genen van mijn moeder geerfd, dus ondanks dat wij goed met elkaar konden opschieten kon ik hem ook niet vertrouwen. En mijn pa hoewel niet liegend, was toch echt ook wel een beetje narcistisch. Dus 1ste de man snapte er niks van en 2de hij sprong er ook niet tussen.

  Later heb ik ingezien dat mijn ouders (hoewel ze een kind namen omdat dit erbij hoorde) mij niet genomen hadden met als doel mij te kleineren en pijn te doen. Dat het kwam door hun eigen achtergrond, een jeugd waar nou ook niet de aandacht voor het kind centraal had gestaan. Ik heb het ze allemaal kunnen vergeven en ik houd heel veel van mijn ouders en mijn broer hoewel nu allen overleden. Toen snapte ik het niet maar nu snap ik het wel.

  Het is toch zo dat mensen die zich zo gedragen heel erg met zichzelf in de knoop zitten?

  Groetjes van Ellen

  Rapporteren
• 

  Jinke

  16-04-2007 19:40

  Hoi,ik ben wat aan het lezen over dit soort vervelende onderwerpen…zit er nu nl.middenin…Mijn vriend(lees:ex-vriend)zit sinds 2 weken in het huis van bewaring vw een vergeten taakstraf en 2 openstaande boetes.Als dit nu het enigste was….Nee dus,heb al 3 jaar een vervelende relatie met veel stiekum doen en liegen.Ook al was de waarheid nog zo duidelijk,hij bleef glashard ontkennen.Een van die dingen waren de torenhoge telefoonrekeningen,hij bleef ontkennen totdat ik met keihard bewijs kwam…toen was het een klein mannetje,huilen en totaal zielig.Ik ben daar vaak ingetrapt.Zelfs geloofde ik dat hij echt niet wist dat hij schulden had(heb het hem regelmatig gevraagd)en het gaat niet om een klein bedragje,hoor.Later hoorde ik dat hij wel degelijk brieven heeft gehad van deurwaarders en incassoburo's.Maar hij blijft ontkennen.Ik denk dat hij daarom ook zo weinig zei,bang om dingen te verraden ofzo.En het is allemaal zo zonde,ik hoopte maar steeds dat ik die dikke muur en dat masker kon doorbreken…Morgen ga ik naar hem toe en ga vertellen dat de relatie over is,erg moeilijk en doet veel pijn.

  Ik geloof heilig dat bij hem ook alles uit zijn jeugd vandaan komt,ook best rare jeugd,veel broerd en zussen,zieke vader,strenge moeder,salaris inleveren,enz.maar als ik zie dat al zijn broers en zussen wel goed terrecht zijn gekomen…ja dan ligt het misschien ook wel aan het karakter.Maar zoveel verstand heb ik er verder ook niet van en misschien zit ik wel onzin te vertellen.maar weet wel dat ik 4 jaar een relatie heb gehad met een pathalogische leugenaar en dat het eigenlijk best een hele nare ziekte is.Weet ook niet of je dat kunt genezen.

  Groetjes Jinke

  Rapporteren