hoi.

  • snoepy

    hallo mijn naam is snoepy ,ik stel me zelf even voor ,ik heb ruim 2 jaar op depressie start pagina gezeten ,en nu is hij weg ik wil graag vertellen wat ik heb .

    ik loop 30 jaar met depresieve gevoelens ben bij veel psychiaters geweest en ik

    werd vol gepropt met medicijnen daarhield ik mezelf mee omhoog ,maar sinds 2000

    ben ik totaal ingestort ,ik kon niets meer was eigelijk te moe om te ademen mij

    man is drie mnd bij mij gebleven ,en mijn dochter was net in verwachting van het eerste kind en hielp mij ook ,mensen ik kan hier niet mijn hele verhaal typen want dat word te veel,ik kan zeggen dat je door een hel gaat en dat je heel diep in de put zit medicijn op medicijn dat ze niet meer weten wat te doen ,ik heh nu zelf de ggz ingeschakeld ,heb heb een en dertig okt een intake gesprek gehad ,hij schrok wel van de medicijnen en dat ik al zo lang met dit kl…..gevoel loop ,maar nu moet ik weer wachten pm3a4mnd nou en dat duurt lang ,ik voel me alle dagen angstig en ben bang om weer die depressie te krijgen want dat is heel erg en natuurlijk ook de angst die daar mee speelt,en als ik geluk heb heb ik soms enkele dagen

    dat ik me heerlijk voel ,nou ik stop er mee ik weet niet of hier iemand op reageerd

    en dat ik hier goed zit met mijn angsten ?bedankt voor het lezen van mijn mailtje

    groetjes snoepy doeiiii

  • Michel

    Beste Snoepy,

    Ikzelf ben zo'n tien jaar depressief geweest. En al sinds een paar jaar heb ik daar TOTAAL geen last meer van.

    Ik geloof dus heel zeker dat er voor jou ook een leven zonder depressie mogelijk is.

    Als je wilt, mail me dan 's.

    Heel veel sterkte.

    Michel

  • Poepsie

    Hier idem Snoepy zoals je weet. Er is altijd hoop hoor!

  • snoepy

    hoi michel fijn dat ik dat hoor ,want je zit al zo lang in de molen dat je er niet meer in gelooft dat je er ooit uit komt ,ik hoop dat jou woorden waar zijn maar ik weet het niet ?je zit al zo lang in de molen en ik wil de wieken stop zetten ,maar dat lukt niet ,misschien dat jij me helpt ,de psychiater zei wel dat ik niet meer hellemaal beter zou worden ,maar dat geeft niet ,als ik me maar wat weken goed voel en af en toe terug val dan vind ik het al de moeite waard vond je berichtje leuk bedankt michel en jij ook het beste groetjes van snoepy doeiiii

  • snoepy

    hoi poepsie voel jij je zelf ook niet happie in je vel ,ook jij het beste meis en een knuf van mij snoepy

  • Michel

    Snoepy,

    Je moet het niet opgeven. Al zit je veertig jaar in het donker, al ben je al honderd keer teleurgesteld door hulpverleners, ik ben het ook. Maar er is hoop.

    Ik ben bijna tien jaar depressief geweest. Ik was verslaafd en voelde me diep- en diep ongelukkig. Hoe vaak dacht ik toen niet om de wieken stil te zetten.

    Ik kwam tot een punt dat ik de dood kon voelen. Het was duister en leeg binnen in mezelf. Ik gaf het niet op, want met één gedachte GELOOFDE ik dat er een uitweg was. En dat piepkleine beetje geloof heeft me gered.

    Nu tien jaar later sta ik er heel anders voor. Iedere dag een klein stapje in de JUISTE richting, is na een jaar een heel eind.

    Ik ben niet meer verslaafd en ik ben niet meer depressief.

    Er zijn veel dingen mogelijk. Geef het daarom niet op.

    Je bent TE kostbaar, TE waardevol om niet het geluk te vinden.

    Geloof me als ik zeg dat een leven zonder depressie mogelijk is. Ook voor jou.

    Er zijn twee mensen die je nu een kans bieden. Dat zijn ik en Poepsie.

    Het enige dat je hoeft te doen is kansen pakken.

    Sterkte.

  • Collie

    Misschien moet je iets veranderen aan de verwachtingen van de termijnen die je noemt: “als ik me maar wat weken goed voel”

    Misschien is het veel handiger om de dingen per dag te bekijken… en te denken “als ik me om te beginnen maar eens een paar minuten goed voel, dan kan het vast ook uitgroeien tot een uurtje”…

    Dat is zo heel veel gemakkelijker te bereiken dan die wekenlange doelen, die vaak helemaal niet haalbaar zijn.

    Ik wens je in ieder geval heel veel succes bij je nieuwe behandelaars… en sterkte!

  • Michel

    Hallo Collie,

    je schreef:

    “Dat is zo heel veel gemakkelijker te bereiken dan die wekenlange doelen, die vaak helemaal niet haalbaar zijn. ”

    Wil je er dan ook alsjeblieft bijvertellen HOE Snoepy zich dan twee minuten WEL gelukkig kan voelen?

    Vertel haar alsjeblieft hoe zij, die al zoveel jaar in duistere depressie zit, zich 1 seconde gelukkig kan voelen. Want als ze dat weet, kan ze er zelf wel 2 seconden van maken. En 3…

  • snoepy

    hallo lieve collie ,ik doe ook mijn best hoor want dan denk ik weer nou het is vandaag best gegaan zoals vorige week had ik mijn nagels weer eens gelakt en denk dan ,kijk ik heb toch mijn nagels weer eens gelakt dat is misschien alweer een jaar geleden ,nou trots ,maar het is ook zo collie ik ben een doem denker en ik zal nooit het zonnetje eerder zien schijnen als jij ,overal problemen op zoeken ,over bezorgde moeder en oma al het negatieve trekt mij aan

    mijn man word dan boos ,kan ik begrijpen want hij heeft het hier ook moeilijk mee .

    en het zit in de aard van mijn vaders kant ,ik doe echt mij best collie en ik wil je bedanken voor je bericht aan mij doeiiiiiii meis snoepy

  • Collie

    Misschien moet ik er even bij vertellen dat ik borderline heb, jarenlang gecombineerd met een depressie.

    En geloof me, veel mensen met borderline zijn kampioen doem- en zwart/wit denken.

    En het gaat ook niet zomaar, van de ene dag op de andere, maar daar zijn tegenwoordig, binnen het GGZ, hele goede trainingen voor…

    Zo heb ik zelf een VERStraining (Vaardigheid Emotie Regulatie Stoornis training)gedaan, gecombineerd met cognitieve gedragstherapie… het heeft me 2 jaar gekost en ik heb vaak op het punt gestaan het boeltje er maar bij neer te gooien…

    Je dient al je oude waarheden zomaar achter je te laten om nieuwe aan te leren en aangezien het feit dat ik bij aanvang van die training al stokoud was (47, niet de handigste leeftijd om nog iets te veranderen aan je gedachten en gedrag) was dat behoorlijk confronterend.

    Maar nu ligt er toch een dikke lach op mn gezicht als ik mezelf omschreven zie als iemand die het zonnetje ziet schijnen… en weet je, je hebt nog gelijk ook… want elke dag zijn er wel een paar minuten, dat ik me ervan bewust ben, dat ik intens tevreden zit te zijn…