Ik denk dat het ook héél belangrijk is om te beseffen dat je schoonmoeder niet om jouw te pesten zo is. Jouw ergernissen en irritaties zijn zo groot dat werkelijk alles er in het teken van staat (ze zal nooit iets goeds kunnen doen)
Mijn schoonzusje heeft n intense hekel aan mijn (toegeven:dwingende,neurotische en behoudzuchtige) schoonvader.Hij is zo om zich te handhaven in t leven om te overleven.
Juist omdat er nooit gepraat wordt over emoties houdt ie zich vast aan zijn eigen ‘regels’ voor het leven en ze werken voor hem, dus zo moet iedereen leven, dat is het beste voor je.
Ook ik kan moeite met hem hebben maar kan dit nog enigszins relativeren en weet dat hij nu eenmaal zo is maar zij kan dat niet (meer) en gaat m uit de weg waar ze kan.
Ze ziet (nog) niet hoezeer dr manlief op m lijkt en erop gewezen helemáál niet waar.
Bij ons thuis zijn we bewust van elkaars ‘nare-ouder eigenschappen-erfenissen’ en wijzen mekaar daar af en toe op (pas op om dat niet gemeen verwijtend te doen)
Hij kan alleen veranderen als ie dat wil en het ook zo zou inzien.
Jij kan alleen de manier veranderen hoe je er zelf mee omgaat.
Wat ik ook merk bij zowel mn eigen als mn schoonouders dat het ook een generatiekloof betreft.
Ze hebben niet geleerd om op een bepaalde manier over dingen te praten, vinden de woorden er niet eens voor en vinden dat ook vaak nog eens onzin.
Hun opvatting is zwijgen, geen aandacht geven aan nare dingen, dan is t sneller over.
Wij práten over dingen die je overkomen en ervaren dat als medeleven en begrip hun als aandacht erop vestigen en ‘in wonden roeren’ .
Dus het negeren van hun ervaar jij als enorm kwetsend maar zij ervaren jouw ‘het erover hebben’ óók als kwetsend.
Ik kan het met mijn moeder bijv. niet over mijn chronische ziekte hebben, zij vat dat op als haar de schuld geven, maar ook niet over het verdriet ervan of het verdriet over de dood van een familie lid “zo gaan die dingen, wat nou ‘plek-geven’??! leven gaat door” Het irriteerd haar werkelijk als ik doorvraag naar - voor mij- wezenlijke dingen. Op mijn beurt ervaar ik dat weer als enorm kwetsend, dat ze het met mij niet over wezenlijke dingen wil hebben maar voor haar heb je daar bidden voor en kan ze het niet eens.
Ik hoop dat je je wat milder op kan stellen en de dingen aandacht kan geven die energie géven (leuke herinneringen,eigenschappen en waar je verliefd op werd) ipv energie vreten (irritaties,haat en ergernissen) Alleen dan is t uit te houden vrees ik.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
