ik weet het niet meer

  • anoniempje

    Hoi mensen,

    Ik kom er niet meer uit, ik weet ECHT niet wat ik wil.

    Ik ben nu 26 jaar en heb de opleiding secretaresse gedaan, ben heel vaak van baan verandert, daarna heb ik nog een opleiding management assistent gedaan, maar het past niet bij me, heb social work overwogen.. heb creatieve therapie overwogen, maar ik weet het allemaal niet en ik twijfel ook heel erg.

    Ben wel creatief en vind het super leuk om te schilderen, maar ook vind ik dat niet leuk genoeg om daar mijn vak van te maken, er is nooit echt iets in mijn leven geweest wat ik echt leuk bleef vinden, en heb dus ook niet echt hobbys, schilder heeeeel af en toe .. en computer een beetje , speel een beetje gitaar..

    maar nooit lang en niet vaak.

    Wat is mijn probleem? … Ik wil eigenlijk van alles een beetje en veel afwisseling, maar dat is lastig.

    Iets wat ik zeker weet is dat ik niet meer op kantoor wil werken, ik kan niet goed met de mensen op een kantoor overweg en dat ligt niet aa 1 of 2 bedrijven maar gewoon echt al veel kantoorbanen gehad, de mensen zijn heel anders dan ik ben!

    Ik zie mezelf niet met kinderen werken, ik raak snel overspannen als ik me voor een langere tijd helemaal geef, het bedrijf waar ik nu momenteel werk vergt heel veel energy van me. Ik zie mezelf ook niet als verpleegster werken. En niet als postbode of in een winkel ofzo.

    In een leuke winkel heb ik ooit gewerkt 2 maanden en toen was ik het ook alweer beu ik ben er op uitgekeken geraakt.

    Het is voor mij dus heel moeilijk om iets te vinden wat ik ECHT leuk vind .. en dan ben ik al bezig vanaf dat je moet gaan kiezen wat je wil studeren…

    laten we zeggen zon 10 jaar. Mensen praten erover met me en vragen dan maar wat vind je echt leuk dan om te doen?

    En ik begrijp het ook niet wat er is zoveel ?!.. maar niet echt iets wat ik echt interessant vind, of ik ben er nog niet achter maar het duurt me wel lang

    Heb ook beroepskeuzetesten gedaan maar dat schoot ook niet op.

    mijn vraag aan jullie is….

    Weet iemand misschien iets wat ik hieraan kan doen.. een suggestie ik verwacht geen oplossingen.

    misschien een advies.

    alvast bedankt

  • 0ma.

    Ga een jaartje backpacken in australie,heb ik mijn zoons toen 26 jaar aangeraden,ze hebben het een half jaar gedaan en wisten toen wat ze wilden en hebben nu leuk werk en fijne vriendinnen.Het Beste van een 65 jarige moeder.

  • Saskia

    Goed advies van Oma.

    Ik denk niet dat je werk het probleem is maar dat je jezelf niet kent.

  • azalaia

    Kan je geen cursus reisleidster gaan doen?

    Je gaat dan met een gevarieerde groep naar steeds een andere bestemming, heel afwisselend dus en dat is toch wat je zoekt: afwisseling in je leven…:)

    azalaia

  • DG

    hallo,

    Ook ik weet het niet meer. Niet zo heel bemoedigend. Ik weet het ook al zo'n 20 jaar niet. Ik hou ook de dingen niet lang vol. Het enigste wat ik vol hou, nu ik mij erbij neer heb gelegd is er gewoon te zijn. Ik heb een kleine baan voor het geld en verder de zorg voor mijn kinderen. En verder niets. Ik doe ook wel wat klussen, wat kunstschilderen, wat tuinieren, alleen als ik er zin in heb. Het gewoon aanwezig zijn is meer dan genoeg merk ik. En dan ontvouwt het leven zich vanzelf. Een stuk ontspannender dan dingen leuk moeten vinden of een baan hebben waar je helemaal voor gaat of een ongeloofelijke passie etc etc. de maatschappij en de omgeving vragen wel dat je een succesvol, good looking, ambiteus, sterk, vermogend etc etc persoon bent. Maar het gros is dit niet en wordt dit ook nooit, omdat dit een ideaal beeld is wat nagejaagd wordt en je uiteindelijk dood ongelukkig maakt. Wat ik ook deed, het mislukte voor mijn gevoel, mijn idee en ook ik kon mij nergens bij neerleggen, totdat ik alles liet vallen en het “liet gebeuren”. Het vreemde was dat alles gewoon door ging, alleen de preoccupatie met het iets moeten doen of betekenen verdween. Doordat dit verdween ontstond er ontspanning en vrijheid. Wat je ook gaat doen, backpakken, reisleider, niets of gewoon wat je nu doet, het zit in jezelf. Het neemt nioet weg dat het lastig/moeilijk is, ik trap nog steeds in de valkuil, maar het eruit komen gaat steeds makkelijker. En zelfs dat hoeft niet altijd meer, en kan ik om mijn bokkesprongen lachen.

  • Brammetje

    Heel wijs !

    Er worden boeken vol over geschreven , therapieen bedacht om tot dat inzicht te komen. En jij komt zelf tot die conclusie.

  • enscho

    Ja ik denk ook dat dit heel wijs is.

    Alleen de wereld weerstaan met z'n illusies en maskerades is de grote kunst.

    Perfectionisme leid tot niets.

    Geluk begint met ontspanning en liefde.

  • enscho

    Maar hoe blijf je in de ontspanninmg als je partner voor het inkomen zorgt?

    Wanneer je kinderen hebt die nog naar de basisschool gaan?

    Wanneer je een eigen huis met hypotheek hebt?

    Enz… Dus er is een matariële realiteit en je hebt een samenlevingverband??????

  • H@ns.

    Hoi anonniempje.

    Bij alles wat je doet en niet doet is steeds vluchten voor werklijkheid.

    Wat ik je aan kanraden is om eens een bezoek te brengen bij een hypnotherapeut en vragen of hij je kan helpen, het probleem ligt namelijk bij je zelf, de vraag is ook voor je zelf waarom je niet goed kan aarden in een van je werkzaam heden, zo kan regressetherapie jou helpen om dat te vinden en als je de toedracht weet verwerken en loslaten..

    Groeten H@ns.

  • Hans

    Hallo,

    Zeer herkenbaar! Ik heb dat ook gehad en eigenlijk gaat het nooit echt weg, dat gevoel (bij mij althans). Maar inmiddels ben ik zeer gelukkig met het werk wat ik nu doe, na jaren van zoeken en proberen, vallen en opstaan.

    Het is ook lastig zoveel dingen leuk te vinden maar niet weten wat te MOETEN. Stop maar, er MOET helemaal NIETS! Dat is de allerbeste tip die ik kan geven. Echt, als je die last van je schouders haalt dan zul je merken dat het op je pad komt. Vroeger of later, dat maakt NIETS uit. Het komt echt!