Flashen door 8 jarige

azalaia

13-01-2009 17:17

Die moeder is een collega van jou en jij ziet eigenaardige dingen bij haar 9-jarige dochter…
Dan kan je toch gewoon de moeder hierop attent maken en haar hier op aanspreken en haar vragen waarom haar dochter zulk gedrag vertoond: blote billen en ‘borsten’ laten zien en dan maar afwachten wat voor antwoord je krijgt.
Je moet dan wel goed opletten hoe de moeder reageert, haar gezichtsuitdrukking, haar ogen, haar hele houding m.a.w. haar lichaamstaal als jij haar confronteert met wat jouw opvalt aan haar dochter, dat zegt vaak al heel veel.
Als de moeder zich ongemakkelijk gaat voelen dan kun je al vermoeden dat er iets niet goed zit thuis.
Succes en gewoon erop afstappen zonder schaamte en terughoudendheid…
azalaia
Collie

14-01-2009 12:43

Misschien heb je hier iets aan:
Seks en kinderen: wat is normaal?
Seksueel misbruik is een probleem van epidemische proporties in de Verenigde Staten. In 1998 bijvoorbeeld werden 315.000 kinderen aangemeld bij kinderbeschermingsorganisaties in verband met mogelijk seksueel misbruik. Seksueel misbruik wordt dan omschreven als iedere vorm van seksuele activiteit (vaginaal, anaal, oraal en blootstelling aan pornografie of aan volwassenen die met seks bezig zijn) waarbij een kind betrokken is, zonder dat sprake is van leeftijdsadequaat gedrag (zie verderop).
Gezien de omvang van het probleem en de aandacht die er aan gegeven wordt in de media, is het niet ongewoon en ook niet verwonderlijk dat ouders gealarmeerd raken als zij seksueel gedrag bij hun kind zien. In dat kader is het voor iedereen die betrokken is bij de zorg voor en mogelijke behandeling van kinderen van belang om te weten wat in het seksuele gedrag van kinderen al dan niet normaal is. De auteur constateert dat er weinig bekend is over de gewone seksuele ontwikkeling van kinderen. Op grond van wat er bekend is en op basis van eigen ervaring heeft zij geprobeerd twee lijsten samen te stellen van zowel frequent voorkomend seksueel gedrag (“normaal”) en gedragingen die reden tot zorg kunnen zijn (“abnormaal”). Zij sluit haar artikel af met de beschrijving van enkele casestudies en de daarbij gevolgde procedures.
Voorbeelden van seksueel gedrag dat regelmatig bij kinderen gezien wordt:
Jonge kinderen (peuter, kleuter, vroege schoolleeftijd)
· Masturberen
· Aanraken eigen geslachtsorgaan (neemt af bij het ouder worden)
· Aanraken van moeders borsten (neemt af bij het ouder worden)
· Geslachtsdelen laten zien aan andere kinderen of volwassenen (neemt af bij het ouder worden)
Oudere kinderen (lagere school tot vroege adolescentie)
· Masturberen (vaak wat meer sophisticated)
· Tonen van interesse in het andere geslacht
· Vragen stellen over seks
· Naaktfoto´s bekijken
· Geslachtsorganen tekenen
· Praten over seks
· Seksuele termen gebruiken
· Seksuele spelletjes met leeftijdsgenoten (minder dan 4 jaar leeftijdsverschil) zonder dat verontrustende elementen in het spel zijn (geweld, chantage, bedreiging, etc.)
Seksueel gedrag dat reden tot bezorgdheid vormt
· Het herhaald inbrengen van voorwerpen in de vagina en/ of de anus
· Kennis over seks die niet leeftijdsadequaat is
· Vragen om aangeraakt of gelikt te worden in het genitale gebied
· Seksuele spelletjes waarbij sprake is van
- oraal-genitaal contact
- anaal-genitaal contact
- genitaal-genitaal contact
- digitale penetratie van vagina / anus
- penetratie van vagina / anus met voorwerpen
- vier of meer jaren leeftijdsverschil tussen de kinderen
- gebruik van geweld, chantage, bedreiging, etc.
Normaal seksueel gedrag met elementen die verontrustend zijn
- Toegenomen frequentie van het gedrag
- Niet slagen van het bijsturen van het gedrag
- Uitdrukking van het kind terwijl het het gedrag vertoont
- De dingen die het daarbij zegt
Bron: www.psychoanalytischinstituut.nl
Martin

19-01-2009 23:28

Azalia, ben ik niet met je eens.
Het lijkt me uberhaupt niet leuk voor een moeder om te horen van een ander om te horen dat haar kind raar gedrag vertoont. Je wil per slot van rekening liever horen wat een leuk kind ze toch heeft. Ze kan zich ook schamen voor haar gedrag. En alleen al de angst dat ze misschien zou kunnen denken dat er iets ‘mis’ zou zijn ‘thuis’, kan haar al ongemakkelijk doen voelen.
Het kind zou net zo goed aan een (ontwikkelings)stoornis kunnen lijden, terwijl het kind thuis een hele stabiele situatie geboden wordt. Dus uit het gedrag van een moeder valt niks te concluderen over de ware toedracht van het gedrag van het kind. Het is een mogelijkheid, maar het hoeft zeker niet.
wana

21-01-2009 16:26

Bij vage vermoedens rondom ‘raar’ gedrag vind ik dat er hier wel hele grote sprongen worden gemaakt hoor.
Kan een kind gewoon niet om aandacht vragen hiermee en de reacties allemaal reuze spannend vinden?
Zelf ben ik nooit met één vinger aangeraakt maar vond dat soort spelletjes zeker rond acht,negen reuze spannend. Met name omdat er thuis een beetje beladen over werd gedaan of het genegeerd werd.Mijn moeder had je ook kunnen ‘bestuderen’ bij het uitspreken van je vermoedens en daar dan ook weer héél andere conclusies uit kunnen trekken! Héél voorzichtig zijn hiermee lijkt mij.
Zeker als je je realiseert dat niet iedereen even open met zn kinderen is en kinderen toch aardig veel zien en horen.
azalaia

24-01-2009 00:29

Martin, je hebt hier wel een punt maar ik vind het welzijn van een kind nog altijd belangrijker, dan dat er een verkeerde conclusie wordt getrokken ( gelukkig dan maar…) met een volwassene.
azalaia
xxx

24-01-2009 12:54

Het welzijn van een kind kan ook ernstig beschadigd worden als het probleem van een kind aan het gezin wordt toegeschreven, terwijl het kind misschien wel hele andere problemen heeft.
azalaia

24-01-2009 18:41

Tsja, en zo houdt iedereen rekening met iedereen en gebeurt er niks…
azalaia
Martin

25-01-2009 01:58

Sorry hoor, mijn naam staat aangegeven met ‘xxx’, maar ik ben gewoon dezelfde hoor. Op een ander prikbord gebruik ik deze naam weleens en waarschijnlijk heeft mijn computer deze naam onthouden. Dus excuus vooraf..
“Tsja, en zo houdt iedereen rekening met iedereen en gebeurt er niks…”
Wat ik bedoel is:
De factoren voor problemen van het kind worden vaak in de eerste instantie in het gezin gezocht, terwijl tal van factoren de oorzaak kunnen zijn van vreemd gedrag met een kind:
- het kind kan over de vloer komen bij anderen waar dit gedrag wordt aangeleerd(vriendjes, vriendinnetjes met rare ouders, etc.)
- het kind kan een ontwikkelingsstoornis hebben van neurologische aard.
- het kind kan op school gepest of mishandeld worden.
Er zijn echt tal van factoren aan te wijzen. Natuurlijk moet er gekeken worden naar de gezinsachtergrond van een kind, maar er zijn helaas genoeg voorbeelden te noemen waarin een kind, naast de problemen die hij of zij dankzij een stoornis hebben, ook nog eens hun gezin wordt afgenomen.
Ga literatuur lezen over onderzoeken die zijn verricht naar kinderen die bij hun ouders zijn weggehaald. Heel rot voor de ouders, maar ook hier staat het belang van het kind voorop. Zelfs als het het kind ten goede komt dat het bij de ouders wordt weggehaald(of dat de ouders in therapie moeten); een kind lijdt er altijd onder. Bij een dergelijke beslissing moet je als psycholoog dus altijd nagaan of de nadelen van het kind bij ouders weghalen opweegt tegen de schade die het kind zou kunnen lijden als het bij de ouders mag blijven(of als het gezin als geheel in therapie moet).
Je kunt het dan wel afdoen met “zo gebeurt er nooit iets”. Wat altijd als eerste moet gebeuren is da thet kind goed wordt onderzocht en dat er aan de daadwerkelijke oorzaak vn het probleem van het kind zo goed mogelijk wordt gewerkt en niet lukraak maar concluderen dat het aan het gezin ligt en daarmee een kind mogelijk NOG meer schade toebrengen dan het al heeft. Het gaat hier absoluut niet om het leggen van prioriteiten van de ouders boven het kind. Het kind is hier sowieso onderwerp van discussie. Dat er iets moet gebeuren staat vast, maar wel eerst weten WAT er moet gebeuren.
Groet,
Martin
Klara

04-02-2009 09:35

Heb niet de hele discussie gelezen maar het eerste wat na het lezen van je eerste berichtje bij me opkwam was misbruik.
(sexueel) overschrijdend gedrag wijst daar vaak op. Dit gedrag is voor een kind van die leeftijd niet normaal.
Je kan het meldpunt kindermishandeling bellen en daar advies vragen.
Voordat je dat doet is het misschien handig om eens te polsen of er al hulpverlening inzit…of er verder “afwijkingen” zijn..plast ze in bed enz.
Misschien weet je welke school ze zit..allemaal belangrijk als je belt..
Zij kunnen je verder helpen.
Zou het goed van je vinden als je dit deed.
Waren mensen maar veel alerter.Misbruik van kinderen komt op grote schaal voor..en kan nooit vroeg genoeg gesignaleerd worden.
erik

06-02-2009 21:41

Vraag die bij mij opkomt is: Hoe reageert de moeder van dit meisje op het drukke irritante gedrag? En wat doet ze als haar dochter zich ontkleedt op straat? Corrigeert ze het kind als het te druk en te brutaal en grof is? Sommige kinderen hebben zichzelf een soort gedrag aangeleerd om aandacht te krijgen. Sommige kinderen vinden negatieve aandacht net zo prettig als positieve aandacht. “Als ik me op straat zo gedraag weet ik zeker dat mama boos op me wordt en gaat reageren.” kan ze denken. Ik zou het gewoon bespreken met je collega, het is kort door de bocht om aan te nemen dat het kind misbruikt wordt.
En als je dat niet wilt kun desnoods kun je de politie bellen als het kind op straat haar broek laat zakken. Schennisplegen is strafbaar.
En dan zal ze door de politie naar de hulpverlening worden doorverwezen.

Flashen door 8 jarige

azalaia

Collie

Martin

wana

azalaia

xxx

azalaia

Martin

Klara

erik