ik weet het niet meer

  • wana

    Dat hoort toch ook bij het in de twintig zijn? dat zoeken?

    Ik wou dat iemand me dat had verteld toen..dat vertwijfeld zoeken en afvragen wat wil ik,wie ben ik,hoe moet dat later..het hoort er allemaal bij en het komt vanzelf goed.

    Op jezelf terug geworpen zijn in een tijd naar het buitenland maakt iemand snel volwassen,niet alleen een andere cultuur maar wat dacht je van mensen ontmoeten die helemaal geen keus hebben, dat je in gaat zien wat een luxe verwend westers probleem het is,die vertwijfeling.

    Het is een verademing om te weten wie jezelf bent en daar trouw aan te blijven en lief voor te zijn,dat je er van jezelf best mag wezen dan zijn keuzes in het leven vele malen gemakkelijker.

    Hoe daartoe te komen is het euvel..of je dat door een scheiding,overlijden, ziekte,backpack reis of het lezen van een boek doet is voor een ieder verschillend.

  • baldu

    Misschien:

    Wil je teveel

    en wil je nog meer niet

    Ik heb de indruk dat je probleem bestaat uit: perse iets willen doen

    Je kunt daar nogal rusteloos van worden

    Leren niets te ‘willen’ doen, is een vereiste om iets werkelijk te willen doen

    je wilt dan dit, en dan dat, en dat dit niet meer

    is dat verkeerd dan?

    Maar wat verwacht je hier eigenlijk te horen anoniempje

    dingen die je leuk vind?

    dingen die je kunt proberen?

    dingen die je kunt verwerpen?

    om dan te kunnen zeggen: niets hielp, en die adviezen waren ook niks

    Ga eens op zoek naar wie en wat je eigenlijk bent

    vraag je af: wat wilde ik diep in mijn hart, toen ik nog een klein kind was????

    Maar besef: niets vinden, is ook vinden

    sommige mensen willen niet geconfronteerd worden met een bepaalde leegte

    en rennen, rennen, en rennen maar, en houden zich zo met van alles en nog wat bezig

    om niet bezig te hoeven zijn met wie en wat ze eigenlijk van binnen zijn

    terwijl juist daar de sleutel ligt :)

    Zoek eens iemand op, die met jou samen kan onderzoeken welk levensdoel

    je verbergt voor jezelf

    Baldu

  • Janneke

    Je verhaal stamt al van een tijdje geleden, maar ik reageer er alsnog op en ben ook benieuwd hoe het nu met je gaat.

    Ik lees in je verhaal dat je steeds op zoek bent naar wat je voor werk wil doen. Ik ken deze zoektocht maar al te goed, ik heb dat ook heel lang gedaan en ik kwam er niet uit en werd alleen maar onzekerder. Wat ik nu doe is dat helemaal loslaten en me vooral focussen op wat ik eigenlijk in mijn leven wil ervaren. Dan kom ik bijvoorbeeld op: passie, blijheid, gelukkig zijn, tevreden zijn, etc.

    Als je je daarop richt, dan komt dat werk vanzelf. Richt je dus op wat je wil voelen in je leven, op wat je in z'n algemeenheid belangrijk vindt, dan wordt vanzelf duidelijk welk werk daarbij past. Het werk moet bij je leven passen en niet andersom.

    Kortom: zoek in jezelf, niet in mogelijk werk, want daar zit volgens mij de oplossing niet.

    Succes in ieder geval!