reactieve hechtingstoornis

  • Lucie

    Tijdens mijn zwangerschap ben ik regelmatig mishandeld, 3 keer met een smoes naar t ziekenhuis nadat ik in de buik was geslagen..

    Na de bevalling gingen de mishandelingen gewoon door.

    Ik werd in de buik geslagen, mijn keel werd dichtgknepen omdat hij niet kon slapen omdat de baby huilde.

    Op een nacht ben ik 3 keer bewusteloos geslagen en werd mij verteld dat hij mijn zoontje vermoord had en hij mij ook zou vermoorden.

    Na een lange angstige nacht bleek mijn zoontje in orde en uiteindelijk liep het goed af (nou ja dat wil zeggen ik en mijn kind hebben het beide overleefd) niet wetende wat de impact zou zijn, ik durfde toen nog niet weg te gaan.

    Nu vermoed ik dat ik op de een of andere manier toen mijn zoontje onbewust deels heb afgestoten, angst hem te verliezen door mijn ex.

    Na een tijd heb ik de kracht gevonden och te gaan met mijn kind.

    Mijn zoontje is nu 11 jaar en er is bij hem een reactieve hechtingstoornis vastgesteld, en als ik dan lees waardoor zoiets ontstaat kan ik nergens anders aan denken dan het bovenstaande als oorzaak.

    Ik voel me hierdoor een heel slechte moeder, het gevoel dat t door mij komt allemaal.

    En toch beter weten want ik heb er niet om gevraagd.

  • Tineke

    jeetje meid dat is niet niks

    maar waarom voel je je een slechte moeder?

    er zijn jouw dingen aangedaan die niet door de beugel kunnen, daar hoef JIJ je niet schuldig over te voelen hoor.

    Dat je uiteindelijk met je zoontje bij hem weg bent gegaan is echt al een hele stap geweest

    Aan de andere kant snap ik je schuldgevoelens ook wel, zou het zelf ook hebben, alleen zijn ze rationeel gezien niet reeel

    sterkte met alles !

  • Brammetje

    Ik vind het verschrikkelijk voor het kind dat het dit heeft moeten meemaken.

    En je schuldgevoel is op zijn plaats. Jij hebt hem blootgesteld aan die misdaden.

    Jij hebt gekozen voor de relatie met die man. Je had je verstand moeten gebruiken, je kind moeten beschermen.

  • Tineke

    lekker bot Brammetje….je nooit in de problematiek van huiselijk geweld gestort zeker….?

    tsjonge jij kan iemand lekker op zijn/haar ziel trappen zeg..heel erg ongegrond

    Hou voortaan je mond als je niets beter te melden hebt

  • aagje

    He Lucie,

    Ik begrijp wel dat je je schuldig voelt. Maar soms verzeil je in een relatie die heel anders uitpakt dan je van te voren had gedacht. Je schuldig voelen heeft echt geen zin, probeer dat los te laten. Onderzoek waarom je het gedrag van je partner zo lang toestond, om herhaling te voorkomen. Zo lang je je best doet als moeder, ben je altijd een goede moeder. Achteraf is het makkelijk zeggen dat je iets fout hebt gedaan, en voor een buitenstaander al helemaal. Help je kind en je zelf, en trek je niets aan van kritiek van mensen die je veroordelen. Succes!!!!!