Doen of juist niet..need advise!!!

Gate

05-06-2007 10:32

Beste lezer(s),
Even in het kort en graag jullie mening, advies of ervaring..
Ben een jonge man van 31 jaar. Ik heb een redelijk turbulent leven achter de rug en heb als uitvlucht (denk ik) een nogal extreme baan met de hoognodige risico`s genomen. Veel weg, veel spanning en weinig thuis. Op de momenten dat ik thuis ben heb ik absoluut geen rust. Voel mezelf opgejaagd, onrustig en kan niet stilzitten.Een relatie aangaan of samenwonen durf ik niet, terwijl ik dat misschien wel zou willen om meer rust te geven in mn leven. Echter..samenwonen durf ik niet..
Ik word een klein beetje hopeloos van mezelf, ik zoek rust maar kan haar niet vinden, ik wil samenwonen maar durf niet..en als ik thuis ben wil ik weer weg, etc,etc
Ik heb een aantal gesprekken met een psycholoog gehad maar die gaven mij niet de antwoorden. Ik ben op een belangrijk moment in mn leven mijn vader verloren. Met hem had ik een haat-liefde verhouden..juist omdat wij zo identiek waren..qua uiterlijk en karakter.
Ik vraag mezelf af of ik bij hem antwoorden kan krijgen die ik hem zo graag wil stellen..zou dat mij rust geven. Ik sta nu op het punt om naar een paranormaal persson te gaan..om contact te leggen..ik weet dat ik mezelf op glad, heel glad ijs begeef..maar toch..
Dus..begin te tikken and give some advise
Emmetje

05-06-2007 18:06

Geen idee of je iets aan dit advies hebt hoor, dus zie maar of je er iets mee kunt.
Ik heb zelf de ervaring dat je de oplossing van een probleem met jezelf niet moet zoeken in een relatie o.i.d. Naar mijn idee is een relatie geen oplossing.
De enige die het op kan lossen, ben je uiteindelijk zelf.
En dat bedoel ik niet bot, als dat zo overkomt.
Ik dacht zelf ooit ook dat het aangaan van een relatie de oplossing was voor een probleem (op een totaal ander vlak, maar toch). Maar in feite kwam het de relatie juist totaal niet ten goede. In tegendeel.
Zo lang je in de knoop zit met jezelf, werkt een relatie niet goed.
Om een oplossing te vinden voor mijn eigen problemen ben ik allerlei boeken gaan lezen erover, ben ik lid geworden van forums met lotgenoten etc…
Misschien kun je op zo'n manier uitvinden waar die onrust vandaan komt en wat je eraan kunt veranderen. En als je denkt dat het bezoek aan een paranormaal begaafd iemand je de juiste inzichten kan geven, zou ik dat doen (zelf geloof ik daar niet zo in, maar als jij dat wel doet, valt het te proberen)
Overigens is dit soort onrust iets dat ik bij meer mannen zie.
Ronald Kremer

05-06-2007 21:51

Dat gladde eis daar hoef je niet op!
Mijn advies? Ga naar je Vader! Die heeft inderdaad de antwoorden die je nodig hebt.
Jezus kwam vrede brengen maar de mensen begrepen dat niet en hingen Hem aan het kruis. Dit was een paar eeuwen daarvoor al voorzegt door de profeten.
Die vrede, daar mag je nu uit putten.
Jouw angst is een signaal dat je de onvoorwaardelijke liefde van je Vader niet kent.
Dat hoeft niet zo te blijven!
Ga ipv naar een paranormaal medium liever op je knieen en spreek tot je Schepper (Hij hoort je!).
Mijn advies…uit ervaring…
Ik wens je het Beste!
Groet Ronald
Collie

07-06-2007 21:32

Ipv de antwoorden in anderen te zoeken, een psycholoog, je vader of desnoods god, zou je ook eens bij jezelf te rade kunnen gaan.
Het antwoord zit, hoe dan ook, in jezelf, niet in anderen.
Soms kunnen een psycholoog, of voor sommigens zelfs god, die antwoorden in jezelf helpen vinden… maar van die paranormale toestanden is er vermoedelijk maar 1 die daar beter van wordt, met name degene die je na die paranormale sessie de rekening aanbiedt.
Inge

08-06-2007 18:52

Hallo,
Herkenbaar voor mij he verhaal. Ik heb jarenlang rondgelopen om iemand te bezoeken die mij in contact met mijn overleden vader zou kunnen brengen. Na lang dubben en een aantal gesprekken met mensen die het ook gedaan hebben heb ik toch besloten om het niet te doen. Ik durfde het niet eigenlijk en had ook niet het gevoel dat het wat op zou lossen. Maar goed ik ben jou niet natuurlijk maar ik zou er heel goed over nadenken want de mensen die ik gesproken heb vertelden me wel dat nogal een impact had op hun leven en ik heb niemand gehoord die er bij gebaat was.
Groetjes
Inge
Inge

08-06-2007 18:55

Je Schepper? Over glad ijs gesproken, sorry hoor met alle respect maar volgens mij is het niet het soort advies waar Gate naar op zoek is.
Als er al een god is dan vraag ik mij af waarom sommige mensen zo'n afschuwelijk leven hebben en er zoveel leed (vooral dierenleed) in de wereld is, als er een god bestaat dan mag ie wel eens ingrijpen
Inge
Ronald Kremer

08-06-2007 21:17

Hoi Inge,
Jij hebt kennelijk de overtuiging dat God dat niet doet…ik heb een andere overtuiging…en ervaring…God grijpt wel degelijk in. Alleen voor velen minder opvallend dan al die schreeuwerige krantekoppen en nieuwsberichten. Ik leef in de hoop dat God ingrijpt en tot dusver is die hoop niet ongegrond gebleken. Niet voor mij en niet voor mijn gezin.
Geef je Hem een kans? Of niet?
Die keus is aan jou en ieder van ons….
Vr. gr. Ronald
Inge

08-06-2007 22:27

Tja het is en blijft een persoonlijke keuze. Ben blij voor je dat je goede ervaringen hebt opgedaan met je geloof en veel mensen halen er troost uit. Ik ben daar te nuchter voor denk ik en hou er niet van om naar een bepaald handboek (lees de bijbel) te leven.
Heb niets tegen het geloof, wel hoe het door veel mensen opdringerig uitgedragen wordt en mijn ervaring is dat velen dat doen.
Kijk maar om je heen hoe gelovigen homofilie en geen kinderen willen, abortus en dergelijk veroordelen. Dat gaat mij veels te ver en ik denk dan: laat een ieder in zijn/haar waarde en respecteer als iemand een gevoel heeft of een keuze maakt.
Geloven is zeer persoonlijk en dat zou ook zo moeten blijven maar helaas maken mensen elkaar af voor hun geloof of worden ze martelaar o.i.d. zo kan het nooit bedoelt zijn.
Leven en laten leven is mijn motto! Persoonlijk snap ik niet dat mensen een geloof nodig hebben, maar ja dat is heel persoonlijk en gelukkig hebben wij in NL die keuze.
Gr
Inge
Ronald Kremer

09-06-2007 11:05

Ik ben met jou blij met de keuze(vrijheid) die we hebben in Nederland.
Hoe (veel) mensen omgaan met geloof zegt veel over mensen, niet zozeer over God. Wat Gods intentie is met mensen, hoe Hij wil dat ze met elkaar omgaan dat staat in de bijbel maar wordt je pas echt duidelijk als je een relatie aangaat met God door Jezus; iets wat veel (naam)christenen niet doen en/of kennen.
Geloven wordt dan een plichtmatige herhaling van wat de voorouders altijd gedaan/gelooft hebben en dta maakt mensen vaak veroordelend en liefdeloos (naar anderen en elkaar en naar zichzelf en zelfs naar God).
Als je iemand in vrijheid wilt laten leven en respecteren dan zul je liefde voor die ander moeten hebben.
Zonder die liefde wordt je al gauw onverdraagzaam, oordelend en is verwijdering een feit.
Is dat niet wat we zien om ons heen in de maatschappij?
Steeds minder mensen willen van God weten, steeds meer mensen zijn ik-gericht.
Geld, carrierre, aanzien, grote huizen, dure en meerdere vakanties, dat is meestal wat mensen bindt.
Relaties zijn niet meer heilig en worden eenvoudig ingeleverd voor nieuwe (en dat lijken dan altijd eerst veel betere….).
Heb jij eigenlijk geen overtuigingen? Leef je niet volgens bepaalde ideeen/opvattingen/aannames?
Ben benieuwd.
Gr. Ronald
Inge

09-06-2007 18:01

Hallo Ronald,
Even antwoord op jouw vraag of ik volgens een bepaalde leefregel zou leven. Ik hang geen geloof aan maar als enigste geloof op deze wereld spreekt het boedhisme me aan maar ik ben niet van plan om me aan te sluiten bij een groepering omdat ik persoonlijk het nut er niet van in zie. De mens is in mijn ogen toch een soort kuddedier die schijnbaar ergens achteraan hobbelt om maar bij een kudde te horen maar ik zit niet zo in elkaar. Dus een bepaald geloof aanhangen heeft voor mij ook iets sectarisch wat door een mens gebracht wordt (al dan niet uit naam van).
Verder geloof ik erin om respect te hebben voor alle levende wezens, ik neem dus ook geen dierlijke producten en probeer dierenleed te bestrijden op diverse manieren. Laatst zei iemand tegen mij (die het Christendom aanhangt) dat de mens de heerser is over de dieren en dat ze er boven staan, kijk dat bedoel ik nou, wat maakt de mens nu zo superieur, wat denkt de mens wel niet zeg….
Ik luister vooral erg naar mezelf en probeer te doen wat ik denk dat goed is. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zo van het menselijke ras houdt al behoor ik zelf natuurlijk wel tot dat ras en soms kijk ik met misplaatste schaamt naar mijn soortgenoten.
Verder denk ik dat de natuur sterker is dan de mens, helaas kan de mens dat maar niet accepteren en probeert men dit te gaan bestrijden. Met de natuur bedoel ik ook de ziektes die uitbreken en alle natuurrampen e.d., dus m.a.w. de natuur wreekt zich op de mens die alles kapot probeert te maken.
Dus of ik ergens in geloof, ja er zal ongetwijfeld iets zijn die alle leven hier mogelijk heeft gemaakt en die zal zich vast nu niet prettig voelen dat de mens er zo'n zooitje van maakt maar of dat een god is, ik zou het niet weten, het kan wat mij betreft ook iets anders zijn.
Ik weet wel dat ik heel blij ben dat ik mij niet voortplant want je wilt een kind deze wereld toch niet aandoen, vol oorlogen, geweld, sadisme, broeikaseffecten, natuurrampen enz….afijn het klinkt allemaal erg negatief maar gelukkig kan ik nog genieten van mijn eigen omgeving en mijn dieren.
Maar desalniettemin hoop ik dat er een hogere macht bestaat die de mensen die andere levens iets aandoet afstraft om zijn/haar daden………………….maar goed wie oordeelt dan, ik lees allerlei dingen over vergeving enz. en dan denk ik…kom op nou er zijn veel dingen die onvergeeflijk zijn!
mvg
Inge

Doen of juist niet..need advise!!!

Gate

Emmetje

Ronald Kremer

Collie

Inge

Inge

Ronald Kremer

Inge

Ronald Kremer

Inge