hoi allemaal,
ik moet even men verhaal kwijt want ik kan op dit moment niet egt helder nadenken over alles en weet niet of ik er realistisch genoeg tegenaan kijk.
4 jaar geleden heb ik mijn huidige vriend ontmoet, achteraf bleek dat ie alleen in mij geintresseerd was om ff een keertje te je weet wel, maar ook hij werd verliefd en we kregen een relatie.
in die 4 jaar heeft hij heel veel tegen mij gelogen, het begon over werken hij liet mij denken dat hij gewoon aan het werk was terwijl hij omdat hij geen zin had niet was gaan werken, en als ik dan smiddags langskwam zei hij dat hij eerder klaar was enz.
ook bleek later dat hij gewoon doorging met meisjes versieren, telefoonnummers uitwisselen smsen msnen bellen enz, achter mijn rug om maar ik heb natuurlijk weleens wat smsjes onderschept en dan zegt ie dat hij er verder niks mee doet, en het ook niet meer zal doen, wat niet zo is want hij is zovaak in herhaling gevallen daarmee.
hij heeft zelfs een profielsite waarop staat dat ‘leuke dames hem mogen toevoegen op msn’ met z'n email derbij. heb ik hem ook op aangesproken maar hij zegt dat is van lang geleden en daar doe ik niks mee. jaja…
toen hij nog bij zijn ouders woonde stond inneens zijn ex op de stoep dat ze nergens heen kon en of ze even bij hun kon blijven, ze is daar 2 dagen geweest en natuurlijk zonder iets tegen mij te zeggen, volgens hem is er niks gebeurd en heeft ze bij z'n zusje op de kamer geslapen, maar na al die leugens geloof ik hem niet nu ik er achteraf over nadenk.
ook is hij een keer verliefd geweest op een ander meisje die hij in de coffeshop (ook al een probleem) heeft ontmoet, hij heeft daar gezellig met haar zitten kletsen ze heeft hem met de auto naar huis gebracht maar volgens hem weer niks gebeurd jaja…
pas vond ik een briefje in z'n portomonnee met telefoonnummers namen en beschrijvinge (lekker, mooi kant, mollig) volgens hem ook niks mee gedaan.
waarom doet ie dat allemaal? zoals jullie denk ik zullen begrijpen vertrouw ik hem voor geen meter meer en geloof ik geen woord van wat hij zegt, maar iedere keer weer heeft hij me overtuigd en ben ik bij hem gebleven, ik zit er nog heel erg mee en neem hem al die dingen nog steeds heel erg kwalijk, maar erover praten hoef ik niet te proberen want hij vindt dat ik heb heel de tijd op z'n fouten wijs en wil er niet meer over praten ik moet hethem maar gewoon vergeven.
ik heb momenten dat ik gewoon me spullen wil pakken en weggaan maar sinds 4 maanden hebben we samen een dochtertje en wonen we eindelijk in een mooi huis waar ik egt niet weg wil, en er komt bij dat ik egt van hem hou.
maar op dit moment weet ik dus niet wat ik ermee aanmoet ik heb heel veel van hem gepikt heel veel, dit is een korte samenvatting.
ik kan er niet meer mee omgaan en ben hem uit woede aangevlogen met een sleutelbos op z'n hoofd gemept, en eigelijk geneens spijt van hij doet me iedere keer zoveel pijn.
wat vinden jullie? ik hoop dat het een beetje begrijpelijk is opgeschreven want kan het niet meer overzien, cijfer ik mezelf teveel weg? kunnen we hier samen uitkomen?
we gaan wel in relatietherapie, zou dat nut hebben?
y