blokkades

  • Dave

    Ik ben in 2004 gescheiden (46 jaar) en heb een echte vechtscheiding meegemaakt. Nadien 3 relaties gehad (7 maanden, 17 maanden, 3 maanden), maar ik heb het gevoel dat ik me niet meer kan geven. Alsof mijn gevoel blokkeert. Ik ben altijd een extravert iemand geweest die heel goed kon praten over zijn gevoel. Iemand die veel investeerde in relaties. Dat doe ik nu nog maar in de eerste fase van een nieuwe relatie en al gauw krijg ik het gevoel dat ik nog niet toe ben aan een relatie. De vrouw waar ik nu mee ben is een geweldige persoonlijkheid en ook nog eens aantrekkelijk. Hoewel ik verliefd op haar was, word ik er niet warm of koud meer van. Er is dus geen intimiteit meer. En dan loopt een relatie automatisch langzaam stuk. Begin me er nu zorgen over te maken. Ik zie het zelf niet als bindingsangst. Wil me juist heel graag geven, maar het lukt niet meer. Of moet ik gewoon concluderen dat ze toch niet de ware is? Mijn omgeving adviseert me al lang om een tijd alleen door te brengen, maar t.z.t. kom je weer iemand tegen waarvan je denkt dat het klikt. En dan komt weer die fase dat je iemand wel leuk vindt, maar meer is er niet meer over.

    Kan het zijn dat ik emotioneel een enorme tik van die vechtscheiding heb opgelopen en meer tijd moet vrijmaken om te herstellen? Zijn er meer mannen die hetzelfde meemaken als ik? En daar een verklaring voor hebben?

  • azalaia

    Ik herken het wel… het is een beetje 50/50:

    aan de ene kant heb je emotionele schade opgelopen van die vechtscheiding en ben je (on)bewust bang om dit nog eens mee te maken.

    Er is dan iets in je dat een drempel opwerpt, een onzichtbare, maar wel een begrijpelijke drempel die voorkomt dat je weer deze situatie mee zal maken.

    Aan de andere kant krijg je ook een laag eelt op je ziel waardoor de gevoel afkalvert en afvlakt als je iemand tegenkomt waarvan je denkt dat ze de ware zou kunnen zijn.

    In je beleving wil je nog wel weer investeren, maar ‘'iets’' vertelt je om niet verder te gaan dan een bepaalde grens, die blokkade dus.

    Ik denk dat het een beschermingsmeganisme is dat in werking komt zodra je in de ‘gevarenzône’ terechtkomt.

    Misschien moet je eerst eens een jaartje alleen zijn, je op je eigen innerlijk gaan richten, en pas dan weer eens gaan uitkijken naar een partner.

    Ik kan je geen advies geven alleen een paar overpeinzingen hoe het zou kunnen zijn.

    azalaia

  • Lezer

    Natuurlijk heb je schade opgelopen door je agressieve scheiding.

    Het vraagt tijd en verstand om daarmee in het reine te komen .

    Ik heb de indruk dat je die tijd niet neemt , gezien je 3 opeen volgende relaties in korte tijd.

    Lijkt mij de oorzaak.

    Eerst maar eens voor een goede relatie met jezelf zorgen.

  • Claude

    Hallo Dave. Ik heb hetzelfde probleem. Ik ben 44 jaar, en ook verschillende relaties achter de rug die niet goed liepen. Ik kan me momenteel ook moeilijk uiten en in relaties lopen de gesprekken vaak vast, wat ik ook erg frustrerend vind. Ik zou me ook zo graag willen geven, maar het gaat bij mij ook niet op een of ander manier. Ik kan hier geen verklaring voor geven. Ik heb eerst via de huisarts hulp gezocht bij de RIAGG en stap voor stap komen we er achter, dat ik veel heb meegemaakt in het verleden wat ik niet goed heb verwerkt. Schaam je niet om hulp te vragen bij de RIAGG via de huisarts. Het is gratis en het wordt vergoed door de ziekenfonds. Ik heb een 1 en 1 gesprek met een vrouwelijke psychologe (daar heb ik bewust om gevraagd, omdat ik vind dat vrouwen het beter kunnen begrijpen en voor mij en misschien ook voor jou het uitleggen wat er mis is met gevoelens) Vrouwen zijn nu eenmaal beter met het uiten van gevoelens. Vandaar dat ik een vrouwelijke psychologe heb gevraagd. Door heel veel gesprekken krijg ik nu cognitieve therapie waarschijnlijk en dat zou me later weer kunnen helpen in het uiten van mijn gevoelens. Heb jij ook problemen met feedback, interactie en respons geven aan je partner? Ik bedoel heb jij het gevoel dat je dichtklapt in gesprek? Dat je niet weet wat je nog moet zeggen? Denk er over na. Maar de RIAGG kan je helpen. Maar nogmaals pak geen groepstherapie of dat je gesprekken voert met een psycholoog en een groep mensen in een kring die de dezelfde problemen hebben. Dat werkt niet en ik vind het averrechts werken. Het gaat om jou (alleen). Dus pak een therapie op 1 op 1 gesprek. Jij alleen en met de psycholoog. Veel succes en sterkte! Groetjes Claude