Inderdaad. ruzie en het flink laten donderen kan de lucht behoorlijk klaren.
Je grenzen aangeven.Misschien naar maar het helpt wel als je duidelijk bent in tot hier en niet verder.
Dat levert misschien veel protest,boosheid en onbegrip op maar als je bij je standpunt blijft wordt het uiteindelijk normaal.
Ik zie het bij schoonzus en zwager die bij mijn schoonouders om de hoek zijn gaan wonen.
Op zich een heftige keus,ook al is de band goed laat staan als ie al wankel is en er veel verschillen zijn.
Dan had ik dat alleen gedaan met van te voren een héél goed gesprek.
Voorbeeldje:
Als schoonvader met de hond loopt checkt ie onbewust of ze er zijn,wanneer ze vrij zijn,wat ze doen of er licht brand..en dat wordt dan thuis besproken (goh ze zijn er niet..ze waren toch vrij?!)Dat is voor hem gewoon constatering en is zich van geen kwaad bewust.
Toch ik zou vriendelijk vragen of ie anders zou willen lopen,misschien vreemd maar dat het voor mij als in de gaten houden voelt en dat het op mn zenuwen werkt.
Duidelijk je grenzen aangeven,niet verwijtend maar zeggen wat voor jou vervelend voelt en eerlijk blijven.
“je belt zo vaak,dat ik de telefoon niet meer opneem als ik zie dat jij het bent”
'ik heb je al vaker verteld dat ik dat vervelend vind,dat schijnt niet te helpen dus doe ik het maar zo'
Irritatie kan je voeden en voeden en erover zeuren tot het je totaal opslokt.
Niet meer zeuren en duidelijk zijn kan verhelderend werken,jij moet er voor jezelf voor zorgen dat het dragelijk wordt.
Misschien is dat wel verhuizen,misschien meer je grenzen aangeven of er luchtiger over worden want zij zullen niet veranderen.
Het is jouw leven,het zou zonde zijn als het leven pas echt zou beginnen als hun er niet meer zijn! Zal je net zien,worden ze honderd!
in feite is er geen probleem meer….als jij niet gebeld meer wordt, dan heb je er toch ook geen last meer van?? als je man het wel goed vindt, dat hij gebeld wordt; nou en, dat wil hij dan.
maak het niet moeilijker dan het is en bovendien; ik weet niet hoe oud die ouders zijn, maar mochten ze al heel oud zijn, dan hou daar ook rekening mee….wat hebben veel oude mensen nog??
Het zijn mensen op leeftijd; niet veel om handen dus tijd genoeg om ons te controleren, in de gaten te houden en achter de broek aan te lopen alsof we kinderen van 4 jaar zijn.
Daar struikel ik over en de boodschap komt ook niet over.
Ik snap best dat ze hier en daar wat hulp e.d. nodig hebben. Dat hindert ook niet.
Maar zijn nog in staat om auto te rijden en dingen te ondernemen.
Groet,
Tradescantia
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's