wat moet ik hiermee?

  • y

    hoi allemaal,

    ik moet even men verhaal kwijt want ik kan op dit moment niet egt helder nadenken over alles en weet niet of ik er realistisch genoeg tegenaan kijk.

    4 jaar geleden heb ik mijn huidige vriend ontmoet, achteraf bleek dat ie alleen in mij geintresseerd was om ff een keertje te je weet wel, maar ook hij werd verliefd en we kregen een relatie.

    in die 4 jaar heeft hij heel veel tegen mij gelogen, het begon over werken hij liet mij denken dat hij gewoon aan het werk was terwijl hij omdat hij geen zin had niet was gaan werken, en als ik dan smiddags langskwam zei hij dat hij eerder klaar was enz.

    ook bleek later dat hij gewoon doorging met meisjes versieren, telefoonnummers uitwisselen smsen msnen bellen enz, achter mijn rug om maar ik heb natuurlijk weleens wat smsjes onderschept en dan zegt ie dat hij er verder niks mee doet, en het ook niet meer zal doen, wat niet zo is want hij is zovaak in herhaling gevallen daarmee.

    hij heeft zelfs een profielsite waarop staat dat ‘leuke dames hem mogen toevoegen op msn’ met z'n email derbij. heb ik hem ook op aangesproken maar hij zegt dat is van lang geleden en daar doe ik niks mee. jaja…

    toen hij nog bij zijn ouders woonde stond inneens zijn ex op de stoep dat ze nergens heen kon en of ze even bij hun kon blijven, ze is daar 2 dagen geweest en natuurlijk zonder iets tegen mij te zeggen, volgens hem is er niks gebeurd en heeft ze bij z'n zusje op de kamer geslapen, maar na al die leugens geloof ik hem niet nu ik er achteraf over nadenk.

    ook is hij een keer verliefd geweest op een ander meisje die hij in de coffeshop (ook al een probleem) heeft ontmoet, hij heeft daar gezellig met haar zitten kletsen ze heeft hem met de auto naar huis gebracht maar volgens hem weer niks gebeurd jaja…

    pas vond ik een briefje in z'n portomonnee met telefoonnummers namen en beschrijvinge (lekker, mooi kant, mollig) volgens hem ook niks mee gedaan.

    waarom doet ie dat allemaal? zoals jullie denk ik zullen begrijpen vertrouw ik hem voor geen meter meer en geloof ik geen woord van wat hij zegt, maar iedere keer weer heeft hij me overtuigd en ben ik bij hem gebleven, ik zit er nog heel erg mee en neem hem al die dingen nog steeds heel erg kwalijk, maar erover praten hoef ik niet te proberen want hij vindt dat ik heb heel de tijd op z'n fouten wijs en wil er niet meer over praten ik moet hethem maar gewoon vergeven.

    ik heb momenten dat ik gewoon me spullen wil pakken en weggaan maar sinds 4 maanden hebben we samen een dochtertje en wonen we eindelijk in een mooi huis waar ik egt niet weg wil, en er komt bij dat ik egt van hem hou.

    maar op dit moment weet ik dus niet wat ik ermee aanmoet ik heb heel veel van hem gepikt heel veel, dit is een korte samenvatting.

    ik kan er niet meer mee omgaan en ben hem uit woede aangevlogen met een sleutelbos op z'n hoofd gemept, en eigelijk geneens spijt van hij doet me iedere keer zoveel pijn.

    wat vinden jullie? ik hoop dat het een beetje begrijpelijk is opgeschreven want kan het niet meer overzien, cijfer ik mezelf teveel weg? kunnen we hier samen uitkomen?

    we gaan wel in relatietherapie, zou dat nut hebben?

    y

  • azalaia

    Wat ik er van vind?

    Je had al veel eerder bij hem weg moeten gaan, lang voordat je zwanger raakte van hem.

    Nu hebben jullie samen een kind, en nu is dit weer een reden om bij deze man te blijven die jij totaal niet vertrouwen kan en terecht als ik je verhaal zo lees..

    Je hebt al zo vaak gevoeld dat het niet goed gaat met jullie relatie, maar omdat je nog steeds van hem houdt, slik je alles maar weer en kan hij doorgaan met je te belazeren en nu hij vader is geworden geloof ik niet dat hij nu ineens wèl zou kunnen veranderen.

    Een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken.

    Ik denk dat je dènkt dat je van hem houdt omdat je niemand anders hebt dan deze man.

    Maar nu ben je moeder en jouw kind verdient een goede oprechte vader die heel veel houdt van zijn vrouw en kind en 100% voor zijn gezin gaat dat altijd op de eerste plaats komt.

    En als je wel van hem houdt, wat je zelf zegt…. dan moet je verder niet zeuren en hem accepteren zoals hij is en niet meer aan hem vragen wat hij allemaal uitspookt achter je rug om en controleer hem ook maar niet meer.

    Wat niet weet dat niet deert zeggen ze toch…?

    Ik hoop wel dat hij een goed voorbeeld kan geven aan jullie kind maar dat is van latere zorg.

    azalaia

  • Hans

    Heel kort door de bocht: Schop die vent de deur uit! Dat is het beste voor jou en je kindje. Wie denkt hij wel dat hij is om jullie zo te behandelen? En waarom laat jij je zo behandelen? Je bent het aan je kindje verplicht om voor jezelf op te komen!

  • Lezer

    Dat is lastig, gezien de sitatie.

    Ze heeft zichzelf behoorlijk in de nesten gewerkt.

  • y

    denk dat jullie idd gelijk hebben, maar het ligt niet zo makkelijk als ik hem eruit schop zit ik financieel behoorlijk in de problemen.

    verder kan ik eigelijk bij niemand terecht m'n ouders hebben al vanaf het begin gezegd dat het een ****** is dus als ik daar m'n verhaal wil doen schiet ik eigelijk ook niks op…

    hij laat me denken dat ik er veel te moeilijk over doe en daarom vroeg ik jullie wat jullie vinden maar ik heb dus gewoon gelijk eigelijk…

  • Lezer

    Vroeg of laat zal je onder ogen moeten zien wat je doet.

    Er is geen makkelijke oplossing voor je moeilijkheden. Daarvoor ben je te lang ontrouw aan jezelf.

    Wij kunnen die man niet veranderen en jij ook niet.

    Sterkte met alles.

  • azalaia

    Hans, helemaal mee eens, alleen wilde ik het zo niet neerzetten om nog wat denkruimte over te laten aan y.

    azalaia

  • azalaia

    Als je weggaat zit je financieël in de problemen zeg je….. maar wat is nu erger in je leven…die keus zal je toch zelf moeten maken.

    Je kan nooit om geld biij iemand blijven, dat werkt totaal niet.

    En ik zou niet schromen om toch nog eens bij je ouders aan te kloppen, en neem eens contact op met een advocaat.

    Zoek in iedere geval verdere hulp zoals je hier al doet op dit prikbord en doe wat je voelt dat je doen moet, ook voor je kind.

    azalaia

  • y

    ik heb al verdere hulp gezocht ben bij de huisarts geweest, heb medicijnen (oxazepam) gehad om rustig te blijven en hij heeft me doorgestuurd naar een psycholoog waar ik volgende week een afspraak heb.

    nu ik erover nadenk weet ik ook niet waarom ik me zo (heb) laten behandelen, ik wil het denk ik gewoon niet zien steek m'n kop in het zand, dat weet ik.

    ik wil deze beslissing eigelijk helemaal niet nemen maar ik weet dat ik hem hoe dan ook zal moeten gaan nemen….

    maar ik wacht het wel af tot ik bij die psycholoog ben geweest want nu heb ik er gewoon de kracht niet voor, zou niet weten hoe ik verder moet in m'n eentje.

    kan het ook niet egt helder zien nu….

    in ieder geval bedankt voor jullie reacties, ik weet nu dat het niet aan mij ligt dat ik het overdrijf, ik begon te denken dat er iets mis was met mij..

    ik hoop dat jullie nog meer tips er reacties voor me hebben heb er wel veel aan

    groetjes y

  • Lezer

    Het ligt ook aan jou. Je bent net zo verantwoordelijk voor de situatie als jouw vriend. Niemand die je gedwongen heeft.