hallo,
ik ga sinds bijna 2 jaar met een man om, maar heb niet het gevoel dat hij het voor mij is. ik vind dat ik meer tijd besteed hebt aan hem dan hij aan mij. dit is wel door omstandigheden gekomen, maar heeft mij toch tekort geschoten in mijn gevoelens. ik heb gezegd dat ik alleen verder wil, en sta niet meer open om met hem verder te gaan. ik heb hiervoor 2 relaties achter de rug en bij beide bedrogen. ik heb geen vertrouwen meer in mannen en denk ook niet dat ik me nog zal kunnen opstellen. ik zal altijd de gedachten hebben dat ik gekwetst zal worden, en ben wantrouwig als er iets is. niet dat dat het geval hoeft te zijn, maar ik zoek altijd wel iets waarvan ik denk dat er wat is. dit kan niet goed zijn! het kost me tijd en energie voor dingen die er niet zijn maar waarom denk ik dat? dit is mijn eigen onzekerheid en zal dit altijd houden als ik er niets aan doet. doe ik mezelf tekort om een relatie aan te gaan? zoveel vragen en weet er soms zelf geen antwoord op. is er iemand die dit ook heeft ervaren of in dezelfde situatie zit.
I'm lost