ik weet het niet meer

Een heel verhaal, maar dan weten jullie een beetje mijn situatie.

Ik ben een meid van 26 jaar, kom nog vrij jong over op mensen, woon op mezelf

en werk.

Een korte omschrijving van mijn leven:

Ik was vroeger al een kletser, goed sociaal maar ook verlegen, als kind zijnde, als puber was ik extreem emotioneel

en kon soms helemaal met mezelf in de knoop zitten, en ook met mijn vader die nog al eens onredelijk kon zijn en als puber kun

je dat uiteraard helemaal niet handelen. Ik weet van mezelf dat ik geen domme meid ben, ik maak wel eens verkeerde keuzes

en ben een high sensitive person, HSP zoals ze dat afkorten. Op sociaal vlak sta ik heel sterk. Maar trek

nog wel vaak de verkeerde personen naar me toe. Ik ben helemaal niet meer verlegen nu en ik kan omgaan met de jongste

tot de oudste mensen in mijn leven. Ik sta vrijwel positief in het leven maar soms lukt me dat niet meer.

Mijn eerste vriend wilde alleen met me naar bed ik was 15 en hij 18 en ik zag

niet dat hij dat wilde, uiteindelijk gaf ik toe omdat ik hem zo leuk vond en

hij wilde het zo graag dus we deden het voor de eerste keer, wat erg ongemakkelijk

was maar dat is het voor meerdere meisjes. een week of 2 erna begon hij heel raar

tegen me te doen zoals dat ik er niet uit zag of dat ik dingen moest veranderen

en peste me eeigenlijk om maar gedaan te krijgen dat het uit ging. Toen heb ik het

uitgemaakt en heeft hij heel de buurt verteld dat ik met hem naar bed was geweest

wat mij erg onzeker maakte en ongelukkig.

Toen kwam ik in een groepje jongens gerecht (hangjongeren)

ik was nog 15 jaar, niet heel lang erna kreeg ik een relatie met 1 van die jongens

en daar heb ik 5 jaar wat mee gehad, maar ik was ongelukkig in de relatie

want ik mocht niks van die jongen, omdat hij zelf ontzettend onzeker en obsessief over

me was, we gingen nooit uit, nooit wat doen en heel af en toe uit eten met veel moeite

kreeg ik hem dan ergens, hij vertelde me dat hij zich onzeker voelde over zijn uiterlijk

en liever met mij samen op zijn kamer zat te computeren of films kijken, hij zorgde ook altijd

ervoor dat hij genoeg films had om ons samen bezig te houden zodat we maar niet

de buitenwereld in hoefde, zoals iedereen weet is dit ongezond, maar ik was jong

en ik wist niet beter, tot ik met vriendinnen praatte en alles vertelde hoe het ging

het heeft me 7 keer gekost om te vertellen dat ik het niet meer wilde, daarna begon

deze jongen me te stalken en heeft een aantal maanden me 60 tot 90 keer op mn telefoon

per dag gebeld, hij liep snachts rond het huis van mn ouders te jammeren en huilen,

hij stond me op te wachten sochtends als ik weg wilde en hield me vast…

hij heeft gedreigd zichzelf op te hangen als ik het niet meer aanmaakte, waarna

ik naar zijn moeder belde om dit te zeggen die zenuwachtig lachtte en zei dat het niet

zo was…

Na een half jaar was dit over en leerde ik een andere jongen kennen

Deze jongen wilde geen relatie met mij en ik niet met hem, we deden ontzettend veel

dingen samen, lekker sporten opstap leuke dingen doen uit eten, hij zag er goed uit

had een leuke auto, dus ja stiekem voelde ik wat voor um, tot we ruzie kregen omdat

hij niks wilde en zijn we uit elkaar gegaan.

Hierna ben ik even alleen geweest maar ook niet lang, ik was geinteresseerd in

spiritualiteit en ging een beetje bekijken op internet wat dat inhield waardoor ik op

een forum kwam met jongeren, daar leerde ik een jongen kennen die uit bussem kwam

niet zo dicht bij van denbosch maar te doen, hij zou een keer langs komen en deed dat dan ook

ik zag hem en ik werd opslag verliefd, hij was zo aantrekkelijk lief en zorgzaam,

we spraken een paar weekenden af en ik was helemaal dolgelukkig als ik bij hem was

het maakte me niet meer uit hoe als ik maar bij hem was (totally in love dus)

deze jongen liet op een gegeven moment niet zoveel meer horen en kon niet meer afspreken

dus ik twijfelde wat er verkeerd was, hij zei dat hij bijna jarig was en met zichzelf

in de knoop zat wist niet meer wat hij wilde met zijn leven en dat het beter was om

het uit te maken, (via internet) hij had me niet meer gebeld niet meer langs geweest

heb er 2 weken ontzettend verdriet aan gehad.

Een tijdje na dat dit allemaal is gebeurd ben ik

op mezelf gaan wonen in het centrum van denbosch, dit ging opzich goed, tot ik een opleiding ernaast kon gaan doen

via mn werk, ik ging 4 dagen werken 1 dag in de week naar school, dit ging goed maar financieel niet meer

ik had een auto en veel kosten overaal aan, ik kon het financieel niet meer aan en moest weer bij mn ouders gaan wonen,

daar heb ik ook een klap van opgelopen maar na een tijdje ging het allemaal weer goed, tot ik op een woensdag thuis kwam

van mijn werk en mn vader kwam huilend naar beneden lopen, je moeder en ik gaan scheiden, op dat moment belt een vriend van me op

en verteld dat hij kanker heeft en ik was in shock, ik kon niks meer uitbrengen en ging met mijn vader zitten praten.

hij pakte mijn handen vast keek me aan als een klein huilend kind en zei dat hij niet meer wist wat hij moest doen hij was erg in de war

mijn moeder sprak ik 15 minuten erna, maar ik praatte alsof ik niks had meegemaakt ik was er 100% voor hun,

achteraf ging het weer goed tussen ze alles is goed gekomen, maar ik heb er toen wel een lichte trauma aan overgehouden.

toen leerde ik nog een andere jongen kennen, ik voelde me alleen dus ben met hem opgetrokken maar 2 maandjes, toen ik klaar was

met mijn opleiding vrij snel erna, is dit even in 3 maanden gebeurd, ik verkocht mn auto, ben naar hilversum verhuisd, leerde nieuwe mensen kennen

en begon in amsterdam te werken in een bedrijf (alsware vluchtte ik weg voor mijn leven in denbosch) hier heb ik een jongen leren kennen

ik had verder niet veel vrienden dus trok veel met hem op, ik woonde op een soort van kamer in een oud huis bij het station van hilversum

en er liepen muizen het was er smerig dus ik zat veel bij die jongen. na een paar maandjes ging het zo goed dat ik eigenlijk opzoek was

naar een ander huisje, en hij ook want hij woonde ook maar klein, er was wel iets moois maar veel te duur om alleen te kopen dus hebben

we toch die stap gezet om te gaan samen wonen, dat ging helemaal mis…..

Ik heb samen met hem drugs gebruikt, paddos en daardoor heb ik af en toe moeite met slapen en paniekaanvallen

dat ik weer enge dingen ga zien, en ik denk soms dat er mensen in mn huis zijn, of geesten.

ik kon me niet meer concentreren op het werk, had stress, hij blowde en was vrij passief, hij wilde nooit met me uitgaan.. hij veranderde compleet

sinds we gingen samen wonen, ik heb dit 8 maanden volgehouden en toen ben ik depressief geraakt en bij een psycholoog geweest

deze adviseerde me om het uit te maken met mijn huidige relatie en voor mezelf te kiezen hobbys te vinden etc…

en rust, veel naar buiten, na een tijd heb ik gezegd dat ik de therapy niet meer nodig had en ben er zelf vanaf gestapt.

ik ben toen na 4 dagen op mezelf gaan wonen in een ander huisje in hilversum en wilde al snel weer terug naar denbosch

Mijn ouders hebben me terug genomen in huis en ik kreeg een aanbod van mijn tante om in amersfoort te komen werken als management assistent

dit heb ik even gedaan, tot ik in denbosch woonde en toen ging ik nog om 7 uur sochtends met de trein helemaal naar amersfoort,

mijn tante werd overspannen, huilde op het werk, ging niet goed met haar, maar ze ging door, ze had geen tijd voor het personeel

dus die kwamen bij mij klagen over hoe ze zich gedroeg (ze was de managing directeur) dit kon ik ook niet lang volhouden dus ben toen

terug gegaan naar denbosch ruzie met mn tante gehad en heb ontslag genomen. Toen ben ik een tijdje werkloos geweest paar maandjes, ik vond

een baantje voor 1 maand in een winkel met kerstmis etc… moest ik werken. Hierna heb ik na een lange tijd een baan gevonden bij een advocatenkantoor

in denbosch, na een half jaar werd ik ontslagen, want ze vonden dat ik niet gemotiveerd genoeg was, ik vond het werk ook h elemaal niet leuk

maar ik moest toch geld hebben want ik woonde inmiddels weer op mzelf in het centrum van denbosch.

toen ik ontslagen was, zat ik in de ww, ik heb toen alles geprobeerd om een baan te krijgen ben een half jaar werkloos geweest, nu werk

ik sinds een paar maandjes bij berk, en toen ik werkloos was in die tijd heb ik mijn laatste exvriend leren kennen via online, in tsjechie

we waren smoorverliefd op elkaar hebben langer dan een half jaar gevochten om hem hier te kunnen laten wonen, hij heeft ook een kleine tijd

in de tussentijd bij me gewoond maar ik had ook alleen maar ww dat ging niet, ik was wel overtuigd dat hij de ware voor mij was.

Zijn ouders waren een grote complicatie maar lieten hem dan toch uit eindelijk wel hier wonen, hij is 23 jaar oud. Hij wilde graag hier heen komen

maar door dat ik hem af en toe zag af en toe niet, ging mijn gevoel op en neer, in begin erg veel moeite en verdrietig als hij weer terug ging

naar tsjechie, later afleiding gezocht en verder gegaan. waardoor uiteindeiljk mijn verliefdsheid gevoel niet meer terug kwam en nu is het sinds 2 weken

uit met hem.

de 2 weken heb ik nog vol kunnen houden, maar op dit moment niet meer, ik kan mezelf niet meer concentreren, heb paniekaanvallen, voel me niet lekker

in mn vel, wil graag weer studeren of iets dergelijks, maar weet eigenlijk niet wat me nog gelukkig maakt hoe ik me weer gelukkig kan voelen

ik weet niet hoe ik met mijn leven verder moet en wil graag hulp.

Ik ben 26 jaar en werk als secretaresse op een kantoor en dit bevalt me niet, ik heb

ook een collega waarmee ik direct samen werk en we kunnen niet goed met elkaar overweg

ik heb concentratie problemen en savonds slaap ik slecht ben ik bang en heb ik

nu en dan paniekaanvallen, ook heb ik hartkloppingen en soms een pijn op mn borst.

en ik wil nu eindelijk wel is klaar zijn met dit alles…. ik ben emotioneel helemaal op, ik heb behoefte aan tevredenheid en plezier in

de dingen die ik doe en wil. het probleem is dat ik niet weet wat ik wil en ik weet niet hoe ik dat kan vinden.

ik weet niet meer wat ik moet doen en ik voel me op dit moment niet echt depressief, maar wel angstig, zenuwachtig en ik kan me niet meer

ontspannen. Ik heb me vanaf vandaag ziekgemeld en de arbo gebeld, vrijdag heb ik een afspraak.

gistennacht heb ik heel de nacht zenuwachtig wakker gelegen met paniekaanvallen en vanacht sliep ik goed door, met enorme dromen

en heb me ziekgemeld en sliep door tot 12.30, toen ik wakker werd wilde ik eigenlijk nog steeds blijven liggen maar ben opgestaan.

weethetnietmeer

skes