moeilijike jeugd, wil het verwerken

  • sweetlove80

    doordat ik een jeugd achter de rug hebt die half geweldig was en half vreselijk door incest van opa en mijn vader zit ik er nu doorheen

    ben zelf moeder en hebt twee kinderen maar zie het niet zitten in die zin van, ik kan mijn verleden niet verwerken,

    Hierdoor bescherm ik mijn kinderen zo ontzettend veel heb ook een gehandicapt kindje.

    Ik zou dolgraag willen praten met een professioneel iemand om zo iets een plek te geven (alhoewel dat voor mij gevoel nniet kan want een plek geven houdt bij mij in dat je het maar accepteert) weet iemand hoe ik die hulp kan zoeken enzo

    misschien via de huisarts maar wat moet ik dan zeggen als ik de assistente aan de telefoon hebt? sorry hoor weet het gewoonweg neit

  • Bibi

    Lieve Sweetlove,

    Het doet me pijn als ik je verhaal lees. En ik begrijp heel goed in welk dilemma je zit. Ikzelf ben emotioneel verwaarloosd in mijn jeugd.

    Naar het schijnt zijn de gevolgen hiervan soortgelijk als bij mensen die sexueel zijn misbruikt. Al weet ik zeker dat het met incest nog veel heftiger moet zijn, over incest weet ik dan ook niets te vertellen.

    Logisch dat je het met het opvoeden van je kinderen niet ziet zitten er zit een dijk van een probleem tussen, al jouw onverwerkte gevoelens, wat moet jij een pijn hebben van binnen…

    Maar…

    Wauw je mag trots zijn op jezelf want wat ben jij nog ver gekomen. Je hebt zelf kinderen en nog beter nieuws je bent heel goed voor ze. Want ondanks dat je ze door jouw probleem niet het juiste kunt geven doe je wat de beste moeder doet. Je vraagt hulp! dat betekent dat je zelf wel de verantwoordelijkheid als moeder neemt. Na alles wat jezelf hebt moeten dragen is dat heel knap. Voel je niet schuldig maar wees er trots op dat jij het inziet en nog belangrijker werk er aan want met jouw inzichten ga je een heel eind komen. Je ziet heel goed in dat je je kids te veel beschermt en daar moet meer evenwicht in komen want zij moeten ook de kans krijgen zelfstandig te worden om zich later te kunnen redden. Door aan jezelf te werken zal de rest uiteindelijk op zijn plek gaan vallen.

    En dan heb je nog je gehandicapte kindje wat weer hele andere zorgen met zich mee brengt.

    Het is helemaal goed wat je wil doen. Bel inderdaad je huisarts en maak zo snel mogelijk een afspraak. Zeg gewoon tegen die assistente dat je een gesprek aan wilt vragen over persoonlijke problemen waar je tegenaan loopt. Je hoeft haar verder niets uit te leggen en mocht ze toch vragen dan zeg je gewoon dat je hulp zoekt voor het verwerken van een trauma uit het verleden. Na het telefoontje zijn je zenuwen weg en zul je je trots voelen want dan heb je de eerste stap gezet.

    Ga ervoor je hebt het verdiend.

    Liefs Bibi

  • Brammetje

    Je hoeft de assistente helemaal niets uit te leggen.

    Gaat haar niets aan waarom je de arts wilt spreken.

  • Aagje

    Wat een naar verhaal. Maar je kunt het echt verwerken, het duurt alleen een tijd. Ik zou een psycholoog zoeken, liefst een vrouwlijke, die aan EMDR doet. Een fantastastich middel om van dit soort nare gevoelens af te komen. Google maar eens…Succes.

  • wana

    Ik zou ook niets uitleggen aan de assistente maar vragen om extra tijd voor een persoonlijke benadering.

    Vervolgens zou ik pas gaan praten met een persoon die je ligt en dat hoeft niet meteen de eerste te zijn,daar kwets je diegene niet mee,je moet hulp krijgen van iemand bij wie je je kwetsbaar op kan en durft te stellen.

    Accepteren hoeft niet, maar wel accepteren dat dit jou is overkomen en dat je dit moet verwerken met hulp van buitenaf.

    sterkte.

  • sandrina

    Hoi Sweetlove80

    Wat vreselijk wat je is overkomen. Heb zelf ook een rotjeugd gehad. Een ding je opa heeft je nog steeds in je macht. Over alles. Ik heb toen geleerd om de macht terug te pakken. Niet door hem terug te pakken,daar schiet je niets mee op. Maar wel om te zorgen dat hij geen macht meer over je hebt.

    Leren weer bepalen wat jij wilt en hem niet je leven niet laten leiden. Geef daar geen toestemming meer voor.

    Ook hulp zul je daarbij moeten hebben. zowel lichamelijk als geestelijk. Heb haptonomie gehad om mijn lichaam weer te voelen en ook hypnotherapie. Moest hypnotherapie zelf betalen. Heb ook in de schulden gezeten hierdoor. Maar ondanks dat ben ik blij dat ik het gedaan heb. Mijn leven is er een stuk beter op geworden.

    Ook bij Riagg geweest en maatschappelijk werk,maar daar had ik niets aan.

    Kijk of EMDR inderaad iets voor je is. Kijk wat voor vergoeding je krijgt. Zou zeker niet naar Riagg gaan. Deze mensen hebben over het algemeen geen kennis van incest,seksueel misbruik etc. Beter is op zoek gaan naar iemand die kennis heeft. Kijk eens bij www.seksueelgeweld.nl Die heeft een lijst samengesteld van therapeuten die kennis hebben. Ook weet ik dat er een groep bestaat waar je een weekend samen bent met lotgenoten. Heb goede verhalen gehoord daar. Tevens kun je op het forum je verhaal kwijt. Daar zijn lieve aardige mensen waar je aan een half woord genoeg hebt. Vroeger waren er ook lotgenotencontacten. Ik heb die als zeer positief ervaren.

  • sweetlove80

    bedankt voor alle lieve reacties

    wilde even wat corrigeren ik schreef ik zie het dan niet zitten ik baseer dit niet op mijn kids want die zie ik echt wel zitten hahahaha maar ik basseerde dit op het feit dat ik het niet meer zie zitten om constant met die gedachten te zitten over mijn verleden, dat ik het wil verwerken dat ik niet midden in de nacht wakker schrik uit een boze droom etc.

    Ik heb inmiddels contact gezocht met de huisarts morgenochtend ga ik met hem praten en hij verwijst mij dan door naar de juiste persoon

    Bedankt allemaal

  • esposa

    hallo sweetlove.

    Kan iemand vetellen wat is emdr? Ik denk dat jij het beste een dubbel consult aan kan vragen bij de huisarts dan heeft hij of zij meer tijd voor je.Dat heb je wel nodig denk ik.en je hoeft de assisitente niet te vertellen waar het om gaat hoor.

    Ik herken wel bepaalde dingen die je schrijft.

    volgens mij is het een plekje geven niet hetzelfde als accepteren.Je hoeft niet goed te praten wat die ander jou heeft aangedaan.Dat ligt bij die ander,de dader.Het een plekje geven is denk ik meer proberen dat je er zelf niet meer zo'n last van hebt.

    dat je meer plezier en minder moeite en pijn in je eigen leven krijgt.Er is je al genoeg aangedaan,probeer het te verwerken zodat het minder grip op je heeft,zo iets.

    Maar moet je horen wie het zegt.Ik zit ook nog dagelijks met gevolgen en eigenlijk geef ik mezelf op de schuld dat ik blijkbaar er nog niet overheen kan komen over alles wat ik heb meegemaakt.Dat ik mezelf dan slap vind ofzo dat ik nog steeds al die problemen heb,nachtmerries etc..

    Maar ergens weet ik het wel.Dat het voor mij waarschijnlijk net zo is als voor jou..

    We doen allemaal ons best om het te verleden te verwerken toch?

    Je moet alleen wel weten hoe het moet en daar heb je hulp voor nodig.

    Ik denk dat het beste is wat je tegen de daders kan doen en voor jezelf kan doen is eruit komen!Ga die hulp vragen meid,ik wacht ook op hulp.

    en begrijpelijk dat je erg beschermend bent naar je kinderen.herkenbaar.Maar inderdaad doe het niet teveel.

    Heel veel sterkte gewenst en moed, liefs van Esposa.

  • esposa

    hallo sweetlove.

    Ik lees dat je al bent geweest sorry.Heb je de goede hulp?schouders eronder en kin vooruit,you go girl

  • Aagje

    EMDR is een vrij eenvoudige techniek om trauma's te verwerken, zonder eindeloze gesprekken over wat er precies gebeurd is. Je kunt t best ff googelen.