Ik wordt soms zo moe van alles.. constante stemmingswisselingen
en ben dit jaar aan mn 2 studie begonnen waar ik het alweer verpruts omdat ik
mijn planningen niet kan uitvoeren niet wil uitvoeren ik weet het niet meer.
Deze opleiding is mijn droom en ik maak het zelf kapot.
4 jaar geleden is mijn moeder overleden en daarnaast heb ik nog 2 zusjes en een broertje.
mijn vader is niet de meeste gemakkelijke persoon, erg dominant en er moet altijd wel wat gebeuren. Daarnaast heeft hij het op het moment financieel ook niet heel gemakkelijk en maakt dat ook altijd duidelijk en praat daar erg veel over.
Ik kan het moeilijk loslaten ondanks dat ik verhuisd ben voor mij studie ga ik nog bijna elk weekend terug.
Op school voer ik alles maar half uit en bij dat uitstellen zit ik overgemotiveerd in mijn hoofd te bedenken
hoe ik alles ga regelen en doen waar dan weer niks van komt.
Ik heb het gevoel dat iets mij tegen houdt. Ik kan en wil zoveel meer maar het lijkt er niet uit te komen.
Goed voorbeeld met mijn rijbewijs vorig jaar ben 4 keer gezakt voor mijn theorie maar heb dan ook nooit goed ervoor geleerd en nu heb er alweer een jaar niks aan gedaan.
Dit werkt zo frustrerend dan ik me constant aan mezelf erger maar het niet kan oplossen.
Of in ieder geval niet weet hoe. Ik wil weer gemotiveerd kunnen leren en dingen afmaken, ergens voor gaan.
Hetzelfde probleem is onstaan 4 jaar geleden met vriendjes en relaties. Na een maand of een dergelijke periode
heb ik het wel weer gehad en zoek ik naar een nieuwe flirt het lijkt wel alsof ik nergens mijn aandacht bij kan houden.
In de periode dat mijn moeder overleden is heb ik dan wel ook een hele nare ervaring gehad met een exvriendje.
Ik ben er klaar mee en krijg geen lucht meer ik wil alles oplossen verder gaan….
Geen schulden meer maken en dwangmatig shoppen zodat ik me weer goed voel.
Ik wil mijn studie afmaken met goede cijfers.
Een normale relatie met mijn vader.
Een leuke vriend en mijn ribewijs halen is dat allemaal dan teveel gevraagd???????????????????????