Ook zou ik wat meer van je weten, hoe oud ben je bv. hoe ben je opgegroeid welke school doe je dat soort dingen. Ik zelf ben nu 42 en heb 2 kinderen 1 van 21 en 1 van 18. Ik ben zelf opgegroeid met een moeder die een alcoholist was/is en een vader die er alleen in de weekeinde was en daar door ben ik een onzeker mensje geworden maar wel 1 die haar op haar tanden heeft, dat betekent voor de buitenwereld ben ik een bikkel maar van binnen een softie.
Leg uit Mike, god? gelukkig zijn? Onderschat depressie niet, lees eens het boek ‘pil’van mike boddé.
Mocht je het geloof prediken tegen depressie, in dit boek ook antwoord op geloven in God tegen zijn vader, in de fantastische tekst:
…Mijn vader reageert met één van zijn stokpaarden: ‘Maar je kunt ook niet aantonen dat God niet bestaat…’
Met deze denktrant heb ik altijd grote moeite: je kunt niet bewijzen dat het niet bestaat, dus is het misschien een goed idee er toch in te geloven? Maar ja: ik kan ook niet bewijzen dat goudgerande, gebochelde dwergen met drie levers en vijftien harten en één diamanten nier, met uitpuilende paarse ogen en in het bezit van zeven gedeukte bakelieten Fiat Panda's, die rijden op emeralden banden en lopen op gefermenteerde chocomel, en die elke woensdagochtend vanaf tien over elf alle plaatjes uit de Libelle knippen om ze daarna in te plakken in een poëziealbum , en dat vervolgens ritueel verbranden onder het zingen van het Friese volkslied, achterstevoren op de wijs van ‘Janus,Janus pak me nog een keer,’ niet bestaan, maar of dat nou de aanleiding is om erin te gaan geloven?
In de context MOCHT je het geloof prediken, dan had ik een leuk stukje uit het boek wat ik aanraadde waarin het hebben van een depressie in al zijn heftigheid en onontkoombaarheid wordt uitgelegd.
Verder vroeg ik naar het hoe verkrijgen van een leven zonder depressie, omdat jou eerdere reactie ‘dat is niet waar’ mij trof.
Ik denk dat daar een hele hoop mensen bij gebaat zijn dus is een uitleg misschien wel erg gewenst.
Ik mag uit ervaring spreken dat depressie slechts tijdelijk hoeft te zijn.
Ik ben het zelf jarenlang geweest. En omdat ik het nu niet meer ben, betekent dat dat er in de tussentijd “iets” verandert is met mij.
Ik zie depressie als een toestand die “slecht” aanvoelt. Woorden als “uitzichtloos” “zinloos” “futloos” “levensmoe” “angst voor de dood” passen daarbij.
Het is alsof een dik wolkendek voor de zon is geschoven, en er steeds minder licht doorkomt. Het voelt aan als grijs en grauw. Alsof je ziel langzaam verduistert.
Omdat je gaat nadenken over wat je voelt, gaat dit al snel in een negatieve(re) spiraal. Iemand die depressief is, heeft weinig opbouwende gedachten, omdat de gevoelens hem voortdurend anders doen geloven. Al snel is men geneigd die afschuwelijke gevoelens van angst te onderdrukken, en naar “verdoving” te grijpen (anti-depressivum), maar dit is slechts een tijdelijke verlichting in het lijden.
Depressie en angst gaan volgens mij hand in hand. Ik heb zelf veel angst in mijn leven gekend. De “natuurlijke gevolgen” van angst zijn vluchten of vechten.
Terugtrekken, eenzaamheid, jezelf vermaken waren in mijn geval het gevolg. Toen ik eenmaal moest in het zakenleven, waren prestatiedwang, competentiezucht en perfectionisme de zeer vervelende gevolgen van mijn angst.
Ik heb in mijn leven geleerd hoe het gedachtenleven van een mens functioneert. Er bestaat een verband tussen het denken van een mens, het voelen van de mens, en het gedrag van de mens. Depressie laat iemand al snel in een hopeloze toestand zitten, maar dit is slechts een keuze van de persoon zelf.
In de jaren dat ik depressief was, heb ik geleerd mijn gedachtengoed totaal te veranderen. Bekende zegswijzen zeggen dan: “je bent wat je denkt”. Dit vind ik slechts gedeeltelijk waar. Want een mens kan zichzelf uiteindelijk niet “gezond denken” al zit er wel veel kracht in het denken.
Het “geloof” speelt een sleutelrol in de genezing van depressie. Een zegswijze zegt: “wat je gelooft, zal waar zijn (of worden) voor je”.
Je kunt dat ook vertalen met “de toestand waarin je nu verkeerd, dat is wat je de jaren hiervoor geloofd hebt”. Hier zit een belangrijke kern van waarheid in vind ik.
Ik heb veel studie gedaan naar “depressie” “angst” en “emoties in het algemeen”. MIjn depressie had direct te maken met het gemis van een vader in mijn leven. Maar dat ontdekte ik pas later.
Waar liefde ontbreekt, zal angst overblijven. Niet in staat om op een gezonde manier emoties te ventileren, stapelde alles zich in mij op. Ook was ik niet in staat om op een gezonde manier lief te hebben. De behoefte was er wel degelijk, maar de angst belette het me eenvoudig. Da's makkelijk te begrijpen: als je je niet veilig en geborgen voelt, kun je je ook niet geven (in liefde). Bang om gekwetst te worden. Bang om te worden afgewezen. Te gevaarlijk dus.
Zo keerde ik langzaam steeds meer in mezelf.
Ik heb jarenlang studie gedaan in allerlei stromingen en leringen. De een was nog mooier dan de ander. Maar ze spraken elkaar wel op veel punten tegen. En daarom vertrouwde ik ze niet. Veel dingen heb ik “uitgeprobeerd” maar niets kon de leegte (angst) van binnen vullen. Ik wist dat ik zocht naar liefde, al wist ik niet waar ik het moest vinden.
Morgen is het Goede Vrijdag. De dag dat Jezus gekruisigd werd. Dat is de man die beweerde de Zoon van God te zijn. Hij die een boodschap van heil en redding bracht, zieken genas en vergeving bracht, die man is toen onschuldig gekruisigd. En drie dagen later door God uit de dood opgewekt.
Toen ik Hem zag hangen Wana, ervoer ik voor het eerst van mijn leven liefde. Gods liefde. Ik wist dat DAT het was, waarnaar ik jarenlang had gezocht.
Ik ben vanaf toen de bijbel gaan bestuderen, en die leerde mij totaal andere dingen dan alle zelfhulp-rommel die had gelezen.
Ik heb die liefde die ik toen ontdekte vastgehouden, en door bidden/studie/andere leefstijl is die liefde gaan groeien. En ik heb mogen ervaren dat deze liefde mijn gevoelens van depressie heeft doen verdwijnen. Waar liefde is, kan geen angst zijn namelijk. En waarom zou ik depressief moeten zijn, als ik rust en vrede van binnen heb, het me in alles goed gaat en een geweldig mooie toekomst heb, straks bij God?
Met Pasen eet ik geen eitje extra. Nee met Pasen vier ik feest dat Jezus is opgestaan uit de dood. Gods liefde blijkt sterker dan de dood. Dat noem ik feest 
Ja, en nu kan ik honderd vragen bedenken die dit verhaal compleet omver kunnen halen.
Maar dit is heel eenvoudig mijn verhaal. Liefde heeft mijn angst en depressie doen verdwijnen (en overigens nog een aantal vervelende klachten).
En als je er kritiek op hebt, wil ik je uitnodigen zelf op zoek te gaan naar Jezus. Als je een keer onvoorwaardelijke liefde geproefd hebt, weet je wat ik bedoel.
Goede Pasen gewenst.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's