Moeilijke communicatie

Sabrina

30-01-2008 13:19

Mijn zusje heeft al jaren (ongeveer 3 jaar, ze is nu 19) last van een in mijn ogen bepaalde gedragsstoornis. Ze vat de dingen die ik en mijn ouders tegen haar zeggen in de meeste gevallen negatief op, terwijl het bijvoorbeeld normale vragen of uitspraken zijn. Ze verdraaid ook vaak verhalen om de ander in een kwaad daglicht te zetten en zichzelf een positief beeld te geven. Ook liegt ze vaak over dingen, dit heeft ze haar hele leven al gedaan. Daarnaast is ze erg onzeker en denkt ze erg slecht over zichzelf. Als ik haar gedrag samen zou moeten vatten zou ik zeggen dat normale communicatie met haar onmogelijk is, zelfs de meest simpele gesprekjes over hoe haar dag geweest is bijvoorbeeld. Die gesprekken eindigen dan ook vaak in ruzie's tussen haar en mij of mijn ouders. Die ruzie's onstaan dan omdat wij niet snappen waarom mijn zusje bepaalde dingen zegt, terwijl mijn zusje niet begrijpt wat wij bedoelen. Haar gedrag is ook niet te peilen, de ene keer is ze ineens wel vrolijk en lief (heel kort), maar de andere keer is ze ineens snel geirriteerd door niks (heel kort). Het is alsof ze helemaal geen eigen persoonlijkheid heeft.
Daarnaast is het zo dat ze dit gedrag alleen thuis vertoond en niet in andere omgevingen. Op de sportclub, met uitgaan of op school is ze een heel leuk, vrolijk en spontaan meisje en vindt iedereen haar erg leuk. Echter hier thuis denken wij hier heel anders over.
Op allerlei manieren hebben wij geprobeerd het slechte beeld wat ze van zichzelf heeft te veranderen, door haar complimenten te geven en veeeel gesprekken met haar te voeren hierover. Echter niets helpt. Op internet gekeken naar een aantal dingen, maar de symptomen kwamen nergens mee overeen.
Het is wellicht niet heel ernstig, maar ik vind het zeer vervelend om samen te leven met zo iemand. Vooral omdat ik weet dat ze bij anderen een heel ander persoon kan zijn. Kan iemand mij misschien vertellen hoe ze van dit gedrag af kan komen, wellicht zijn er cursussen voor?!
jaap

08-02-2008 23:34

mag ik hierover iets zeggen?
Je zus is zo accepteer haar gedrag. Soms willen we graag dat een ander
precies is zoals wijzelf.
Als ze thuis alleen dat gedrag vertoont, lijkt mij dat iedereen zich stoort aan
haar gedrag, en zal ze ook niet veranderen, en komen er vaak ruzies, doordat
zij zich aangevallen voelt.
Daarbuiten kan ze zichzelf zijn, en wordt er minder op haar gelet.
Snap wel dat je bezorgt bent, of teleurgesteld dat ze jouw of je andere familie
leden veel last bezorgt, maar je eraan ergeren is niet goed.
laat los en accepteer haar gedrag thuis.
Gebeurt er niks en zoekt zij ruzie, of scheldt vaak, dan niet terugschelden,
maar negeren, niet eropingaan, dan moet het minder worden.
En praat ook niet negatief met anderen over je zus, dat haalt je naar beneden.
Zie ook het positieve in haar.
Succes en probeer haar te steunen thuis en begrip te tonen, jij kan relativeren,
zij minder. Zij moet nog veel leren.
Niet zeggen tegen haar jij moet dit of jij moet dat, luisteren en niet erop ingaan,
doet wonderen.
groeten
Jaap
heb ook zoiets meegemaakt in mijn leven, weet wat jij meemaakt.
Lezer

25-02-2008 17:01

Het is makkelijk om haar de schuld te geven ,maar als ze dit alleen thuis doet is de vraag wat jullie aandeel is.
Als je toch een cursus zoekt, is het misschien verstandiger om een familiecursus te volgen.

Moeilijke communicatie

Sabrina

jaap

Lezer