Ik weet het gewoon even niet meer……………….is een lang verhaal wat ik nu ga vertellen.Hoop dat ik niet te verwarrend mail maar vraag me gewoon als je iets niet snapt.Ik ben 21 jaar getrouwd geweest met een man die er eigenlijk nooit voor zijn kinderen was,kinderen mochten niets,ik stond er altijd alleen voor……..Na 21 jaar huwelijk besloten we uitelkaar te gaan, de kinderen waren al groot en dit was het domste wat ik kon doen om zo lang te wachten,ze hadden toch niets aan hun vader en hadden dat ook nooit gehad.Mijn oudste zei me al vaker Mam waarom ga je niet scheiden,maar ja op de 1 of andere manier durfde ik dat niet.Nu ben ik dan gescheiden mijn oudste dochter is iniddels getrouwd ik heb een heerlijke kleinzoon maar op de 1 of andere manier is het of zij nu afstand van me neemt, ik ben haar kwijt en ik zie mijn kleinzoon ook bijna nooit.
Het is alsof ik mijn oudste dochter kwijt ben geraakt,en steeds denk ik zal ik bellen……..en dan bel ik niet,tis te moeilijk ik weet het gewoon even niet meer,hoop dat ik van jullie een beetje raad kan krijgen en als je wat meer uitleg wil hebben van mijn verhaal wil ik je graag mailen of msnen om het wat beter uit te leggen allemaal.