Beste L, je bent nu 30 jaar, dit soort denkproces vind plaats tussen de 27 en 30 jaar,dat betekend dat je over de dingen in je leven bent gaan naar denken,wat je positieven ervaringen zijn,en wat de negatieve ervaringen zijn,omdat je nu op de ondekkingstocht in jezelf bezig bent,wie je werkelijk bent,en wat jou is aangepraat wie je bent.Op deze leeftijd is het namelijk,dat je je eigen ik volledig gaat gebruiken,van hoe jij het leven wilt leven,en niet hoe andere jou willen laten leven,daar hoort dan ook bij,voor jezelf leren opkomen en het verleden met hun projektie's aangedaan door bv ouders of leerkrachten een eigen plaats te geven.Dat betekent ook dat je vaak dingen moet leren loslaten om je indentiteit te leren kennen,en wat je moeder betreft dat de relatie pijnlijk voor je is,is dat je het zelf laat gebeuren en toelaat,dan is nu de tijd voor je aangebroken,om je los te maken en de confrontatie met haar aan te gaan,vaak gebeuren de dingen van een ouder ook vaak onbewust waar zij zelf helemaal niet bij stilstaan,en je zou ook niet moeten vergeten door de projektie van je moeder naar jou toe,dat zij jou bewust heeft gemaakt van waar je aan moet werken,en die pijn of onmacht die voelt ten opzichten van haar,is een proces wat in jezelf aan de gang is.Ik zou gewoon proberen naar je moeder toe,duidelijk te zeggen,dit wil ik niet meer ,en dat laat ik toe.Vaak is het ook een proces van het niet kunnen loslaten,uit de beschermde omgeving. Zowel van je moederskant of vanuit jezelf,daarom maak je die periode ook door om patronen te leren doorbreken,en de dingen juist anders te doen die wel bij jou passen,en alles wat je doet is goed ,als het maar bij jou persoonlijkheid hoort. Daarom zie je ook vaak rond die leeftijd dat de persoon veranderd ten positieve,of dat ze rond die leeftijd helemaal met zichzelf in de knoop zitten,omdat ze weigeren of zich willen verzetten,tegen op eigen benen staan.Ik zou proberen met je moeder erover te praten,lukt dat niet,dan geef je eigen leven vorm,en zie haar als een persoon als een leermeester,die je eigenlijk aan het denken heeft gezet,en dan verder over koetjes en kalfjes en verder kom je toch in je leven die mensen tegen ,die je weer verder helpen in je ontwikkeling. Wij leren nog iedere dag,en alles heeft toch een betekenis in je leven,je zou het toch uiteindelijk zelf moeten doen,als je het maar vanuit een positief inzicht benaderd,kan je een heel gelukkig mens zijn of worden. Een heel verhaal,ik hoop dat ik je een kleine bijdrage heb kunnen leveren, Veel sukses en maak er wat van. Gr.Bo
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
