wie kan ons vertellen dat reactieve hechtingsstoornis, het comuniceren met overleden, het zien en voelen van geesten beinvloed?
Begrijp ik de vraag goed als: Kan een reactieve hechtingsstoornis de geest dusdanig beïnvloeden dat het vermogen te communiceren met overledenen en het spreken met geesten verstekt wordt?
ik denk dat dit vermogen niet gekoppeld kan worden aan een reactieve hechtingsstoornis in zijn algemeen. Waarschijnlijk zijn er meerdere factoren die dat vermogen zouden kunnen versterken (los van het feit dat het spreken met overleden personen of communiceren met geesten een gave kan zijn alsook een vorm van psychose oid) Ik ben het in die zin eens met Saskia dat er niemand zal zijn die daar eenduidig antwoord op kan geven. wellicht dat je de vraag kunt verhelderen door uit te leggen hoe je tot het stellen van de vraag bent gekomen.
deze vraagstelling is gekomen omdat volgens Bureau Jeugdzorg zegt dat reactive hechtingsstoornis de stemmen, lees communicatie met overledenen beinvloed.
kind van ons is namelijk zoals wij zeggen paranormaal begaafd, mediant GGZ overijssel heeft in het verleden al vast kunnen stellen dat het niet gaat om een psychose.
dus vandaar onze vraag tot in hoeverre reactieve hechtingsstoornis deze communicatie beinvloed, daar het kind dingen weet van 150 jaar geleden en bij navraag vanuit de instelling waar hij nu zit correct zijn
Heel bijzonder Lucas! Ik hoop dat het kind daar een weg in weet te vinden. Ben wel heel benieuwd waar Buro Jeugdzorg haar uitspraken op stoelt. Reactieve hechtongsstoornissen zijn complexe fenomenen. Mocht je je hier verder in willen verdiepen kan ik je een boekje van dr. G.de Lange - hechtingsstoornissen isbn9025500641aanraden. Mag ik aannemen dat het kind nog erg jong is, want bij de leeftijd van 4 t/m 10 jaar zijn deze verschijnselen meer voorkomend. Het belang ligt (volgens mijn bescheiden mening) meer bij het leren omgaan met de hechtingsstoornis dan bij de verschijnselen die je eerder noemde.
Groet Joop
Het wordt een ingewikkeld verhaal.
Als ik het analyseer trek ik de volgende conclusies:
- Bureau Jeugdzorg zegt dat de reactieve hechtingsstoornis de stemmen beïnvloed.
- De interpretatie van de stemmen als contact met overleden komt van u zelf.
- GGZ Overijssel heeft in het verleden geen psychose vastgesteld.
- De constatering dat uw kind paranormaal begaafd is komt van u zelf.
- Uw kind weet dingen van 150 jaar geleden.
- De conclusie dat uw kind deze informatie krijgt van contact met overledenen is door u zelf getrokken.
Kloppen deze conclusies?
Als u zinnig advies wil is het belangrijk om dit zuiver te krijgen, in uw verhaal lopen feiten en aannames namelijk door elkaar heen.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?