zelfmoordpoging

  • Lisa

    Dag,

    Een tijdje geleden heeft mijn nicht, 22 jaar oud een zelfmoordpoging gedaan doormiddel van een overdosis medicatie. Zij is gevonden door een vriendin van haar en opgenomen in het ziekenhuis.

    Doordat ze slecht contact heeft met haar ouders heeft ze een brief achtergelaten waarin ze heeft vermeld dat ze absoluut niet wil dat, mocht het mislukken haar ouders hier achter zouden komen. Echter zijn haar ouders er wel achter gekomen. Mijn nicht zou daarom graag willen weten of het ziekenhuis haar ouders heeft geïnformeerd en of dat ze dat verplicht zijn om te doen.

    Haar ouders willen haar geen antwoord geven en ze zou graag meer duidelijkheid willen.

    Weet iemand misschien hoe dat zit, of heeft iemand hier ook ervaring mee gehad?

    Groetjes,

    Lisa

  • Jon

    Lastig is dat. Je schokt de wereld door zo,n drastische daad en wilt dan dat men niet reageert ?

    Mijn mening is dat je geen recht van spreken meer hebt.

  • Bo

    Ik denk dat het ziekenhuis,de Politie gewaarschuwd heeft,en deze daar melding van hebben gemaakt. Want bij zelfmoord gevallen,komt de recherce er aan te pas. Gr.Bo

  • Lisa

    Bedankt voor je reactie!

    Het is helemaal niet mijn bedoeling geweest om iemand te kwetsen, en als dat zo is dan spijt me dat.

    Het is namelijk zo dat mijn nicht door haar ouders is misbruikt. Haar ouders weten niet dat ze onder behandeling van een psychotherapeut staat. Ze is erg bang dat ze er achter zijn gekomen dat ze het heeft verteld, vandaar ook eigelijk deze vraag.

    Ik kan mij voorstellen dat sommige mensen zelfmoord een egoïstische daad vinden, en misschien is dit ook wel zo maar als je haar situatie zou kennen dan hoop ik dat je begrijpt dat het soms teveel kan worden en ook al wil je wel leven, er ergens iets in je zit wat alleen maar rust wil. Op zulke momenten heeft een mens zich niet meer in de hand.

    Persoonlijk denk ik dat veel mensen door toedoen van familie in grote problemen zijn geraakt en mocht het zo zijn dat iemand even geen kant meer op kan en zodoende een zelfmoordpoging doet, hoe zeer moet het dan doen dat die mensen waar je juist voor aan het vluchten bent, en doodsbang voor bent aan je bed zitten als je wakker wordt.

    Ik vraag mij dan af in hoeverre familie het recht heeft om te weten wat hun kinderen als ze al volwassen zijn doen.

    Ik begrijp dat de politie in zulke gevallen op de hoogte wordt gebracht, hebben zij dan wel het recht om mensen te informeren terwijl iemand nadrukkelijk heeft vermeld dit niet te willen?

    Groetjes Lisa

  • Bo

    De Politie weet op zo'n moment niet de ware toedracht,wat er zich allemaal in dat huisgezin heeft afgespeeld.Die mag ze dan ook niets kwalijk nemen.Mag ik eens vragen op welke manier,dat ze het geprobeerd heeft? Gr.Bo

  • Collie

    op het moment dat je een zm-poging doet wordt je niet meer geacht handelsbekwaam te zijn (op dat moment) en verlies je idd een heleboel rechten…

  • Lisa

    Op de vraag op welke manier ze een zelfmoordpoging heeft gedaan is een overdosis aan medicatie die ze had opgespaard. Ik geloof iets van antidepressiva en slaapmedicatie.

    Ik kan mij voorstellen dat bij sommigen die een zelfmoordpoging doen de ouders niets kwalijk valt te nemen, de ouders misschien zelf ook radeloos zijn en hun kind willen beschermen. Helaas geld dit niet voor iedereen, en wat er nu bij haar gebeurd is dat ze hierdoor in een heel moeilijk pakket is gekomen. De angst waar ze nu mee leeft maakt haar radeloos en een volgende poging lijkt mij dan ook niet uitgesloten.

    Heeft een volwassen iemand dan niet gewoon het recht om zelf te bepalen wie op de hoogte gebracht mag worden? Zoals in haar geval heeft ze nadrukkelijk te kennis gegeven dat, mocht het mislukken er alleen contact op mag worden genomen met haar vriendinnen.

    Ik begrijp dat de politie niet altijd weet wat er in een gezin afspeelt, maar ik denk wel dat op deze manier aan de rechten van de persoon te buiten wordt gegaan.

    Groetjes Lisa

  • Collie

    hoe je het ook wendt of keert, een zmpoging is altijd nog de beslissing van de persoon in kwestie zelf en niet de schuld van wie dan ook buiten hem/haar…

  • Lisa

    Begrijp me niet verkeerd, ik ben het eens met wat je schrijft, zelfmoord is en blijft een eigen keus. Ik wil de schuld dan ook zeker niet leggen bij anderen, de persoon kiest er ten slotte zelf voor, maar ik blijf mij afvragen waarom iemand zoals mijn nicht niet in bescherming wordt genomen voor haar ouders.

    Ik denk namelijk dat er vaker jongeren een zelfmoordpoging doen en doordat deze poging mislukt als de dood zijn voor de reactie van hun ‘ouders’.

    Helaas is nog steeds zo dat er ouders zijn die hun kinderen mishandelen en misbruiken.

  • Collie

    absoluut… maar dan nog zul je vooraf aan die reactie moeten denken… niet naderhand jezelf pas druk gaan maken over die reactie…

    Lijkt me handiger voor je nicht om zich los te gaan weken van de mening die haar ouders al dan niet over haar hebben… dat kán al is het niet gemakkelijk…

    Maar dan kan ze daarna nog een héél waardevol leven hebben…

    Als ze iets met de misbruik van haar ouders wil, kan ze beter een aanklacht indienen dan dergelijke drastische maatregelen nemen die ze nu genomen heeft…

    De kans dat ze dan wél gehoord wordt, is stukken groter dan gedurende en vlak na zo'n poging omdat je dan standaard ontoerekeningsvatbaar bent…