Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
kees
Ik heb een vraag:
Wat is licht psychopatisch gedrag.
Moet ik oppassen als ik met een persoon omga die dat heeft.
In hoeverre moet ik mij beschermen tegen bepaald gedrag.
hoor graag tips, hoe hiermee om te gaan.
vriendelijk dank
Kees
Kenmerkend gedrag
Door een emotionele verwaarlozing of in die gevallen waar sprake is van een organische oorzaak is er een zo grote gevoelsarmoede en lage gewetensfunctie opgetreden dat men het vermogen mist om zich aan te passen aan de normen en de eisen die een samenleving stelt. Dit wordt vooral zichtbaar in sterk egocentrisch gedrag, waarbij het eigenbelang altijd boven dat van anderen gaat. Dit kan op een duidelijk zichtbare wijze gebeuren, maar het kan ook zo zijn dat men zich schijnbaar aardig en sociaalvoelend voordoet om daarmee te bereiken dat er later rechten of gunsten kunnen worden geëist. Een ander kenmerkend verschijnsel is dat zij zo manipuleren dat de ander dat niet direct in de gaten heeft en zich ongewild voor “het karretje” laat spannen.
Een heel specifiek verschijnsel bij psychopathie is het ziekelijk liegen. Een psychopaat kan een uitgebreid web van leugens vertellen om daar later zijn voordeel mee te kunnen doen. Hij kan bijvoorbeeld iemand financieel voordeel of romantiek in het vooruitzicht stellen, maar het verantwoordelijkheidsgevoel om aan de geschapen verwachtingen te voldoen, ontbreekt volledig. Het komt voor dat het liegen zodanig een tweede natuur geworden is, dat het ook gebeurt zonder dat de psychopaat er een concreet plan mee heeft. Opvallend is voorts dat zij zich enerzijds gedragen als mensen die in de hoek zitten waar “de klappen” vallen en anderzijds zich voordoen als iemand die “het gemaakt” heeft.
Uit de voorgaande beschrijving laat het zich begrijpen dat het leggen en onderhouden van relaties voor iemand met psychopathie erg moeilijk is. Niet alleen omdat hij of zij dat zelf niet kan, maar ook omdat de omgeving dit gedrag begrijpelijkerwijze afwijst. Door deze communicatiestoornis zal het toch al grote isolement nog groter worden wat de egocentriciteit versterkt.
Bron:Wikipedia.
Mensen met dit omschreven gedrag en kenmerken ben ik regelmatig tegengekomen in verhoorkamers van het politiebureau. Het ging dan altijd om verdachten van ernstige misdrijven.
Lange tijd ben ik die mensen ook zo blijven zien, ik plakte ze a.h.w. een etiket op en verzuimde daarbij mijzelf in dat verband te zien. Ik was immers de politieman/rechercheur die de regie voerde over het verhoor en de verdachte was degene die ter verantwoording werd geroepen, om vragen te beantwoorden die gesteld werden. Er was helemaal geen tijd en ruimte om me in die toestand te verdiepen, sterker nog, mij was geleerd om bepaalde verhoormethoden toe te passen en daar moest ik het mee doen.
Toen ik in staat bleek deze op zich zeer legitieme vooringenomenheid en handelwijze te beseffen en ik begreep waar die vandaan kwam, ontstond er een totaal ander verhoor, waarin andere vragen werden gesteld en andere antwoorden werden gegeven.
Uiteindelijk leidde dit tot meer volledige “bekentenissen” dan ik tot dan toe voor mogelijk had gehouden. Simpele sleutelwoorden bleken toen te zijn: menselijke waardigheid, menselijk respect, openheid, oprechtheid en eerlijkheid.
Het was afgelopen met slinkse vragen, om de tuin leiden, onder druk zetten enz.
Ondanks deze veranderende instelling bleef de verdachte voor de buitenwereld voorzien van het etiket “psychopaat” en de meesten kwamen ook weer opnieuw terug in die verhoorkamer.
Mijn veranderde instelling bleek geen enkele garantie te zijn voor een kenmerkende verandering bij de verdachten, op een enkele uitzondering na.
Een psychopaat begrijpen is één, er mee in contact treden is twéé en er op een menselijke manier mee omgaan is nog veel belangrijker.
Jacques
hallo Jacques,
Ja ik ga om met deze persoon, familielid.
Maar ik word wel vaak moe als hij van die zinloze discussies voert,
alleen maar om je kwaad te maken.
Hij zegt dan ook, ik kan eigenlijk alleen maar negatief zijn, en dan
voel ik me lekker.
Hij knapt er van op als hij ziet dat ik er boos om word.
Nu stap ik ook meteen op als ik zie dat zijn stemming veranderd.
Kan ik hem op een manier duidelijk maken in zijn hoofd,
dat ik dat niet wil, dat hij ziet dat als hij zo doorgaat ik
er helemaal mee stop.
Is dat mogelijk?
hoor graag dat antwoord op
groeten
Kees.
Hallo Kees,
Ik zal proberen iets te schrijven waar jij mogelijk mee verder kunt.
Allereerst is daar het feit dat het om een familielid gaat. Dat maakt de situatie erg gecompliceerd, want buiten het gegeven dat jullie tot nu toe beide een unieke, maar wel een verschillende ontwikkeling hebben doorgemaakt zijn de bijkomende emoties heviger dan wanneer het om een “vreemde” zou gaan.
Vervolgens spreek jij over “zinloze” discussies. Voor de ander kunnen het hele zinvolle discussies zijn. Ik ken jullie niet en weet niet waar de problemen over gaan, dus kan ik daar niets over zeggen. Het gaat mij erom dat ik bepaalde aspecten uit jouw geschilderde problematiek naar voren haal. Wellicht ben jij in staat om die aspecten op jezelf te betrekken, waarmee ik wil zeggen dat jij probeert je bewust te worden van jouw eigen emoties. De emoties van de ander zie je alleen maar in zijn uitingsvorm, jij ervaart ze niet zelf.
Ten derde vraag je of jij hem duidelijk kan maken in zijn hoofd dat jij niet wil dat hij - in jouw visie - er van opknapt als hij ziet dat jij er boos om wordt.
In mijn visie kun jij in zijn hoofd niets veranderen, dat zou hij in wezen alleen maar zelf kunnen doen, mits hij dat zou willen, kunnen en durven. Jij weet blijkbaar niet wat er in zijn hoofd omgaat.
Hier op dit forum noem jij zijn gedrag “psychopatisch”. Dat maakt het voor mij alleen maar lastiger om een “objectieve” aanreiking te doen.
Wat ik je graag zou willen aanreiken is de aandacht veel meer op jezelf te betrekken als je in contact met hem bent, dat je op die momenten probeert je bewust te worden van jouw eigen emoties en gedachten, dat je probeert de ander te accepteren en te respecteren zoals hij is, zonder de wil te hebben zijn gedrag te willen veranderen. Jij hebt jouw eigen “opvattingen” ontwikkeld. Die zijn opgebouwd uit een jarenlang bestaansleven, gevoed door allerlei invloeden van buitenaf en door jouw eigen ontwikkelde gesteldheid t.o.v. die zaken.
Het is niet simpel om in een paar woorden jouw vraag te beantwoorden, dat zul je wel begrijpen. Ik wil hier ook niet de zg “deskundige” uithangen, want dat ben ik niet. Ik ben een mens, net zoals jij en jouw familielid. Een psychiater pretendeert deskundig te zijn, maar ook die zal niet meer kunnen dan een diagnose stellen en b..v een therapie aanbieden. Uiteindelijk zal jouw familielid zelf actie moeten ondernemen, maar dat zal hij wel moeten willen, kunnen en vooral durven.
Weet jij hoe het bij hem daarmee zit?
Ben benieuwd naar jouw antwoord en hopenlijk ben je niet teleurgesteld in deze reactie, hetgeen zeer wel zou kunnen. Dat besef ik heel sterk.
Jacques
hallo Jacques,
Ik ben heel tevreden wat je geschreven hebt, maar kan je alleen meer
vertellen als ik direct jou zou kunnen mailen.
Dit uit respect voor die familielid die heel dichtbij staat.
Dan kan ik ook meer over mijzelf neerzetten zodat je een duidelijker
beeld krijgt wat ik precies wil, niet hem veranderen, maar hem
duidelijk maken dat ik om hem geef, hij ziet het nu niet zo.
Mvg
Kees
