help me.... ik weet het niet meer

  • sas

    hoi allemaal,

    ik vecht al 2 jaar lang om gelukkiger te leven.

    ik heb een depressie en een sociale fobie

    ik kom nergens meer, ik zit in een isolement

    ik durf niet meer naar school , ik durf niet meer af te spreken met vriendinnen

    omdat ik bang ben voor een negatieve beoordeling.

    ook voel ik mij ongemakkelijk in een sociale situaties, en voel ik mij heel erg angstig.

    ik wil zo graag weer normaal leven.

    ik zie alle leeftijdsgenoten plezier hebben en ik zit hier maar in huis

    (soms oefen ik wel om naar de winkels te gaan, maar het maakt me zo boos dat ik mijn leven niet op orde heb en niet mijn ding kan doen)

    ik wil zo graag verandering in mijn leven.

    ook heb ik therapie maar het slaat niet aan :( maar ik geef het zijn kans

    Ik hoop dat jullie me raad kunnen geven

    liefs saskia

  • @Max

    Hallo Saskia,

    Ik kan mij voorstellen dat het op jouw leeftijd en levensfase, extra drukt dat je niet aan het leven kunt deelnemen. Je zou bezig moeten zijn met je toekomst, uitgaan, vrienden. En dat lukt niet…

    Je wilt graag raad, mijn vraag is; Waar wil je raad in? Niet verkeerd bedoeld maar je stelt niet echt een vraag.

    Waarom slaat de therapie niet aan denk je? Hoelang heb je al therapie? Welke?

    Max

  • Denise

    sas Schreef:

    ——————————————————-

    > hoi allemaal,

    >

    > ik vecht al 2 jaar lang om gelukkiger te leven.

    > ik heb een depressie en een sociale fobie

    > ik kom nergens meer, ik zit in een isolement

    > ik durf niet meer naar school , ik durf niet meer

    > af te spreken met vriendinnen

    > omdat ik bang ben voor een negatieve beoordeling.

    > ook voel ik mij ongemakkelijk in een sociale

    > situaties, en voel ik mij heel erg angstig.

    > ik wil zo graag weer normaal leven.

    > ik zie alle leeftijdsgenoten plezier hebben en ik

    > zit hier maar in huis

    > (soms oefen ik wel om naar de winkels te gaan,

    > maar het maakt me zo boos dat ik mijn leven niet

    > op orde heb en niet mijn ding kan doen)

    > ik wil zo graag verandering in mijn leven.

    > ook heb ik therapie maar het slaat niet aan :(

    > maar ik geef het zijn kans

    > Ik hoop dat jullie me raad kunnen geven

    >

    > liefs saskia

    Hoi Saskia,

    Wat is de reden dat je depressief bent?

    Heb je de positieve kanten van het leven al bekeken?

    Liefs Denise

  • Annet

    Ik herken mezelf in jou verhaal, het is dan zo moeilijk om de meest simpele dingen te doen.

    Ik heb met regelmaat depressies, en kan daarin al raken door een verkeerde opmerking van iemand of iets. En dan simpele dingen kosten me dan zoveel moeite. Bijv de kattenbak schoonmaken, dingen waar ik op goede dagen me hand niet voor omdraai, kost me op slechte dagen zoveel moeite.

    Laat staan kijken naar positieve dingen van het leven. Het genieten van me dieren bijv is op slechte dagen totaal weg, het liefst wil ik dan in me bed kruipen en er niet meer uit komen

    Ik ben wel benieuwd naar je therapie, wat voor therapie je heb, en heb je bij je therapeut wel eens aangegeven dat het niet werkt? Zoja wat was zijn of haar reactie daarop

  • enno de bruyn

    hoi saskia,

    Probeer eens elke dag te zeggen waar het op staat tegen je zelf bv: he mij haar mag wel eens beter!

    mijn gezicht zo wel eens een schoonheids behandeling willen hebben

    Pep je zelf op

    Mijn eigen ik zegt doe wat je zelf het leukste vind aan en vraag niet of het leuk is , Ze moeten je maar nemen zoals je bent

    Ik ben ook niet knap ,maar denk dat ik toch gelukkiger ben dan al die mode freaks met hun weet ik veel wat nog meer

    Je zou eens naar Facebook moeten kijken en daar gaat je hele wereld van open echt waar ,!

    ik had er niet zo veel zin in om iva Facebook de wereld rond te gaan maar heb er veel vrienden bij die mij helpen

    Mijn vrouw zit in een gesloten afdeling in het ziekenhuis in Hengelo ov

    Alle mijn vrienden denken aan haar en mij zelfs uit australie en New zeeland

    Maak je eigen wereld groter door te chatten met andere mensen ( mijn vrouw heeft mij eens toegevoegd op de Msn)

    Getrouwd en gelukkig via de PC

    He jonge dame

    Hoofd boven water houden en er gewoon door heen met die problemen

    ok makkelijk praten zou je zeggen maar je moet het ook zelf doen niemand die daar bij helpt

    wel steunt

    Vriendelijke groet

    enno de bruyn ( is mijn eigen naam )

    eerlijkheid duurt het langst de rest begint te stinken naar een tijd

    Ik had

  • bert

    Hallo Saskia,

    Een hele nare situatie en afschuwelijk gevoel waar je in zit. Het lijkt alsof je zo beurs geslagen bent dat er geen enkele afwijzing of kritiek meer bijkan. En dus doe je op dit moment het enige wat je nog kunt doen om jezelf te beschermen en dat is alle mogelijke bedreigende situaties uit de weg gaan. Maar als ik het goed proef geef je jezelf daarvoor ook weer kritiek. Misschien helpt het je als je zou kunnen accepteren dat het nu even niet anders is. Dat je het beste doet wat je op dit moment kunt doen. Als je het op kunt brengen zou je misschien wel elke dag even een eindje kunnen gaan wandelen. Door buiten te zijn en te bewegen kan je stemming iets verbeteren.

    En kijk eens op http://www.openoog.com/: zelfkritiek, misschien heb je daar wat aan.

    Heel veel sterkte,

    Bert

  • Michel

    Saskia,

    Geloof!

    Geloof!

    En nog een keer: geloof!

    Heb geloof dat er een weg is die jou vrij maakt van je angst.

    Heb geloof dat praten met iemand helpt.

    Heb geloof en hou goede moed.

    Geloof me als ik zeg dat jij waardevol bent.

    Dat je meetelt.

    Dat het een GROOT verschil maakt of jij er wel of niet bent. Geloof het! Neem het aan! alsjeblieft.

    Je bent bang en dat heeft een oorzaak. Je bent boos en dat mag! Je vind het moeilijk om naar een winkel te gaan. Weet je? Ik heb dat ook wel eens.

    En ik denk dat ik ouder ben dan jij. Maar ik geloof dat er iemand is die van me houdt. Die echt om me geeft. En daar vertrouw ik op.

    Dan ga ik toch naar de winkel, en dan ontdek ik telkens dat ik eigenlijk helemaal niet zo bang hoef te zijn.

    Jouw vertrouwen heeft ergens in de weg een deuk opgelopen.

    Praat er alsjeblieft met iemand over. Iemand waarvan jij denkt dat je hem of haar kunt vertrouwen. Hou het niet voor jezelf. NIET DOEN!

    Als je erover kunt praten, dan is je probleem al voor 90% opgelost. Geloof me!

    Ik ga straks voor jou persoonlijk bidden. Omdat ik geloof (…) dat de Schepper dat hoort. En Hij is bij machte om het goede voor jou te doen.

    En dan weet ik zeker dat er iets in jouw leven gaat gebeuren. Omdat ik dat geloof.

    Ik ben benieuwd….

  • Saskia

    hoi saskia

    Er is een zelfhulpboek tekoop met als titel ,Denk je sterk.Het is geschreven door Fred sterk en Sjoerd Swaen.Het zou je op z n minst verlichting kunnen geven .Het kost ongeveer 20 euro, moet je wel even naar een goeie boekwinkel gaan . Groetjes Saskia

    sas Schreef:

    ——————————————————-

    > hoi allemaal,

    >

    > ik vecht al 2 jaar lang om gelukkiger te leven.

    > ik heb een depressie en een sociale fobie

    > ik kom nergens meer, ik zit in een isolement

    > ik durf niet meer naar school , ik durf niet meer

    > af te spreken met vriendinnen

    > omdat ik bang ben voor een negatieve beoordeling.

    > ook voel ik mij ongemakkelijk in een sociale

    > situaties, en voel ik mij heel erg angstig.

    > ik wil zo graag weer normaal leven.

    > ik zie alle leeftijdsgenoten plezier hebben en ik

    > zit hier maar in huis

    > (soms oefen ik wel om naar de winkels te gaan,

    > maar het maakt me zo boos dat ik mijn leven niet

    > op orde heb en niet mijn ding kan doen)

    > ik wil zo graag verandering in mijn leven.

    > ook heb ik therapie maar het slaat niet aan :(

    > maar ik geef het zijn kans

    > Ik hoop dat jullie me raad kunnen geven

    >

    > liefs saskia

  • wana

    Ik vind het moeilijk om je op te peppen hierin.

    Ik vind je erg in een slachtofferrol zitten.

    Jij bent nu eenmaal de enige die hier wat aan kan doen,ook al is iedereen om je heen nog zo opbeurend en meelevend,je zal er uiteindelijk zelf uitmoeten.

    Met name jezelf motiveren lijkt me een hele goeie.

    Maak een situatie zo,dat je er wel uit moet. Vrijwilligerswerk bijvoorbeeld,dat is niet vrijblijvend en dan zitten er echt mensen op je te wachten.

    Werk met kinderen,gehandicapten of ouderen. De dankbaarheid zal je goed doen en het relativeert je eigen leven ook enorm.

    Het zal een plus zijn om dagelijks bewust te kijken naar wat je wél hebt,wat wél goed gaat en wat wél leuk is aan jou.

    Je kan jezelf mega in de put kletsen als je er eenmaal uit bent geweest en dan is het nog niet goed genoeg voor jezelf,mens je bent er tenminste die dag uit geweest!

    da's toch stap één?! en val je een keertje terug gewoon nog eens proberen.

    Staar je niet blind op anderen iedereen heeft zn eigen sores,ook diegene van jou leeftijd die wél leuk lijkt te leven. Wedden dat die er op zijn eigen manier keihard voor heeft moeten knokken?.

    Kom op! Het zou zonde zijn om niet het onderste uit de kan van je leven te halen,wees streng voor jezelf,zet jezelf voor het blok,durven is voornamelijk doen.

  • heidi

    Hoi Saskia,het komt me bekent voor hoor en dit is wat je in ieder geval moet weten je bent zeker de eenigste niet, als je op school bent of in een supermarkt zijn er zoveel pers. die het zelfde hebben als jou, maar je ziet het aan niemand waarschijnlijk aan jou ook niet. maar observeer maar eens, kijk maar eens naar onzekerheden, je zult verbaast staan.