kwetsende(?) verhalen

trudy

24-12-2010 13:24

ondertussen ben ik al 22 jaar met mijn man samen. voor ik in beeld kwam ging hij nogal met jan en alleman het bed in. al zijn vrienden waren overal van op de hoogte met wie en hoe en wat hij het heeft gedaan. (in het begin ben ik heel erg bang geweest dat hij aids zou hebben) deze vrienden beginnen al 22 jaar lang die verhalen te vertellen waar ik bij zit. ik ben het nu echt hartstikke zat en het doet me heel veel zeer dat ze het daar steeds over hebben en mijn man er niks van zegt. ik vind het tegenover mij zo respectloos. en 22 jaar zit ik er als een stil poppetje bij om alles weer opnieuw aan te horen. het is toch niet iets wat mij aan gaat. en alles en iedereen zit te lachen om de verhalen want ze gaan altijd alleen over mijn man. ik ben het echt zo zat. ik hou vreselijk veel van hem maar ik kan er gewoon niet meer tegen. ik snap heus wel dat mannen onderling zulke verhalen vertellen maar dat doe je toch niet waar je vrouw bij is. en dat doen de vertellers ook niet. daarom kunnen hun vrouwen vrolijk mee lachen. ik heb nog nooit verteld met hoeveel jongens ik ben gegaan en met wie ik wat heb gedaan. daar hebben we allebei toch geen boodschap aan.
ik weet echt niet wat ik hier mee aan moet. kan iemand mij helpen of advies geven?
Michel

24-12-2010 14:24

Beste Trudy,
Ik heb respect voor jouw houding.
Die is heel wat liefdevoller dan die van je “vrienden”
De oplossing voor je probleem is eigenlijk heel simpel.
Wacht een geschikt moment af, en deel met de mensen wat die verhalen jou doet.
Zeg er iets van, stel je kwetsbaar op, dat geeft meestal een heel positieve uitwerking.
Stop ermee dat stille brave poppetje te zijn. Geef je mening, of loop desnoods weg, maar geef een signaal dat jij het er niet
mee eens bent.
Ik vind 22 jaar best lang. Verwacht niet dat je in 1 x de boel kan omgooien, maar ik denk dat het hoog tijd wordt dat je laat zien wat je voelt.
Want ik geef je gelijk: niemand heeft er iets aan om ouwe seksuele koeien uit de sloot te halen.
Ik vind het stoerdoenerij, meestal van mannen die zelf onzeker zijn en een klein hartje hebben en niet zien dat ze zo een relatie kapot kunnen maken.
Ik vind het een enorm gebrek aan zinvolle gespreksvulling.
Ik wens je er veel succes bij.
Fijne Kerst.
Michel
trudy

25-12-2010 09:35

hoi michel, bedankt voor je berichtje.
ik heb het gisteravond toch weer kenbaar gemaakt aan mijn man. we hebben er echt ruzie over gekregen en hij zegt dan dingen als “ik heb geen zin om de hele tijd met jou opgescheept te zitten” en “ik ga wel op zoek naar een flat”. dat heb ik allemaal te pikken en als ik ergens iets van zeg krijg ik vaak te horen “dat zeg je toch niet” want dan ben ik bot. het komt er eigenlijk op neer dat ik alles moet pikken van iedereen en vooral m'n mond moet houden. als er dan een periode is waarin men het vermoeden heeft dat ik wel ‘s MS zou kunnen hebben, moet ik mij in mijn man verplaatsen en mij afvragen hoe het allemaal voor hem zal zijn. onze dochter speelt ons tegen elkaar uit en ik mag niet in zijn telefoon kijken wat ze mijn man ge-smst heeft om na te gaan en vooral duidelijk te maken wat er tegen mij gezegd is of ge-smst is. nu wist hij ook elke dag alles op z’n telefoon omdat ik 1 keer had gekeken naar een sms van m'n dochter en toen zag ik dat een medewerker hem een sms had gestuurd met “lekker ding en xxx”. dat vond ik niet gepast en heel erg raar dus dat heb ik ook tegen hem gezegd. toen ging hij ook helemaal uit z'n dak. “ik heb nog nooit in jouw telefoon gekeken”. maar als ik naar berichten ga in zijn telefoon zien je gelijk het overzicht en de eerste zoveel regels wat iemand geschreven heeft. en misschien zit het verschil ook wil in het feit dat ik alles wat iemand aan mij schrijft hem gewoon vertel. en hij doet dat helemaal niet bij mij maar verwacht dat wel andersom.
ik krijg alleen maar te horen dat ik altijd chagrijnig ben en dat ik een groot probleem heb. hij is nog dezelfde al 22 jaar geleden. nou echt niet!! als ik stil ben omdat ik soms gewoon niet meer weet hoe ik me moet gedragen krijg ik het verwijt dat ik chagrijnig ben. in ieder geval ligt alles aan mij.hij gaat er iets van zeggen tegen z'n vriend(en) en dat zal wel weer op zo'n lullige manier zijn waarbij ik in ze zeik word genomen. of dan zal er wel weer gezegd worden dat ik jaloers ben oid.
weet echt niet wat ik er allemaal mee aan moet. heb al eens eerder gezegd om naar een relatie therapeut te gaan maar dat wil hij niet. hij wilde wel 1 keer mee om zijn verhaal te vertellen en voor de rest moest ik het maar afmaken want hij heeft geen probleem.
ik wil niet dat het zo gaat zoals nu. ik kan mezelf toch niet steeds weg blijven cijferen…..
fijne kerst
Michel

25-12-2010 10:18

Dag Trudy,
Wat moet jij ontzettend eenzaam zijn.
Ik hoop dat er mensen in je omgeving zijn met wie je je verhaal kunt delen.
En als dat niet zo is, bid ik dat deze mensen op je pad zullen verschijnen.
Weet je, jullie relatie is een beetje stereotype:
De man is het “hoofd”, de vrouw is de “nederige volgeling”. De vrouw verzorgt de man, de man denkt dat ie het goed doet door hard te werken.
Waar jij op hoopt (liefde en waardering) blijft uit. Als je erover begint, wordt de man boos, want liefde geven is iets wat hij nooit geleerd heeft en ook niet KAN.
De grootste moeite van de man ligt in het zich kwetsbaar opstellen. Dit durft hij niet omdat hij in werkelijkheid doodsbang is. Een trotse stoere houding is zijn
overlevingsmechanisme geworden. Een houding waar je erg ziek van kunt worden omdat het veel spanning met zich meebrengt.
Als jouw man oprecht wil worden zal hij zijn hele schijnwereldje inclusief zijn vrienden moeten opgeven, want zoals het nu is, stelt het al niet veel voor.
En dat weet hij best. Maar trots is erg hardnekkig. Dat breek je niet zomaar.
Wees niet bang als je “lekker ding” in z'n toestel vindt. Hij probeert z'n waarde te halen uit contacten met andere (jonge? mooie?) vrouwen.
Maar diep van binnen zal hij bang blijven. Dus welke waarde hebben die contacten feitelijk?
Trots is erg hardnekkig. Hij zal je liever van alles naar je hoofd slingeren dan je één keer gelijk geven. Want ik denk namelijk dat je wel gelijk hebt in wat je ziet en wilt. Jij verlangt naar een relatie zoals deze bedoelt is. En dat is ie nu niet.
Wees ook niet bang voor de grootspraak “dan ga ik toch op een flat zitten”. Hij zal pas weten hoeveel hij van je houdt, als het te laat is. Zo gaat dat altijd bij dit soort relaties. Zijn hart zal compleet breken als dit gebeurt, en de angst zal hij dan onder ogen moeten komen. Het zal een hel voor hem worden.
En hij zal spijt krijgen van ieder moment dat hij jou gekwetst, gekrengt of gekleineerd heeft.
Nee, je hoeft je niet weg te cijferen. ik hoop dat je wijsheid en liefde zult vinden om hierin staande te blijven.
Als je gelooft in de God van liefde, bid dan om liefde voor jezelf. En ga handelen vanuit die liefde die er altijd zal zijn.
Ik weet zelf dat God wonderen kan doen in mensenlevens en in relaties. Hij is de enige die jouw man op zijn knieen kan krijgen en de trots kan breken.
Probeer je vandaag niet druk te maken over je relatie.
Verdiep je eens in het kerstverhaal en verwonder je over de grootheid van God. De God die ieder mens op het oog heeft.
Ik zeg het uit ervaring: Hij houdt ontzagwekkend veel van ieder mens.
Toen ik dit aannam in geloof, kreeg ik een verbazingwekkende rust over me, die nooit meer is weggegaan.
Ik wens je een goede kerst toe.
Bart

29-12-2010 16:06

Het is inderdaad respectloos . En vernederend.
Heb jij in al die 22 jaar daar niet overgesproken met je man ?
Hoe heb je het zo lang laten gebeuren.
Het is de hoogste tijd dat je de beslissing neemt beter voor jezelf te zorgen.
Met zielig doen heb je niets bereikt in al die jaren dus hoogste tijd om je houding te veranderen.
Zeg of schrijf hem hoe beschadigend zijn gedrag is.Dat je vanaf nu met respect behandeld wilt worden.
Mocht hij met zijn vrienden toch ermee doorgaan zeg dan duidelijk en helder dat je dit niet wilt in jouw gezelschap en verlaat zonodig de kamer.
Het is begrijpelijk dat ze na al die jaren verrast zijn en niet zomaar stoppen . het is aan jou om voet bij stuk te hoeden.
En bedenk dat je niets hoeft uitteleggen aan die vrienden. Kort en duidelijk, dat verstaan ze het best.
Succes.

kwetsende(?) verhalen

trudy

Michel

trudy

Michel

Bart