Wie kan me er doorheen helpen?

  • Storm

    Beste mensen, al jarenlang heb ik het niet makkelijk in mijn leven, dit is al vroeg begonnen en heeft er ( onder andere ) voor gezorgt dat ik geen “sterke geest” ben met bijvoorbeeld angststoornissen. Daarnaast ben ik lcihamelijk ook al jaren ziek en ondervind ik daar veel hinder van. Nu was ik oooit 80-100% afgekeurd, maar nu met de nieuwe asociale manier van herkeuren wordt ik ineens weer goedgekeurd: het UWV geneest mensen sneller dan Onze Heilige Maria dat in Lourdes voor elkaar krijgt.

    Ondertussen zijn er zoveel problemen en tegenslag dat ik moe ben; er niet meer tegen op kan: dat is niets nieuws voor mijn huisarts en omgeving: ik heb die buien wel vaker…

    Wat ze niet weten is dat ik het nu alleen ECHT niet meer aankan: het heeft me allemaal overspoelt ik voel me werkelijk als ( geestelijk ) verlamd. In 1999 heb ik een zelfdodingspoging gedaan omdat mijn ziek zijn en de problemen die er ook toen waren me teveel werden. Waar doe ik het voor? Toch moet ik nu mijn uitkering bij de sociale dienst gaan regelen anders zit ik straks zonder geld en er zijn al schulden; dus ik MOET met de kredietbank in gesprek, ik MOET nog naar de arbeidsdeskundige en MOET nog mijn papieren-chaoas op regel krijgen… en daarnaast moet ik nog zoveel meer….

    Is er iemand die het van me kan overnemen? Bestaan er mensen met zo'n beroep?

    Is het voor mij mogelijk om wat meer afstand van dit alles te nemen voordat ik weer instort?

    Weet iemand wat ik kan doen? Ik heb geen geld om te kunnen reizen of iets dergelijks. Heb wekelijks 159, euro en moet daar alles van betalen dus ik ben zo goed als finaal blut en aan de grond….Mensen: ik ben zo wanhopig op zoek naar iemand die me bij de hand neemt en me hier doorheen helpt…ben zo bang dat ik dit zelf zo niet lang meer ga trekken. Momenteel slik ik alweer Diazepam om tot rust te blijven, maar ik wil vrede…

    Dank voor het lezen. Ik zie je reactie(s) graag tegemoed.

  • Heleen

    Beste ‘Storm’,

    Ik begrijp dat je in een erg moeilijke situatie zit. En ik weet ook heel goed dat dergelijke omstandigheden je (bijna) tot wanhoop kunnen drijven. Ik heb persoonlijk geen psychische problemen, maar heb wel vanwege lichamelijke beperkingen te maken met het UWV. Omdat ook ik volledig ben goedgekeurd, zit ik in de Bijstand, en heb ik daar -gek genoeg- wel weer een vrijstelling van de solliciatieplicht op medische gronden.

    Maar goed, je vraagt waar je hulp kunt krijgen. In de eerste plaats is er het maatschappelijk werk. Dit staat open voor iedereen, en is gratis. Daar kunnen ze je wellicht helpen je zaken wat beter op een rijtje te krijgen, en eventueel doorverwijzen naar andere instanties. Voor echte psychische problemen kun je terecht bij de GGZ, of bij bijv. een vrijgevestigd psycholoog of psychiater. Waar ik verder nog aan moest denken toen ik je verhaal las, is de functie van ondersteunende begeleiding vanuit de AWBZ. Dit kun je in natura krijgen (ik meen dat dat is in de vorm van gespecialiseerde thuiszorg) of als PGB (persoonsgebonden budget) waarmee je zelf je zorg in kunt kopen. Hiervoor moet je wel een indicatie hebben, vaak is het het CIZ dat dit soort indicaties stelt. Als je inderdaad ondersteunende begeleiding krijgt toegewezen, krijg je deze voor een bepaald aantal uren in de week (afhankelijk van je zorgbehoefte). Degene die jou dan gaat begeleiden kan gesprekken met je voeren zodat je de zaken weer wat op een rijtje kunt krijgen, maar kan ook helpen bij praktische dingen. Bijvoorbeeld samen met je formulieren invullen, meegaan naar gesprekken bij de sociale dienst, etc. Ook kan iemand je helpen met budgetteren, en nog veel meer. Vooral als je zou kiezen voor de PGB-vorm, ben je redelijk vrij om in te vullen wat voor zorg je uiteindelijk nodig hebt. Zolang het maar onder de functie van ondersteunende begeleiding valt (je mag bijvoorbeeld niet iemand ervan inhuren om je huis schoon te maken, om maar iets te noemen).

    Ook zijn er in sommige regio's buddy-systemen voor mensen met psychische problemen. Dit zijn dan vrijwilligers die gekoppeld worden aan iemand die hulp nodig heeft, zodat je er niet helemaal alleen voorstaat. Je kunt dan samen eens iets leuks gaan doen, maar ook samen een moeilijk gesprek met een instantie voorbereiden, of eens samen je administratie bijwerken.

    Er zijn dus wel wat mogelijkheden, alleen het kan inderdaad een oerwoud zijn van regeltjes om uit te zoeken waar je het beste terecht kunt. Misschien is het goed om eerst eens te informeren bij het maatschappelijk werk in je woonplaats. Stel je na één of meer gesprekken vast dat de hulp die jij nodig hebt meer gespecialiseerd is, dan kan je MW'er je ook helpen bij bijvoorbeeld de aanvraag van zo'n PGB, of bij het zoeken van een andere hulpverlener.

    Ik hoop dat dit je verder helpt, laat je even weten of je hier iets mee kunt? In ieder geval veel sterkte, ik hoop dat je iemand gaat vinden die je kan steunen hierin.

  • eveline

    ik begrijp best hoe je je voelt.

    ik ben nu een boek aan het lezen dat heet “the secret”.

    ik zou je willen advieseren het ook te lezen.

    het opend je ogen in het waarom je keer op keer tegenslagen krijgt en hoe je dat kunt veranderen.

    verder zou ik je aanraden om toch werk te zoeken en zo onder de mensen te zijn zodat je niet heel de dag in een dip zit.

    zoek afleiding.

    en geef de dingen die gebeurd zijn een plek.

    accepteer deze en probeer uit het gestane leed te leren.

    het boek gaat een beetje over als je negatieve gedachtes heb deze ook tot je aantrekt.

    je moet dus niet denken wat je niet wil maar wat je wel wilt.

    het is echt een aanrader,maar de keus is aan jou natuurlijk.

    ik wens je verder veel sterkte en houdt moed voor de toekomst.

    geduld wordt beloond,met die gedachte ben ik ook uit mijn verleden geklommen.

    gr v evelineStorm schreef:

    >

    > Beste mensen, al jarenlang heb ik het niet makkelijk in mijn

    > leven, dit is al vroeg begonnen en heeft er ( onder andere )

    > voor gezorgt dat ik geen “sterke geest” ben met bijvoorbeeld

    > angststoornissen. Daarnaast ben ik lcihamelijk ook al jaren

    > ziek en ondervind ik daar veel hinder van. Nu was ik oooit

    > 80-100% afgekeurd, maar nu met de nieuwe asociale manier van

    > herkeuren wordt ik ineens weer goedgekeurd: het UWV geneest

    > mensen sneller dan Onze Heilige Maria dat in Lourdes voor

    > elkaar krijgt.

    > Ondertussen zijn er zoveel problemen en tegenslag dat ik moe

    > ben; er niet meer tegen op kan: dat is niets nieuws voor mijn

    > huisarts en omgeving: ik heb die buien wel vaker…

    > Wat ze niet weten is dat ik het nu alleen ECHT niet meer

    > aankan: het heeft me allemaal overspoelt ik voel me werkelijk

    > als ( geestelijk ) verlamd. In 1999 heb ik een

    > zelfdodingspoging gedaan omdat mijn ziek zijn en de problemen

    > die er ook toen waren me teveel werden. Waar doe ik het voor?

    > Toch moet ik nu mijn uitkering bij de sociale dienst gaan

    > regelen anders zit ik straks zonder geld en er zijn al

    > schulden; dus ik MOET met de kredietbank in gesprek, ik MOET

    > nog naar de arbeidsdeskundige en MOET nog mijn

    > papieren-chaoas op regel krijgen… en daarnaast moet ik nog

    > zoveel meer….

    > Is er iemand die het van me kan overnemen? Bestaan er mensen

    > met zo'n beroep?

    > Is het voor mij mogelijk om wat meer afstand van dit alles te

    > nemen voordat ik weer instort?

    > Weet iemand wat ik kan doen? Ik heb geen geld om te kunnen

    > reizen of iets dergelijks. Heb wekelijks 159, euro en moet

    > daar alles van betalen dus ik ben zo goed als finaal blut en

    > aan de grond….Mensen: ik ben zo wanhopig op zoek naar

    > iemand die me bij de hand neemt en me hier doorheen

    > helpt…ben zo bang dat ik dit zelf zo niet lang meer ga

    > trekken. Momenteel slik ik alweer Diazepam om tot rust te

    > blijven, maar ik wil vrede…

    > Dank voor het lezen. Ik zie je reactie(s) graag tegemoed.