zal ik hem verlaten of........

  • srijhen@hotmail.com

    Ik zit vast in mijn relatie en durf eigenlijk geen beslissing te nemen.Ik hoop op wat adviezen.

    Ik ben zo moe van mijn man,en eigenlijk niks wat hij nog doet interesseert me nog.Ik ben hem zo zat en uitgekeken op hem dat ik weg bij hem wil.Ik verveel me dood met hem omdat hij alles aan mij overlaat en geen initiatieven neemt en geen verantwoording neemt.Ook communicatie is niks, omdat het doodstil is als ik niet praat omdat hij geen stof heeft tot praten en alleen maar zit te roken.Ja tuurlijk praat hij soms wel maar alleen over oppervlakkige dingen die zo oninteressant zijn dat ik moet gapen.Er zit geen drupje spanning in onze relatie en diepgang is ver te zoeken.

    Soms vraag ik me af of ik niet te veeleisend ben, maar hij is zo gemakkelijk en laat alles aan mij over terwijl ik graag zou willen dat hij meer op zich zou nemen.pffffffff ik weet het niet meer.Hij raakt ook in paniek als hij uit zijn werk komt en mij niet ziet, kan je voorstellen dat het mij aardig benauwt op deze manier.Ik voel ook geen liefde meer voor hem, maar meer als een vriend, met wie ik niet in 1 huis wil wonen,we kennen elkaar al 31 jaar en hebben ook 2 kinderen samen maar die zijn al volwassen.

    Ik voel hem meer als een blok aan mijn been omdat ik veel meer doe als hij er niet is.

    Ik heb al veel met hem gespropken maar hij denkt gelijk dt ik met iemand anders verder wil terwijl dat helemaal niet aan de orde is, want ik ben zo trouw als een hond, niks helpt en nu ben ik het eigenlijk allang zat, maar hobbel maar door.

    Moet ik wel eerlijk erbij vertellen dat als ik een poosje zeg maar met vakantie ga hem wel mis, maar na 2 weken komt weer de sleur om de hoek kijken

    Wat is jullie advies/gedachte erover

    sherry

  • Nina

    Heb je hoe je je voelt al eens aan hem voorgelegd Sherry? Eerst erover praten lijkt me de sleutel. Neem aan dat, als je werkelijk de beslissing gaat nemen weg te gaan, je dat niet zondermeer gaat doen en hem voor een voldongen feit stelt. Gooi eruit wat je dwarszit, desnoods met ruzie, tranen (je komt vrij ‘vlak’, emotieloos over maar ik kan het mis hebben), leg alles op tafel en confronteer hem daarmee.

  • MrsB

    Als dit waar is , heb ik te doen met je man.

    Getrouwd te zijn met een vrouw die slechts negativiteit inbrengt lijkt mij niet te doen.

    Heb je wel eens nagedacht over jouw aandeel in de relatie ?

  • azalaia

    Tsja, jij verdrinkt zo'n beetje in je relatie en eigenlijk voel jij je doodongelukkig. Als jij nog de rest van je leven gelukkig wil worden en op wil fleuren, kan je 3 dingen doen:

    1) een proefscheiding om te zien hoe het bevalt en of jij je man nog gaat missen of juist totaal niet

    2) een relatie therapeut die jullie mogelijk kan helpen de relatie weer op de rails te krijgen.

    3) ga met je man op vakantie en ga dan eens iets doen wat voor jullie beide een utdaging is, bezoek een land waar je nog nooit bent geweest b.v. Ghana en ervaar eens een andere kant van deze wereld…

    Als dat roken van je man jouw ergert, dan zou hij eens kunnen gaan stoppen en gaan julllie samen rustig sporten, is ook goed voor jou. Dan steun je hem om te stoppen met roken.

    Maar op de manier warop het nu gaat moet je niet verder gaan, daar is niemand bij gebaat en vooral jij niet.

    azalaia

  • srijhen@hotmail.com

    Dank je wel voor de reacties.

    Misschien komt het over alsof ik heel negatief ben, maar het is echt niet zoVan nature ben ik zelf een heel vrolijk mens.Ik heb geprobeerd met hem te praten , maar praten is eigenlijk heel moeilijk met mijn man, elk diepgaand gesprek eindigt in een heftige ruzie, dus wat ik daadwerkelijk tegen hem wil zeggen vervaagt helemaal of hij loopt woedend weg.En daar zit je dan met al je emoties die je niet kan uiten.Want die heb ik wel degelijk.Mijn tranen zijn zowat op, waardoor het misschien overkomt dat ik oppervlakkig ben.

    Moet ik erbij zeggen dat ik een enorme boosheid naar hem toe heb, vanwege klappen die ik in het verleden van hem heb gekregen en de vernederingen.Als ik erover wil praten nu, zegt hij dat het verleden tijd is en dat we vooruit moeten kijken maar dat kan ik niet.

    Ik heb me nooit kunnen uiten omdat ik heel bang was van hem, want het liefst had ik hem gewurgd destijds, maar fysiek kan ik hem helemaal niet aan.Het slaan is opgehouden maar de boosheid en de angst voor hem zijn tot op heden heel erg aanwezig.Niet meer die extreme angst maar zodra iets niet naar zijn zin is verheft hij zijn stem of slaat met deuren en daar kan ik niet tegen en komt alles van vroeger weer naar boven.

    Ik heb momenten dat ik hem helemaal niet wil zien en vermijdt hem dan.Ik kan met niemand hierover praten want ik schaam me dood dat ik nog met deze man ben na alles wat hij gedaan heeft.

    Ik kan niet alles hier opschrijven anders wordt het een boekwerk, maar ik heb heel veel negatieve dingen met hem meegemaakt, waardoor ik niks anders dan negativiteit naar hem toe ervaar.

    gr sherry

  • azalaia

    Nu ik dit lees ben ik van mening veranderd: ten eerste zie ik jou niet als negatief, dat was MrsB…:) en ten tweede heb ik nu het gevoel dat je zo snel mogelijk moet gaan scheiden want wil je zo doorgaan tot je dood toe…? dacht het niet dus.

    Jij kan nooit meer gelukkig worden zolang ‘dit heerschap’ nog deel van je leven uitmaakt.

    Kies voor jezelf en maak snel een eind aan deze relatie, je zal niet weten hoe blij je dan wordt.

    Deze man krijpt je totaal dicht en dat is zeer verstikkend.

    Doorzetten en doen wat je wilt doen, want jij wil van die man af, laat dat jou duidelijk zijn, want je wilt hem nooit meer zien.

    Ga ervoor en blijf sterk in je schoenen staan.

    azalaia