Beste mensen, al jarenlang heb ik het niet makkelijk in mijn leven, dit is al vroeg begonnen en heeft er ( onder andere ) voor gezorgt dat ik geen “sterke geest” ben met bijvoorbeeld angststoornissen. Daarnaast ben ik lcihamelijk ook al jaren ziek en ondervind ik daar veel hinder van. Nu was ik oooit 80-100% afgekeurd, maar nu met de nieuwe asociale manier van herkeuren wordt ik ineens weer goedgekeurd: het UWV geneest mensen sneller dan Onze Heilige Maria dat in Lourdes voor elkaar krijgt.
Ondertussen zijn er zoveel problemen en tegenslag dat ik moe ben; er niet meer tegen op kan: dat is niets nieuws voor mijn huisarts en omgeving: ik heb die buien wel vaker…
Wat ze niet weten is dat ik het nu alleen ECHT niet meer aankan: het heeft me allemaal overspoelt ik voel me werkelijk als ( geestelijk ) verlamd. In 1999 heb ik een zelfdodingspoging gedaan omdat mijn ziek zijn en de problemen die er ook toen waren me teveel werden. Waar doe ik het voor? Toch moet ik nu mijn uitkering bij de sociale dienst gaan regelen anders zit ik straks zonder geld en er zijn al schulden; dus ik MOET met de kredietbank in gesprek, ik MOET nog naar de arbeidsdeskundige en MOET nog mijn papieren-chaoas op regel krijgen… en daarnaast moet ik nog zoveel meer….
Is er iemand die het van me kan overnemen? Bestaan er mensen met zo'n beroep?
Is het voor mij mogelijk om wat meer afstand van dit alles te nemen voordat ik weer instort?
Weet iemand wat ik kan doen? Ik heb geen geld om te kunnen reizen of iets dergelijks. Heb wekelijks 159, euro en moet daar alles van betalen dus ik ben zo goed als finaal blut en aan de grond….Mensen: ik ben zo wanhopig op zoek naar iemand die me bij de hand neemt en me hier doorheen helpt…ben zo bang dat ik dit zelf zo niet lang meer ga trekken. Momenteel slik ik alweer Diazepam om tot rust te blijven, maar ik wil vrede…
Dank voor het lezen. Ik zie je reactie(s) graag tegemoed.