Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
dizz
Mijn moeder.
vandaag 8;45 telefoon of ik me moeder wil komen halen (op haar werk) ze is namelijk helemaal overstuur.
Maar ik ken me moeder dus voel daar weinig voor was net me bed pas uit.
Geef haar maar aan de telefoon zei ik. Dus ik me moeder aan de telefoon krijsend als een klein kind het enige wat ze zei was dat ze he niet meer ziet zitten.
Haar werkgever zei dat ze haar wel naar huis toe zal brengen, maar me moeder is een leugenaar en haar huis is geheim ze verteld dat ze hier bij mij woont (ik woon alleen en ben 34)
we hangen op en ik wacht op haar ( haar werk is hier 10 min vandaan) bijna een uur later ging de telefoon weer.
Haar werkgever weer.
Ze wil niet naar huis en ze hadden haar aan het werk gezet, maar die vrouw die ik niet ken had wel een paar vragen voor me.
Ik schok want ik ken me moeder. Klopt het dat je moeder in de loolaan woont?
Wat moet ik zeggen ja, en dus met haar leugens mee gaan, nee en me moeder laten vallen??
Ik zei nee ik was verrast.
Ben zelf sociaal ook niet sterk en vind het moeilijk op met mensen te praten.
Zat trillend op de bank de vragen af te wachten.
Klopt het dat je moeder een pleegkind heeft? Nee was mijn antwoord, heeft je opa een bedrijf (mijn opa is al 2 jaar dood ) nee dus, en je oma ook niet Nee ook niet
Heeft ze een heel groot huis met boven de stallen een woning. Nee dus
ze had de zoon van haar baas dat huis boven de stallen toe gezegt, er is geen huis boven de stallen er is niet eens een groot huis met stallen.
Klopt het dat je broer afgelopen jaar van de steigers is gevallen en nu dood is. NEE.
En de vragen bleven maar komen en het werd als maar gekker.
Die vrouw zei dat ze niet langer wilde dat me moeder nog bij haar werkte en zei dat ze haar naar mij toe zal brengen.
Toen me moeder met haar baas kwam zat ze er als een verslagen konijntje bij, Maar toen die vrouw weg was vroeg me moeder of ik koffie had en begon ze gezellig over van alles en nog wat te kletsen.
Nu is ze ontslagen maar ze heeft het zelf niet eens in de gate.
Dit soort dingen gebeuren constant en al zo lang als ik me herrinderen kan.
Nu gaat ze scheiden (voor de 2 de keer) en dat betekend dat ze alleen met mijn broertje van 11 jaar gaat wonen.
Ik zie dat niet echt zitten, maar hulp zoeken voor me moeder dat gaat niet ze wil het niet en ze liegt zo goed dat een ieder haar gelooft.
en dan wil ik me broertje niet uithuis laten plaatsen.
Iemand een idee? Wat kan ik hier mee/aan doen?
Hoop op veel tips want zo gaat het niet langer.
alsvast bedankt dizz
