Ik zit nu echt heel erg mee. Het gaat om mijn oudste zoontje (net 3 jaar). Ong. een jaar geleden bij consultatieburo vond de kinderarts dat hij misschien taal/spraak probleem kan hebben, dus een verwijzing naar ziekenhuis voor onderzoek, audiologie, o.a. spraak en gehoor testen. Daar bleek hij bij zn gehoor geen probleem hebben. maar taal en spraak heeft hij duidelijk achterstand, toen was hij 2,5 jaar.
Hij is vrolijk jongen, in de baby tijd lachend de hele dag door, wel stil, je hoort hem nauwelijks babbelen, huilt alleen wanneer het nodig is. Hij liep al toen hij 10 maanden was, kan nu al fietsen op een kinderfiets, motoriek is prima ontwikkeld. Liefst speelt hij alleen met zijn favoriete speelgoed(thomas de trein). maar hij verziet niet echt een verhaal erbij, maar zit te ordenen, naast elkaar of achter elkaar te trekken. Als hij bezig is dan mag ook niemand erbij storen/ mee spelen. Het moet precisie zoals hij wilt in bepaalde volgorde hebben. b.v. alleen de koppen achter elkaar of 1 kop locomotief met 10 tallen aanhang erachter. niks om en om tussen door. Ook tijdens het spelen hoor je hem niet.
Als hij iets wilt, zegt hij het niet. Hij kijkt met zijn ogen en wacht af. Als te lang wordt, gaat hij grommen en overstuur raken. Ik moet hem echt bij tijd vragen voordat hij overstuur raakt, wat wilt hij hebben dan gaat hij wijzen of heel zachtjes/binnenstmond zeggen wat hij wilt.
Na half jaar, dus niet lang geleden was hij voor tweede keer voor de taal en spraak test. met tussen poos van half jaar, dus met 2 meetpunten. Daaruit bleek hij wederom forse laag te zitten met zn taal en spraak ontwikkelijk tov zn leeftijdgenoten.
(Ik moet even bij zeggen dat hij twee talig is opgevoed, thuis spreken wij met hem kantonese/chinese, en hij zit 2 dagen op creche wanneer ik werk (dus Nederlands). Jullie vragen alvast af waarom spreken wij thuis niet met hem nederlands, wij wonen toch in nederland. Toen hij jong was, hebben wij wel gedaan, maar kreeg echt weilig voor terug. Toen hebben wij besloten hem echter een taal goed geven en zodat hij toch een beetje kan aangeven wat hij wilt. goed of niet goed vindt. aangeven wat hij echt wilt enzo…
Zodat hij toch beetje met ons kan communiceren. Tot vorige week was mijn man nog steeds niet overtuig dat iets mankeert met onze zoon (omdat hij zo jong is) en weigert om naar logopedist te gaan. Daarover hadden heel veel discussie gehad)
Van de audiologie werd hij verwezen naar de kinderpsychologie voor onderzoek naar algemeen ontwikkeling. onderzoek zonder taal gebruik, testje van kleuren, vormen, tekenen, puzzelen en spelen van speelgoed oa poppenhuis etc … Want hij kan best slecht zijn met zijn taal-spraak ontwikkeling, maar met andere dingen misschien kan hij beter, of is hij misschien zwak begaafd, waardoor hij dingen niet snappen en niet goed dingen kunt begrijpen.
Dat test had hij vorig week afgelegd. Met vol spanning wachtte ik de resultaat af. Gisteren was ik alleen geweest (zonder manlief, hij kon geen vrij nemen) voor de uitslag. Mijn zoon bleek een totaal IQ (rond 110). Daaruit hebben ze nog een splitsing van VIQ en PIQ. Hij zit met PIQ 131 en VIQ 110. Voor mij is echt onbegrijpelijk taal/begrip. maar gelukkig was de kinderpsychologe erg geduldig om te uitleggen. Kortom heeft hij probleem als hij niet naar de logopedist te gaan. Hij heeft ook een neiging van autisme(autistime specterum syndroom). Dus zij verwijst ons weer naar de GGZ voor verdere onderzoek.
Ik heb echt tijd nodig om alles te begrijpen en bezinken. Gisteren zat ik als gek te internetten wat is hemelsnaam VIQ PIQ, wat gebeurt als kind met groot verschil tussen deze twee. Ik ben nog niet helemaal uit.
Excuses als mijn verhaal niet helemaal duidelijk is, maar ik wil mijn verhaal even kwijt en misschien hebben jullie ervaring mee als ouder of als onderwijzeres?