Beste Man23,
Lijkt me allemaal heel erg moeilijk, om te beginnen!
Of je nu gelijk alles moet gaan ‘herbeleven’, zodat je herinneringen geen rol in je leven meer zullen spelen, weet ik niet zo goed. Omdat de trauma's die je hebt meegemaakt vallen in een tijd waarin je bent opgegroeid vormen deze ervaringen een basis van je ontwikkeling die je gevormd hebben. Het idee van ‘jezelf schoonwassen’, wat sommige mensen hebben(ik zeg trouwens niet dat azalaia dat heeft ) is eigenlijk een beetje een utopie, maar dat wil zeker niet zeggen dat je helemaal niks kunt doen.
Het zou heel goed kunnen dat je een posttraumatisch stresssyndroom hebt. En lichamelijke klachten als gevolg van psychische schade wordt meestal ontzettend onderschat. Lichaam en geest hangen meer met elkaar samen dan mensen denken. Veel mensen die geconfronteerd worden de zelfmoord van een dierbare ontwikkelen ook een posttraumatisch stressyndroom, dus denk in ieder geval niet dat je abormaal bent.
Wat je moet doen en welke therapie je moet volgen zou ik in overleg doen met in dit geval een psychiater. Een therapie kan ervoor zorgen dat er veel loskomt waardoor je je in de eerste instantie een stukje slechter dan normaal gaat voelen, maar dat is dan vaak een teken dat er wat aan het veranderen is.
Lichaamsbeweging en afleiding kunnen goed werken om tijdelijk uit een sombere stemming te komen.
Het zou goed zijn, als het kan, om toch een opleiding te gaan kiezen en deze te volgen. In het begin zal het moeilijk kunnen zijn omdat je misschien het puf niet hebt. Dan is het juist goed om toch even door te zetten. Je bouwt namelijk op dat moment aan een toekomst, in plaats van thuis zitten en in het verleden te kijken. Dat levert vrijwel onmiddellijk een verlichting van psychische klachen op. Geen werk en geen opleiding bieden de ideale situatie om in een gat weg te duiken, zodat het van kwaad tot erger komt en je jezelf machteloos voelt.
Groet
Psycholoogje