Tijdens mijn zwangerschap ben ik regelmatig mishandeld, 3 keer met een smoes naar t ziekenhuis nadat ik in de buik was geslagen..
Na de bevalling gingen de mishandelingen gewoon door.
Ik werd in de buik geslagen, mijn keel werd dichtgknepen omdat hij niet kon slapen omdat de baby huilde.
Op een nacht ben ik 3 keer bewusteloos geslagen en werd mij verteld dat hij mijn zoontje vermoord had en hij mij ook zou vermoorden.
Na een lange angstige nacht bleek mijn zoontje in orde en uiteindelijk liep het goed af (nou ja dat wil zeggen ik en mijn kind hebben het beide overleefd) niet wetende wat de impact zou zijn, ik durfde toen nog niet weg te gaan.
Nu vermoed ik dat ik op de een of andere manier toen mijn zoontje onbewust deels heb afgestoten, angst hem te verliezen door mijn ex.
Na een tijd heb ik de kracht gevonden och te gaan met mijn kind.
Mijn zoontje is nu 11 jaar en er is bij hem een reactieve hechtingstoornis vastgesteld, en als ik dan lees waardoor zoiets ontstaat kan ik nergens anders aan denken dan het bovenstaande als oorzaak.
Ik voel me hierdoor een heel slechte moeder, het gevoel dat t door mij komt allemaal.
En toch beter weten want ik heb er niet om gevraagd.